Ο «εξωδικαστικός συμβιβασμός» από εκεί που αναμενόταν να είναι μια fast track έκδοση του νόμου Κατσέληγια τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, και ήδη αναμενόταν από πέρυσι (2016) να είναι έτοιμος, έχει καθυστερήσει υπερβολικά να ξεκινήσει ενώ παράλληλα επικρατεί μεγάλη σύγχυση γύρω απ τα βασικά, δηλαδή αν θα κουρεύει κεφαλαίο, προσαυξήσεις και με ποιους όρους, με τα στοιχεία να εναλλάσσονται από μήνα σε μήνα.
Τούτο αποδίδεται εν μέρει σε κατά καιρούς διαφωνίες δανειστών κυβέρνησης, άλλα ύστερα από τόσο καιρό, κοντά δυο χρονιά ετοιμασίας, στα βασικά τουλάχιστον έπρεπε να είχαμε μια καθαρή εικόνα.
Πέρυσι πχ επί μήνες σερνόταν και αναιρούνταν καθημερινά η φημολογία αν θα εντάσσονται οι επαγγελματίες ή όχι.
Αντίστοιχη αβεβαιότητα εξακολουθεί να επικρατεί και σήμερα για πολλά επιμέρους ζητήματα, ενώ τα αποτελέσματα δεν είναι ακόμα ούτε πολλά ούτε ενδεικτικά για το πως αποδίδει στην πράξη ο εξωδικαστικός, εν ειδει ας πούμε ατυπου «νομολογίας».
Τούτα δυστυχώς είναι συμπτώματα της κακονομίας, που εξακολουθεί, με συνεπεία, πάρα τις φιλότιμες προσπάθειες που έχουν γίνει για ερμηνεία και συμπύκνωση του νόμου, οι ρυθμίσεις να δείχνουν αδόξως αποσπασματικές και να τροποποιούνται ανά μήνα.
Κανονικά θα έπρεπε η βασική φιλοσοφία του εξωδικαστικού να μπορεί να εκτεθεί σε ένα κείμενο 2 σελίδων με πληρότητα, τουλάχιστον για το 90% των περιπτώσεων.
Έτσι  ακόμα και ερωτήματα που αφορούν πολύ κόσμο, έμειναν αναπάντητα όπως πχ στην περίπτωση που κάποιος έχει μια ακίνητη περιουσία Χ άλλα είναι εν μέρει υποθηκευμένη, εάν αυτό θα συντελεί στην απομείωση αυτής στον τελικό υπολογισμό του κουρέματος (το κούρεμα δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο απ το άθροισμα της άξιας της ακίνητης περιουσίας δηλαδή κάποιος με ακίνητο άξιας 50.000 ευρώ που χρεωστάει 100.000 ευρώ δεν θα μπορέσει έχει απομείωση τέτοια,  ώστε να χρεωστάει λιγότερα από 50.000 ευρώ)
Ενώ πάλι εισήχθη και το μη δικαιολογημένο μέτρο αποκλεισμού όσων χρεωστούν πάνω από το 85% των οφειλών τους μονο σε εναν τομέα του δημοσίου (μονοφειλετες), σε αντιστοιχία με ανάