κ. ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ, ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Mr. PEDRO PASSOS COELHO, ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ δηλώσεις...

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

  

Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2014

Δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά

και του Πρωθυπουργού της Πορτογαλίας κ. Pedro Passos Coelho

Α. Σαμαράς: Καλωσορίζω σήμερα στην Αθήνα τον φίλο Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Pedro Passos Coelho. Ο Pedro στάθηκε σταθερά φίλος της Ελλάδας και στα δύσκολα και στα πολύ δύσκολα!

Θέλω, επειδή και οι δυο χώρες μας δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται από αυτή την τεράστια πρόσφατη κρίση, θέλω να συγχαρώ τον Pedro γιατί αποδείχτηκε ένας άριστος χειριστής και ένας πραγματικά άξιος ηγέτης της Πορτογαλίας προς την επιτυχή έξοδό της από το Πρόγραμμα το οποίο και ολοκλήρωσε και ξεπέρασε με μεγάλη επιτυχία, όπως άλλωστε και η τρίτη χώρα του Προγράμματος, η Ιρλανδία.

Η Ελλάδα κι αυτή με τη σειρά της, έχει πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους της, προχωρά με βήματα γοργά σε διαρθρωτικές αλλαγές και βρισκόμαστε και εμείς προς το τέλος του Μνημονίου.

Και οι τρεις  αυτές χώρες θέλω να πω ότι πραγματοποίησαν μεγάλα άλματα μέσα σε μικρό χρόνο. Άλματα δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και ανταγωνιστικότητας.

Και αποδείξαμε ότι η Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη δουλεύει, και ότι η ευρωζώνη δουλεύει.

Τώρα, βέβαια, είναι ώρα που γίνεται και πρέπει να γίνει ακόμα πιο αισθητή η μεγάλη στροφή προς την Ανάπτυξη. Χωρίς, όμως, να παρεκκλίνουμε από τους δημοσιονομικούς μας στόχους, που με τόσες θυσίες επιτύχαμε. Πρέπει, λοιπόν, να δώσουμε την έμφαση στην Ανάπτυξη.

Αυτό το έχει ιδιαίτερη ανάγκη η χώρα μου, που για πρώτη φορά μπαίνει στην ανάκαμψη μετά από έξι σκληρά χρόνια ύφεσης. Αλλά θα πω ότι το έχει και ανάγκη απόλυτη ολόκληρη η Ευρώπη, για να μην κυλήσει σε ύφεση…

Και γι’ αυτό ένα από τα ζητήματα τα οποία συζητήσαμε με τον φίλο Πρωθυπουργό είναι η ανάγκη να υπάρχει ο τέλειος συντονισμός ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης, προκειμένου να υπάρξει ικανή ζήτηση η οποία πάντοτε είναι μοχλός προώθησης της ανάπτυξης σε χώρες όπως είναι η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Και θέλω να πω ότι υπήρχε μια απόλυτη σύμπτωση απόψεων στις απόψεις των δυο Πρωθυπουργών. Όπως και υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη συναίνεση στα ζητήματα αυτά μέσα στην Ευρώπη.

Θα έλεγα μάλιστα τα μεγάλα βήματα που έγιναν για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση τα τελευταία χρόνια -κι αυτά που γίνονται τώρα - για την Δημοσιονομική Ένωση, για την Τραπεζική Ένωση, δείχνουν ότι το αίτημα για μια καλύτερη Ευρώπη αλλά και περισσότερη Ευρώπη», δεν είναι μόνο ένα σύνθημα.

Είναι ένα πανευρωπαϊκό αίτημα που ήδη υλοποιείται.

Και η σύνθεση της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό τον Jean-Claude Juncker δείχνει ότι γίνονται συνεχώς βήματα για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Ενώ, θέλω επίσης να πω ότι η πρόσφατη απόφαση Draghi, δείχνει ότι το χτύπημα της ύφεσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται επίσης πράξη. Και μάλιστα με έναν τρόπο που επικροτούμε, έναν τρόπο αποφασιστικό.

Με δύο λόγια, στα δυο τελευταία χρόνια, η Ευρώπη έχει κάνει βήματα που λίγο πριν, που νωρίτερα, θεωρούνταν αδιανόητα. Κι αυτό μας δίνει πρόσθετη ευθύνη αλλά και σιγουριά. Οι χώρες μας, παρά τις δυσκολίες που πέρασαν και οι δυο χώρες, βρίσκονται σε καλό δρόμο. Αλλά και η Ευρώπη, παρά τις κατασκευαστικές αδυναμίες που αποκαλύφθηκαν, βρίσκεται επίσης σε καλό δρόμο.

Συζητήσαμε με τον Pedro κι άλλα σημαντικά θέματα ευρωπαϊκής και παγκόσμιας επικαιρότητας: Όπως είναι η κρίση στην Ουκρανία και η νέα υποτροπή στη Συρία.            Και τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η Ευρώπη πρέπει να μείνει ενωμένη και να υιοθετήσει πολιτικές σταθερότητας και ασφάλειας.

Γιατί η Ευρώπη είναι πολύ κοντά σε αυτές τις εστίες κρίσης, για να τις αγνοήσει. Και είναι αρκετά μεγάλη, για να μπορεί να ασκήσει θετική επιρροή. Αλλά για να το επιτύχει αυτό πρέπει να είναι ενωμένη. Και μέσα από αυτές τις προκλήσεις να βγει ακόμα περισσότερο ενωμένη.

Κύριε Πρωθυπουργέ, το ξέρετε καλά ότι ανάμεσα στους δύο λαούς μας υπήρχαν πάντα πολύ ισχυροί δεσμοί. Από την εποχή των αρχαίων μύθων ακόμα: Από τις περιπλανήσεις του Οδυσσέα που τον φέρουν άρρηκτα ιστορικά συνδεδεμένο με τη Λισσαβώνα.

Θα έλεγα ότι υπάρχουν ακόμα και ισχυρές ομοιότητες ανάμεσα στους λαούς μας: είμαστε θαλασσοπόροι και μας αρέσουν οι ανοικτοί ορίζοντες…

Και στη σύγχρονη εποχή, η Ελλάδα και η Πορτογαλία  θεμελίωσαν τη δημοκρατία τους τον ίδιο χρόνο, το 1974, με τρεις μήνες μόνο διαφορά. Και πρόσφατα περάσαμε αντίστοιχες δοκιμασίες που εσείς τις ξεπεράσατε με επιτυχία και εμείς τις ξεπερνάμε τώρα με επιτυχία.

Πορευθήκαμε λοιπόν δρόμους παράλληλους επί αιώνες. Και τώρα πια, μέσα στο κοινό μας σπίτι, στην Ενωμένη Ευρώπη, θα πορευτούμε σε έναν δρόμο κοινό, για να πετύχουμε κοινούς στόχους ανάπτυξης, ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ευημερίας.

Γι’ αυτό και πάλι, φίλε κύριε Πρωθυπουργέ, καλώς ήρθατε και είναι μεγάλη μας χαρά να σας έχουμε σήμερα στην Αθήνα.

P. Coelho: Ευχαριστώ πάρα πολύ, Αντώνη. Χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκομαι στην Αθήνα και που είχαμε αυτή τη συνάντηση. Που συναντήθηκα με τον φίλο μου, τον Αντώνη Σαμαρά. Νωρίτερα, συναντήθηκα με τον Πρόεδρο, τον κ. Παπούλια.

Ο κ. Σαμαράς και εγώ συζητήσαμε διάφορα θέματα που αφορούν τις διμερείς σχέσεις και τα κοινά ευρωπαϊκά μας θέματα, όπως είπε και εκείνος, συμπεριλαμβανομένου και του Ευρωπαϊκού Θεσμικού Κύκλου, του πακέτου της Ενέργειας και της Κλιματικής Αλλαγής, που θα εγκριθεί στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου.

Επίσης, συζητήσαμε τη διεθνή κατάσταση και συγκεκριμένα, την κρίση στην Ουκρανία και τη Νότια γειτονία. Όπως γνωρίζετε, οι δύο χώρες μας προσεγγίζουν με παρόμοιο τρόπο τα δύο αυτά ζητήματα.

Θα ήθελα, όμως, καταρχήν, να πω δύο λόγια αλληλεγγύης και μεγάλης εκτιμήσεως, μεγάλου σεβασμού, προς τον Ελληνικό λαό. Κυρίως προς αυτούς, οι οποίοι επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση. Γνωρίζω πολύ καλά, έχω γνωρίσει το τεράστιο κοινωνικό κόστος που είχε η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής στο λαό μας και κυρίως, σε αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους. Η κατάσταση της απασχόλησης έχει βαθμιαία βελτιωθεί πρόσφατα. Παρ’ όλα αυτά, είναι το πιο επιτακτικό ζήτημα στην Ευρώπη. Γιατί, πραγματικά, η κοινωνία μας πληρώνει βαρύ τίμημα, όπως, επίσης, πλήττονται και οι προοπτικές της μελλοντικής μας ανάπτυξης. Το πρόβλημα αυτό, όμως, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τρόπο βιώσιμο και οριστικό, εάν τα μέτρα που θα πάρουμε είναι διαρθρωτικά, ώστε να γίνουν πιο ελκυστικές οι οικονομίες μας, να προσελκύσουν ποιοτικές επενδύσεις και αν προσφέρουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους. Έτσι αντιμετωπίσαμε το πρόγραμμα προσαρμογής στην Πορτογαλία και για αυτό το λόγο δεσμευτήκαμε να το ολοκληρώσουμε με επιτυχία.

Η αλήθεια είναι ότι, όταν ενταχθήκαμε στο ευρώ, γνωρίζαμε ότι οι κυβερνήσεις μας θα έπρεπε να προωθήσουν σημαντική μετατροπή της Οικονομίας μας, ώστε να γίνει η Οικονομία μας πιο κατάλληλη για τη λειτουργία ενός κοινού νομίσματος, του ευρώ. Το γεγονός ότι, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν στην υλοποίηση αυτών των αλλαγών, μας κατέστησε ιδιαίτερα ευάλωτους στην Παγκόσμια Οικονομική Κρίση και στην κρίση του δημοσίου χρέους με τρόπο πολύ πιεστικό σε μία συγκυρία εξαιρετικά δύσκολη.

Γνωρίζω ότι, όταν τα νούμερα της ανεργίας είναι τόσο υψηλά και όταν, βρισκόμαστε στην πολύ πρώιμη περίοδο μιας νέας οικονομικής ανάπτυξης, είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσουν οι λαοί μας τη σημασία και τον σκοπό αυτών των θυσιών που έχουν κάνει. Είναι δύσκολο να δουν το φως στο τέλος του τούνελ.

Στην Πορτογαλία, η οικονομία αναπτύσσεται τα τελευταία πέντε τρίμηνα και η ανεργία μειώνεται σταθερά τους τελευταίους μήνες. Είμαι πεπεισμένος ότι και η Ελλάδα θα μπορέσει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο και να επιστρέψει, φέτος, ήδη, στην Οικονομική Ανάπτυξη, αφού θα έχει επιτύχει ένα στόχο πάρα πολύ κρίσιμο. Τον διαρθρωτικό ισοσκελισμό του Προϋπολογισμού που είναι το πιο δύσκολο έργο για μία Δημοκρατική Κυβέρνηση. Αυτό σε συνδυασμό με την εφαρμογή του τεράστιου προβλήματος διαρθρωτικών αλλαγών που συνεχίζεται, σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει ισχυρή βάση για την οικοδόμηση ενός νέου βιώσιμου μέλλοντος, δίπλα στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία που έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία τα προγράμματα προσαρμογής τους.

Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία έχουν κάνει εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις, επειδή καταλάβαμε ότι αυτό έπρεπε να γίνει. Το ίδιο ισχύει και για την Ισπανία, η οποία δεν είχε μπει σε πρόγραμμα. Παραδείγματος χάρη, στην Πορτογαλία, η ανάπτυξη ήταν απογοητευτική τα πρώτα χρόνια της ένταξης στο ευρώ. Ακόμα και όταν δεν υπήρχε η σοβαρή κρίση διεθνώς. Αυτό συνεπάγεται ότι θα έπρεπε να είχαμε αυξήσει την ανταγωνιστικότητά μας και τις δυνατότητας ανάπτυξης, ενώ πρόσφατες μελέτες του ΟΟΣΑ, έδειξαν ότι ακριβώς αυτό κάναμε μεσοπρόθεσμα, αναπτυσσόμενοι κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες.

Στην περίπτωση της Ελλάδος, μία μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προβλέπει, περίπου, 15% σε θετικά αποτελέσματα τα επόμενα χρόνια. Και, σαφώς, πιστεύουμε ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα προχωρήσουν σε διαρθρωτικές αλλαγές και ότι θα ανοίξουν τις οικονομίες τους, δεδομένου ότι αυτό θα ωφελήσει συνολικά την Ευρώπη, αλλά και τα Κράτη Μέλη.

Τώρα που στην Ευρώπη ξεκινάει ένας νέος κύκλος, είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζουν όλοι ότι η μακροπρόθεσμη επιτυχία του ευρώ εξαρτάται από αυτήν τη συμφωνία ανάμεσα στις χώρες αυτές, οι οποίες πρέπει να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να διατηρήσουν ανταγωνιστικές και δυναμικές τις οικονομίες τους και τα Ευρωπαϊκά Θεσμικά Όργανα, που πρέπει να προωθήσουν συνεπείς και φιλόδοξες πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι ευρωπαϊκές οικονομίες, ακόμα και πριν την τρέχουσα κρίση, προσπάθησαν να διατηρήσουν το επίπεδό τους και την ανταγωνιστικότητά τους, την παραγωγικότητά τους και την οικονομική τους ανάπτυξη, στο επίπεδο άλλων οικονομιών. Αυτό πρέπει να παραμείνει ο στόχος μας. Να γίνουν πιο δυναμικές οι οικονομίες μας, θα πρέπει να ολοκληρωθεί ακόμα περισσότερο η εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι κανόνες που θεσπίσαμε, κάποιοι από τους οποίους θεσπίστηκαν πριν από 2 με 3 χρόνια, δίνουν περιθώριο ευελιξίας στα Κράτη – Μέλη και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και αυτή η ευελιξία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αν χρειαστεί για τη στήριξη των μεταρρυθμίσεων. Γι’ αυτό οι Εθνικοί Προϋπολογισμοί και τα Προγράμματα Μεταρρύθμισης, πρέπει να μελετώνται κάθε χρόνο. Ευελιξία, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραβαίνουμε τους κανόνες και, ως εκ τούτου, να υπονομεύουμε την εμπιστοσύνη, που τόσα χρόνια χρειάστηκε να χτίζουμε. Ή να μην ολοκληρώνουμε αλλαγές που τόσο πολύ προσπαθήσαμε να πετύχουμε.

Ο Πρωθυπουργός, ο κ. Σαμαράς, κατάφερε να οδηγήσει το καράβι σε μεγάλη τρικυμία. Θέλω να εκφράσω μόνο θαυμασμό για το πολιτικό σας θάρρος, για την ικανότητά σας, για όλα όσα κάνατε ως σταθερός φίλος σε ευρωπαϊκό επίπεδο και, επίσης, όσα πετύχατε στις διαπραγματεύσεις. Καταφέρατε να εξασφαλίσετε μία σταθερή κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για τις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Και η εμπειρία μας, μας έχει δείξει, πόσο ζωτικής σημασίας είναι η πολιτική σταθερότητα για την ολοκληρωμένη επιτυχία του προγράμματος προσαρμογής.           

Πριν κλείσω, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι, έξι μήνες μόνο πριν από την ολοκλήρωση του προγράμματός μας, πολλοί είχαν αναφερθεί στην ανάγκη μιας δεύτερης διάσωσης ή, εν πάση περιπτώσει, για άλλο δάνειο. Η αλήθεια είναι, ότι η Πορτογαλία επέστρεψε με επιτυχία στις Αγορές.

κ. Σαμαρά, κ. Πρωθυπουργέ, καταβάλλατε μία τεράστια προσπάθεια για να καταφέρει η Ελλάδα να τηρήσει τη συμφωνία. Γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια αυτή είναι διαρκής και συνεχής. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι η Ελλάδα και ο λαός της βρίσκονται σε πολύ καλά χέρια και ότι θα ακολουθήσετε τα βήματα όλων των άλλων χωρών που πέρασαν από το πρόγραμμα προσαρμογής.

Σας ευχαριστώ

Ακολουθούν ερωτήσεις δημοσιογράφων:

Δημοσιογράφος: Η ερώτησή μου απευθύνεται και στους δύο ηγέτες. Η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι δύο από τις χώρες που έχουν κοινά χαρακτηριστικά στην Ευρώπη, βρέθηκαν σε σκληρά μνημόνια, λόγω των προβλημάτων της οικονομίας τους. Ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να μας πείτε, η Πορτογαλία τα κατάφερε, και πώς βλέπετε το τέλος των μνημονίων στην Ελλάδα; Αλλά επίσης θα ήθελα να ρωτήσω και τον Πορτογάλο Πρωθυπουργό, από εδώ και πέρα να μας πει ποιος είναι ο δρόμος της χώρας του μετά το μνημόνιο;

Α. Σαμαράς: Οι περιπτώσεις των δυο χωρών θα έλεγα ότι είναι διαφορετικές. Η Ελλάδα είχε πάρα πολύ υψηλό χρέος, πάρα πολύ υψηλά ελλείμματα και πάρα πολύ μεγάλη στέρηση ανταγωνιστικότητας. Στο διάστημα το οποίο πέρασε καταφέραμε και μάλιστα πριν από την ώρα που προέβλεπε το Πρόγραμμα να βγάλουμε και πρωτογενή πλεονάσματα και να βγούμε με επιτυχία στις αγορές και να σταματήσουμε ονομαστικά την άνοδο του χρέους της χώρας, που είχε να γίνει εδώ και δεκαετίες, και να μπούμε στην ανάκαμψη, γιατί είναι πολύ σημαντικό ότι οι τελευταίες στατιστικές αποδίδουν στη χώρα μας το θετικό ότι έχει αρχίσει και μειώνεται η ανεργία σταθερά, όπως επίσης η ανάκαμψη για πρώτη φορά θα φανεί τη χρονιά που περνάμε. Ως εκ τούτου, μαζί με το γεγονός ότι βελτιώσαμε τη θέση μας από πλευράς ανταγωνιστικότητας- να θυμίσω ότι ήμασταν 147^η και είμαστε αυτή τη στιγμή στην 36^η θέση, 111 μονάδες ανεβήκαμε. Είναι μια θεαματική βελτίωση η οποία όμως μας κάνει να φιλοδοξούμε να πάμε ακόμα καλύτερα. Δηλαδή να μπούμε στις πρώτες θέσεις ανταγωνιστικότητας διεθνώς. Για να μπορέσουμε «να σπάσουμε αυτά τα άλατα» ενός αρνητικού κατεστημένου που υπήρχε μέχρι τώρα στην Ελλάδα και που κάθε τόσο την έβαζαν να κυλάει σε ύφεση, σε προβλήματα, σε εποχές που δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε.

Αντίθετα, σε λίγο καιρό από σήμερα θα μπορέσουμε να πιστοποιήσουμε την βιωσιμότητα του χρέους μας, χωρίς πια μνημόνια, χωρίς ανάγκη για νέα δανεικά και στόχοι μας είναι να μπούμε στην παγκόσμια αυτή κατάταξη της ανταγωνιστικότητας, από ουραγοί που ήμασταν να είμαστε πρωτοπόροι, ανακουφίζοντας παράλληλα τον κόσμο και τον Ελληνικό λαό από το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας και από την ασφυκτική πίεση της υπερφορολόγησης για την οποία μίλησα μόλις προχθές στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Και όλα αυτά σταδιακά και σταθερά, όπως άλλωστε επιτυγχάνονται όλοι οι μεγάλοι στόχοι που θέτει μια χώρα με σοβαρότητα και με πίστη στη θέση της στην Ευρώπη και στη θέση της σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως είναι η Ελλάδα.

P. Coelho: Θα ήθελα να απαντήσω και εγώ. Δεν θέλω να αναφερθώ στις λεπτομέρειες του Ελληνικού Προγράμματος, όπως φαντάζεστε, δεδομένου ότι ο κύριος Πρωθυπουργός είναι πολύ καλύτερα σε θέση να μιλήσει γι’ αυτό. Αυτό, όμως, που μπορώ να πω είναι ότι είναι εξαιρετικά καλή είδηση για όλους, όχι μόνο για τον Ελληνικό λαό, το γεγονός ότι η Ελλάδα μπορεί να φθάσει να πετύχει τους σημαντικότερους στόχους του Προγράμματος. Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα ξεκίνησε από πολύ δύσκολη αφετηρία. Το μεγάλο ποσοστό του χρέους υποχρέωσε την Ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα.

Όμως, η Ελλάδα ήδη βρίσκεται σε άλλο δρόμο, στον δρόμο της ανάκαμψης και αυτό είναι σημαντικό. Πριν από μερικά χρόνια, πριν από δύο χρόνια, κανένας δεν πίστευε ότι το 2013 η Ελληνική κυβέρνηση θα έφθανε σε πρωτογενές πλεόνασμα. Πράγμα που συνέβη. Και θα επιτευχθεί αυτό δύο φορές, δεδομένου ότι φέτος η Ελλάδα θα έχει ακόμα υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα. Πράγμα που είναι απαραίτητο, ώστε να είναι στο μέλλον βιώσιμο το χρέος. Και αν θέλετε να έχετε πλήρη επιστροφή στις αγορές, τότε πρέπει να πιστέψουν οι αγορές ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Και βιώσιμο μπορεί να είναι μόνο αν μπορείτε να παρουσιάσετε αποτελέσματα, αν μπορείτε να πετύχετε τις διαρθρωτικές αλλαγές. Θα έλεγα, λοιπόν, συγχαρητήρια για τα επιτεύγματα αυτά, δεδομένου ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά, τα σημαντικότερα, προκειμένου να παραμείνετε στον δρόμο της ανάκαμψης. Είμαι βέβαιος ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα αποφασίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο τέλος του Προγράμματος. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τους όρους που θα επικρατούν στο σημείο ολοκλήρωσης του Προγράμματος. Όπως σας είπα, στην Πορτογαλία, τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο του 2013, όλοι οι αναλυτές, οι δημοσιογράφοι και οι ηγέτες της κοινής γνώμης έλεγαν δεν θα μπορέσετε να ολοκληρώσετε το Πρόγραμμα. Αυτή την ανάλυση έκαναν, αυτή ήταν η βασική ανάλυση του Τύπου και των Μέσων Ενημέρωσης. Έλεγαν ότι θα χρειαστείτε και ένα ενδιάμεσο Πρόγραμμα. Αν μπορείτε, όμως, να διατηρήσετε την αποφασιστικότητά σας και να επιμείνετε στην στρατηγική σας για την επίτευξη των βασικών στόχων του Προγράμματος, τότε θα έχετε μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών, ώστε να αποφασίσετε αν θα χρειαστεί ένα τέτοιου είδους Πρόγραμμα ή αν δεν θα το δεχτείτε.

Ο κύριος Σαμαράς, ο Πρωθυπουργός, θα έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει ό,τι είναι καλύτερο για την Ελλάδα. Και αυτό εξαρτάται από τη διεθνή συγκυρία από τις αγορές αλλά βέβαια και από την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό, όμως, το οποίο βλέπω εγώ τώρα είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καλή θέση και θα μπορέσει να λάβει μια θετική απόφαση σε λίγο διάστημα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και για την Ελλάδα και για το λαό της, αλλά επίσης είναι σημαντικό για την Ευρωζώνη και συνολικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με ρωτήσατε, όμως, και κάτι άλλο, πώς θα συνεχίσουν τα πράγματα στην Πορτογαλία, αφού ολοκληρώθηκε το Πρόγραμμα. Θα σας απαντήσω ότι δεν είμαστε τον παράδεισο αλλά ότι πάμε καλά σε σχέση με τους στόχους που είχαμε θέσει. Ο δημοσιονομικός στόχος για φέτος θα επιτευχθεί, το 5% του ΑΕΠ, και θα προτείνουμε προϋπολογισμό για τον επόμενο χρόνο που συνάδει με τον στόχο της επίτευξης, έλλειμμα 2,5%, τον επόμενο χρόνο. Αυτό είναι απαραίτητο, ώστε να διατηρηθεί η αξιοπιστία όχι μόνο απέναντι στις αγορές αλλά και απέναντι στον πορτογαλικό λαό. Γνωρίζουμε ότι έχουμε υψηλό επίπεδο χρέους. Πρέπει να διατηρήσουμε την πορεία μας για τις διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτό δεν είναι το καταληκτικό σημείο. Η ολοκλήρωση του Προγράμματος δεν είναι το καταληκτικό σημείο. Πολλά μένουν να γίνουν τα επόμενα χρόνια όσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές αλλά βεβαίως είναι πλέον πιο εύκολο τώρα να δείξουμε στις αγορές αλλά και στο λαό ότι έχουν νόημα οι θυσίες τους, ότι αναπτυσσόμαστε όπως περιμέναμε το προηγούμενο διάστημα, όπως είχε προβλεφθεί, ότι η ανεργία μειώνεται όχι τόσο γρήγορα όσο θα θέλαμε, παρά ταύτα, όμως, μειώνεται.

Πριν από 1,5 χρόνο ήταν στο 17,7%. Τώρα έχει πλησιάσει το 14% που σημαίνει ότι είναι υψηλή. Στην Πορτογαλία κανείς δεν έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει τέτοια ποσοστά ανεργίας. Στην Ισπανία, ας πούμε, πριν από 20 χρόνια ήταν φυσιολογικό να είναι η ανεργία στο 20-22%. Και αφού μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με κατάλληλα μέτρα. Όμως, για την Πορτογαλία ήταν η πρώτη φορά από το 1974 που υπήρξε τέτοιο υψηλό επίπεδο ανεργίας. Περιορίζεται, λοιπόν, η ανεργία φυσικά, γιατί υπάρχει κάποια ανάπτυξη και επειδή υπάρχουν κοινωνικές πολιτικές, για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Γνωρίζουμε, βεβαίως, ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Όμως, μπορούμε να τον διατρέξουμε από μόνοι μας. Να αποφασίζουμε εμείς τι είναι καλύτερο για μας. Και βεβαίως αυτό, όπως καταλαβαίνετε, κάνει μεγάλη διαφορά. Αν μπορούμε να πετύχουμε την ίδια πολιτική σταθερότητα όπως και τα προηγούμενα τρία χρόνια, είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε ταχύτερη και ισχυρότερη ανάκαμψη. Ευχαριστώ.

Δημοσιογράφος: Κύριε Σαμαρά, στην ομιλία σας μιλήσατε για τη λιτότητα, για τις προσπάθειες που έχετε καταβάλλει, για τις θυσίες του Ελληνικού λαού. Αυτό το παρακολουθήσαμε τρία χρόνια. Το ίδιο περίπου συνέβη και στην Πορτογαλία. Μιλήσατε για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και την πρόταση του Jean-Claude Juncker. Όμως αυτά τα χρόνια, όταν η χώρα σας είχε γίνει παράδειγμα για τις μεταρρυθμίσεις και για τη λιτότητα, είδατε αυτή την αλληλεγγύη; Όταν βλέπει κανείς την Ιταλία και τη Γαλλία, δεν βλέπει πολλές μεταρρυθμίσεις. Η Ελλάδα όπως και η Πορτογαλία έχει υποστεί την ίδια μεταχείριση. Αυτή την στιγμή αμφισβητείται η λιτότητα. Και η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει την κατάσταση γιατί λέει ότι ήταν υπερβολική αυτή η λιτότητα. Δεν πιστεύετε ότι η χώρα σας, όπως και η Πορτογαλία, υπέφερε από την υπερβολική αυτή λιτότητα;

Και τώρα προς τον πορτογάλο Πρωθυπουργό: Κύριε Πρωθυπουργέ, η Ελλάδα και η Ιρλανδία θα ζητήσουν. Η Ιρλανδία θα ζητήσει να προκαταβάλει το δάνειο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που θα αυξήσει το κόστος και θα γλιτώσει κάποια εκατοντάδες εκατομμύρια φόρο κάθε χρόνο. Μπορεί η Πορτογαλία να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο; Να επωφεληθούμε από το αποτέλεσμα αυτό της Ιρλανδίας και ενδεχομένως να επωφεληθεί και η Ελλάδα από αυτό αργότερα;

Α. Σαμαράς: Καταρχήν θέλω να κάνω μια διάκριση ανάμεσα στην κατάσταση Ελλάδας και Πορτογαλίας. Είναι διαφορετική σε σχέση με το ξεκίνημα της κρίσης. Η Ελλάδα θέλω να υπογραμμίσω είχε ένα απίστευτα μεγάλο επίπεδο χρέους, ελλείμματα και έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Η ανάγκη, λοιπόν, να περάσουμε μέσα από αυτό το διπλό πρόγραμμα που προσπαθούσε να αντιμετωπίσει και τα δημοσιονομικά ζητήματα, ενώ ταυτόχρονα να ενισχύσει τις διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα ήταν κάτι που έπρεπε έτσι και αλλιώς να γίνει, είτε υπήρχε κρίση είτε δεν υπήρχε. Και πιστεύω εγώ ως οικονομολόγος και ως πολιτικός ότι αν μια χώρα επιθυμεί, όπως είπε ακριβώς προ ολίγου και ο Πρωθυπουργός σας, να μείνει ζωντανή σε αυτό το παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, η χώρα αυτή θα πρέπει να κάνει διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να μπορεί να ανταγωνίζεται, να κερδίζει, να κερδίζει εξαγωγές, να αυξάνει τις θέσεις εργασίας και να κερδίζει σε ανταγωνιστικότητα. Αυτό είναι το ένα σκέλος.

Το άλλο σκέλος είναι ότι πρέπει επίσης ξεκάθαρα να σας πω ότι ναι, η Ελλάδα υπέφερε κυρίως στη διάρκεια του πρώτου προγράμματος. Υπέφερε περισσότερο απ’ ό,τι όφειλε να υποφέρει. Όπως γνωρίζετε οι διεθνείς οργανισμοί τελικά συμφώνησαν ότι οι πολλαπλασιαστές που χρησιμοποιήθηκαν στην ανάλυση του ελληνικού δημοσιονομικού προβλήματος δεν ήταν ακριβείς. Και αυτό επέτρεψε να επέλθει μεγαλύτερη ύφεση απ’ όσο χρειαζόταν. Και πιστέψτε με η χώρα αυτή πέρασε δια πυρός και σιδήρου. Και πρέπει να σας πω ότι οι θυσίες του Ελληνικού λαού είναι πρωτοφανείς, απίστευτες.

Ως Πρωθυπουργός, εκ μέρους αυτού του λαού, πρέπει να κοιτάζω το μέλλον. Η ιστορία θα γράψει τα παράπονα του χθες. Εγώ πρέπει να γράψω την ιστορία της επιτυχίας του αύριο. Σημασία για μένα έχει να ακολουθήσουμε τη σωστή πορεία, ώστε να πετύχουμε το σωστό αποτέλεσμα, ώστε σύντομα να καταφέρουμε να κάνουμε ακριβώς αυτό το οποίο έκαναν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Δηλαδή να βρούμε την τελική διέξοδο από την κρίση, ολοκληρώνοντας με τα μνημόνια και προχωρώντας στις αγορές με μια δημοσιονομική επιτυχία, με επιτυχημένες διαρθρωτικές αλλαγές, να βγούμε στις αγορές από μόνοι μας και να μπορούμε να στεκόμαστε στα πόδια μας. Αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι, πιστεύω. Και ακριβώς εκεί η Ελλάδα θα μιμηθεί και την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

P. Coelho: Αντώνη, θέλω να προσθέσω κάποια πορτογαλική εμπειρία που έχει σχέση με αυτό το πρόγραμμα. Οι πορτογάλοι δημοσιογράφοι θυμούνται ότι στην αρχή του προγράμματος, στο ξεκίνημα, είπα στα στελέχη της τρόικας ότι η Πορτογαλία θα θέλει να αναλάβει από μόνη της το πρόγραμμά της και είπα ότι τους στόχους θα τους πετύχουμε όχι επειδή υπάρχει η τρόικα, αλλά λόγω της Πορτογαλίας. Για την Πορτογαλία. Γνωρίζαμε ότι αν η διαδικασία της δημοσιονομικής εξυγίανσης, εάν η δημοσιονομική σταθερότητα, αν η διαρθρωτικές αλλαγές δεν ήταν όσο βαθιές χρειαζόταν, τότε η στήριξη της τρόικας δεν θα είχε κανένα νόημα. Διότι δεν θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε με επιτυχία στις αγορές. Θελήσαμε να δημιουργήσουμε, να πετύχουμε, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού και των επενδυτών. Και στις δύο περιπτώσεις δεν είναι εύκολο. Δεν είναι εύκολο να πετύχει κανείς και τα δύο σκέλη ταυτόχρονα. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και όπως είπε ο κ. Σαμαράς μόλις τώρα, πρέπει κανείς να έχει ορθολογική σκέψη. Να κοιτάζει το μέλλον. Αυτό έχει κάνει τη διαφορά από τότε που ανέλαβε αυτή η κυβέρνηση. Τα αποτελέσματα είναι θετικά. Και ελπίζω ότι θα μπορέσετε να τα χρησιμοποιήσετε, για να αυξηθεί η εμπιστοσύνη που νιώθει και ο Ελληνικός λαός και οι αγορές.

Όσον αφορά την πρόταση της Ιρλανδίας για να προπληρώσει τα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εμείς θα την στηρίξουμε. Για ποιο λόγο; Επειδή είναι ορθολογιστική, είναι λογική. Η Ιρλανδία ξεκίνησε το πρόγραμμά της περίπου πάνω από έξι μήνες νωρίτερα από την Πορτογαλία. Και έχουν πάρα πολύ υψηλά επιτόκια στο δάνειο αυτό. Υψηλότερα από της Πορτογαλίας. Τα επιτόκιά τους είναι περίπου 4,5-5% για τα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σκεφτείτε τώρα στα δεκαετή δάνεια στις αγορές η Ιρλανδία πετυχαίνει τώρα 2-2,2%. Άρα είναι προτιμότερο για την Ιρλανδία να χρηματοδοτείται από τις αγορές με 2,2% για την αποπληρωμή αυτών των δανείων από το να πληρώνει περισσότερα. Πρέπει, λοιπόν, οι όροι οι pari passu να αφαιρεθούν για την αποπληρωμή εγκαίρως, νωρίτερα, των δανείων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Για μας αυτό αποτελεί μια καλή αρχή, θετική αρχή. Δεν υπάρχει η ίδια υστέρηση μεταξύ των χρηματοδοτικών αγορών, τώρα και των συνθηκών που έχουν συμφωνηθεί στα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η διαφορά αυτή στην περίπτωσή μας δεν είναι τόσο μεγάλη όσο είναι στην περίπτωση της Ιρλανδίας. Όμως, πιστεύω ότι τους επόμενους δύο μήνες η Πορτογαλία θα μπορέσει να έχει καλύτερες προοπτικές με τους στόχους δεκαετίας. Και κατόπιν τα επόμενα έξι χρόνια θα είναι καλύτερα για μας να αλλάξουμε κάποια από τα δάνεια και κάποια από τα ποσά με νέα δάνεια που θα έχουν εκδοθεί από τις αγορές. Δεν έχει ακόμα αποφασιστεί εάν και κατά πόσο πρέπει και εμείς να κάνουμε το ίδιο ταυτόχρονα αλλά σαφώς θα επωφεληθούμε από την ευκαιρία να κάνουμε το ίδιο, όταν το όφελος θα είναι το ίδιο.

Δημοσιογράφος: κ. Σαμαρά, κ. Πρωθυπουργέ, πως επηρεάζουν την Ευρώπη και ιδιαίτερα, την Ελλάδα οι γεωπολιτικές αναταράξεις στην Ουκρανία, αλλά και η αστάθεια στη Σύρια, το Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή; Η ερώτηση απευθύνεται και στον Πορτογάλο Πρωθυπουργό. Ευχαριστώ.

Α. Σαμαράς: Κοιτάξτε, δεν είναι όμοιες, θα έλεγα, οι περιπτώσεις αυτές που αναφέρατε. Βέβαια, είναι όλες δίπλα στην Ευρώπη, είναι όλες πολύ κοντά στην Ελλάδα. Αυτό αναδεικνύει και την ανάγκη να υπάρχει μία ισχυρή και ενιαία ευρωπαϊκή στρατηγική και ενότητα πάνω στα ζητήματα αυτά.

Θα έλεγα ότι, στην Ουκρανία, αυτή τη στιγμή η Ευρώπη δεν μπορεί να νομιμοποιήσει από τη μία πλευρά, μία κατάκτηση εδαφών, ή, αν θέλετε, μία μονομερή προσάρτηση εδαφών. Από την άλλη πλευρά, όμως, πιστεύω ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να πιστεύει ότι η λύση πρέπει να επιτευχθεί με μέσα στρατιωτικά. Γιατί αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ευρύτατες αναφλέξεις στην περιοχή, που θα ήταν πάρα πολύ δυσάρεστες.

Από την άλλη πλευρά, στη Συρία καταλαβαίνουμε όλοι ότι, η κρίση δεν είναι μία τοπική κρίση. Έχει ξεπεράσει τα σύνορά της, έχει αποσταθεροποιήσει πάρα πολλές χώρες, έχει, ήδη, προκαλέσει τεράστιες ανθρωπιστικές καταστροφές. Έχει, αν θέλετε, πυροδοτήσει και μία παγκόσμια φρίκη με αυτούς τους απίστευτους αποκεφαλισμούς, σκηνές που είδαμε όλοι στην τηλεόραση με κρατούμενους ή με άμαχους. Ταυτόχρονα, η κρίση αυτή ενέχει και κινδύνους περαιτέρω εξαγωγής της τρομοκρατίας.

Άρα, αυτό που ως Έλλην Πρωθυπουργός πρέπει να πω, είναι ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που εμπνέεται από τη σταθερότητα, που θέλει τη σταθερότητα απέναντι στην ευρωπαϊκή πολιτική σε αυτά τα γεγονότα ή φαινόμενα. Μία σταθερή Ελλάδα, άλλωστε, δίνει και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε ολόκληρη την Ευρώπη, μία που είμαστε τόσο δίπλα σε αυτήν την περιοχή.

Θέλω, δεύτερον, να πω ότι, η όλη αυτή η εξέλιξη επισημαίνει την ορθότητα που είχαμε εξ αρχής, ως Ελληνική Κυβέρνηση, όταν μιλούσαμε πάντα για ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης. Δηλαδή, να αξιοποιηθούν όλοι οι ενεργειακοί πόροι που υπάρχουν στα Κράτη Μέλη και στις θαλάσσιες ζώνες τους, με την ενθάρρυνση της ίδιας, βέβαια, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τώρα, πλέον, αυτό το περιλαμβάνει και στις στρατηγικές της επιδιώξεις, όπως είναι, για παράδειγμα και η δημιουργία τερματικών σταθμών LNG του υγροποιημένου αερίου σε όλη την ακτογραμμή. Μιλάμε για Ευρώπη Μεσογειακή και Ατλαντική.

Αυτά ως προς τη δική μου θεώρηση των σημερινών κρίσεων, που ασφαλώς περιλαμβάνουν και άλλες χώρες, όπως είναι το Ιράν που λόγω των θρησκευτικών ομοιοτήτων ή διαφορών με διάφορες περιοχές φλεγόμενες, μπορεί και εκείνο να παίξει ένα ρόλο που μετά από πολλά χρόνια, θα μπορούσε να είναι και αυτό προς την κατεύθυνση κάποιας εύρεσης μίας πιο μόνιμης λύσης στα προβλήματα αυτά.    

P. Coelho: Θέλω μόνο να πω δύο λόγια. Γιατί θεωρώ ότι ο κ. Πρωθυπουργός, ότι ο κ. Σαμαράς, είπε τα σημαντικότερα που αφορούν την κρίση Ουκρανία με τη Ρωσία και την τρομοκρατία αυτή τη στιγμή.

Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι, όπως είπε και εκείνος, είναι σημαντικό συνολικά η ΕΕ να μπορεί να έχει μία σταθερή και συνεπή θέση απέναντι στα θέματα αυτά. Πιστεύω ότι μέχρι τώρα, οι Ευρωπαίοι Εταίροι είχαν συνεκτική εικόνα, συμπαγή εικόνα. Εφαρμόσαμε τις οικονομικές κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία, γιατί δεν τίθεται θέμα να απαντήσει κανείς με στρατιωτικά μέσα σε μία τέτοια περίσταση. Αυτό λέμε στη Ρωσία. Δεν έχεις δίκιο, δεν αντιμετωπίζεις καλά την κρίση στην Ουκρανία και έτσι δεν πρόκειται να απαντήσουμε σε ένα λάθος με ένα άλλο λάθος. Πρέπει, όμως, να πούμε στη Ρωσία, ότι ποτέ δεν θα αναγνωρίσουμε την προσάρτηση της Κριμαίας και ότι δεν θα βοηθήσουμε αυτόν που θεωρούσαμε ότι είναι εταίρος μας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ να διακινδυνεύσει την μακροχρόνια σχέση Ανατολής – Δύσης και της ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Οπότε, αυξάνουμε το επίπεδο των κυρώσεων, των οικονομικών κυρώσεων, επειδή στέλνουμε μήνυμα προς τη Ρωσία. Ότι δεν εγκρίνουμε τις μεθόδους αυτές και ότι δεν εγκρίνουμε τον τρόπο αυτό με τον οποίο δεν γίνονται σεβαστοί το Διεθνές Δίκαιο και οι Διεθνείς Κανόνες.

Όμως, όσον αφορά την κατάσταση στην Ουκρανία, μπορώ να πω ότι έχουμε έναν συνομιλητή, έχουμε κάποιον με τον οποίο μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Στην περίπτωση, όμως, της ISIS, την κατάσταση στη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, δεν έχουμε κάποιον. Δεν υπάρχει κανένας με τον οποίον να συνομιλήσουμε. Δεν αναφέρομαι στο να διαπραγματευτούμε, δεν διαπραγματευόμαστε με την τρομοκρατία. Είναι, όμως, σημαντικό να υπάρξει καλύτερη διεθνής συμμαχία για την αντιμετώπιση αυτής της τρομοκρατίας. Για την παγκόσμια ασφάλεια και για την ασφάλεια της Ευρώπης, θα έλεγα ότι οι κίνδυνοι και οι απειλές στη Νότια Γειτονία, προκαλούν περισσότερες ανησυχίες από ότι οι φόβοι που αφορούν την Ανατολική περιοχή της Ευρώπης. Είναι, όμως, εξίσου σημαντικό και για τις δύο περιπτώσεις, να υπάρχει σταθερότητα και εμπιστοσύνη.

Κλείνω, λοιπόν, με αυτά τα λόγια. Ότι πρέπει να μείνουμε ενωμένοι στις πράξεις, στις Αρχές και πριν από λίγες ημέρες, τότε που ξεκινούσε η συνάντηση του ΝΑΤΟ στο Cardiff, αποφασίσαμε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να έχει μεγαλύτερη ικανότητα ανταπόκρισης σε οποιαδήποτε τέτοια μορφής απειλή βραχυπρόθεσμα. Και ελπίζω ότι μέχρι το τέλος της χρονιά το ΝΑΤΟ θα μπορέσει να προσφέρει στους εταίρους και στα μέλη του καλύτερη απάντηση για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Και η απάντηση αυτή δεν είναι στρατιωτική.

Δεν είναι λάθος να έχει κανείς υψηλότερο επίπεδο προετοιμασίας απέναντι σε μία απειλή. Δεν απειλούμε κανέναν. Λέμε ότι δεν μας ξεφεύγει, αυτό που είναι το πιο σημαντικό. Ότι πρέπει οι πολίτες μας να νιώθουν εμπιστοσύνη. Ότι πρέπει να τους προσφέρουμε αυτήν την ασφάλεια. Και ελπίζω σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο ΝΑΤΟ, να μπορέσουμε να φτάσουμε σε ένα διαφορετικό επίπεδο ετοιμότητας, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε τέτοιες καταστάσεις. Να υπάρχει καλύτερη συμμαχία, όπως είπε και ο Πρόεδρος Barack Obama. Μία Διεθνής Συμμαχία κατά της Τρομοκρατίας.  

Ευχαριστώ.

Δημοσιογράφος: κ. Πρωθυπουργέ της Πορτογαλίας, η Ελλάδα, ήδη ανακοίνωσε μείωση των φόρων. Μετά τη συνάντηση αυτή, μήπως συνειδητοποιείτε ότι η Πορτογαλία μπορεί να κάνει το ίδιο ή πως δεν μπορεί; Και αν δεν μπορεί, η Ελλάδα διαφέρει από την Πορτογαλία – το είπατε και εσείς – και για τα καλά και για τα άσχημα. Και, επίσης, επειδή είναι σημαντικό. Έχετε καμία είδηση για τον Πορτογάλο Επίτροπο και για την Ελλάδα; 

P. Coelho: Ίσως εσείς ξέρετε περισσότερα. Αν μου πείτε κάτι, μου πείτε κάτι μπορώ να σας απαντήσω.

Δημοσιογράφος: Και επίσης, θα δώσω την τελευταία ερώτηση στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Πιστεύετε ότι η Πορτογαλία θα πρέπει να ακολουθήσει το δικό σας δρόμο της μείωσης των φόρων;

P. Coelho: Δεν κατάλαβα εντελώς και ακριβώς αυτό το οποίο ρωτάτε. Με ρωτάτε σχετικά με τον προϋπολογισμό της Πορτογαλίας για το 2015; Η κυβέρνηση θα υποβάλλει τον Προϋπολογισμό στη Βουλή μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, όπως γνωρίζετε και όπως είπα. Με σεβασμό στον στόχο για έλλειμμα 2,5% του ΑΕΠ του χρόνου. Αυτός είναι ο στόχος που είχε τεθεί με την τρόικα και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Γνωρίζω ότι, για κάποιο λόγο, κάποιοι είπαν: «αν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες  και αν η παγκόσμια προοπτική ανάπτυξης δεν είναι τόσο καλή, όσο ήταν εδώ και έξι μήνες ή εδώ και έναν χρόνο, γιατί λοιπόν δεν προσαρμόζετε τον στόχο»;

Και εγώ απαντώ: Όταν έχει υψηλό επίπεδο χρέους, πρέπει να έχεις την απαραίτητη εμπιστοσύνη ότι θα βρεις τη χρηματοδότηση που χρειάζεσαι στις Αγορές. Και τότε, δεν χρειάζεσαι περιθώριο ελιγμών για να μην επιτύχεις τους στόχους σου. Οπότε, η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να επιτευχθεί το έλλειμμα στο επίπεδο του 2,5% του ΑΕΠ στον επόμενο χρόνο. Και, όπως σας είπα, αυτό μπορεί να αποτελέσει μία ακόμα απόδειξη ότι είμαστε αφοσιωμένοι στη διατήρηση του πνεύματος των μεταρρυθμίσεών μας. Και επίσης, αυτό που μας απασχολεί, τη διατήρηση της εμπιστοσύνης των Αγορών.

Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να πούμε ότι για την Πορτογαλία η πρόγνωση τώρα, προσαρμόζεται με βάση το νέο Λογιστικό Σύστημα. Στην πραγματικότητα, η προοπτική ανάπτυξης μπορεί να μην είναι τόσο καλή, όσο μας έδειχνε η προηγούμενη πρόγνωση. Πρέπει να πω, όμως, κάτι που πάντοτε έλεγα στη Λισσαβόνα. Μία οικονομία δεν εξαρτάται μόνο από τον Κρατικό Προϋπολογισμό,. Αν θέλεις να δημιουργήσεις συνθήκες ανάπτυξης της Οικονομίας, μπορείς να περιμένεις ότι η Κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει συνθήκες σταθερότητας στους ιδιώτες επενδυτές για να κάνουν αυτό που συνήθως κάνουν. Δηλαδή, να επενδύουν και να δημιουργούν βιώσιμες θέσεις εργασίας και ανάπτυξης. Στο δικό μας παρελθόν, υπάρχουν παραδείγματα δημοσιονομικής εξυγίανσης και προσαρμογών που δεν ανέτρεψαν την οικονομική ανάπτυξη. Είναι δυνατόν, λοιπόν, μία οικονομία να αναπτύσσεται, παρά τις προσπάθειες οικονομικής εξυγίανσης. Το κάναμε πέρυσι, κάνουμε το ίδιο και φέτος και θα κάνουμε το ίδιο και τον επόμενο χρόνο.

Σας ευχαριστώ.

Α. Σαμαράς: Θέλω να υπογραμμίσω αυτό το οποίο είπε ο Pedro, για τις απαραίτητες προϋποθέσεις ανάπτυξης της οικονομίας. Κατά τη γνώμη μου, μία από αυτές τις προϋποθέσεις είναι η ψυχολογία. Η ψυχολογία είναι, θα έλεγα, το 50% της οικονομίας, όσον αφορά και τις δυνατότητες επέκτασης των αποτελεσμάτων.

Όπως και ο Pedro, προσπάθησα και εγώ να φροντίσω αυτό το οποίο αντιλαμβάνονται ως πραγματικότητα οι Αγορές για την Ελλάδα, να είναι η πραγματικότητα. Και, πράγματι, κάνουμε ότι είναι δυνατόν να προχωρήσουμε σωστά για την επίτευξη της απαραίτητης δημοσιονομικής εξυγίανσης και των διαρθρωτικών αλλαγών. Ένα από αυτά ήταν η φορολογία.

Απαντώντας, λοιπόν, στο ερώτημά σας, πιστεύω ότι εάν γίνουν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να αποφευχθεί και να αποτραπεί οποιαδήποτε πιθανότητα φοροδιαφυγής, είναι απαραίτητο να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές. Εάν όχι, η οικονομία θα ασφυκτιά. Το είδαμε στην περίπτωση του ΦΠΑ στην εστίαση που μειώθηκε στο 13% και η ελαστικότητα της ζήτησης ήταν τέτοια, ώστε δεν χάσαμε έσοδα, ενώ επιτρέψαμε στον κόσμο να πληρώνει λιγότερα. Αυτή είναι μία λογική κίνηση.    

Και, όπως είπα πριν δύο ημέρες στη Θεσσαλονίκη, αυτό είναι το σχέδιό μας για το μέλλον, χωρίς να διακινδυνεύουμε την αναγκαιότητα του πρωτογενούς πλεονάσματος και της επίτευξης των στόχων μας.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.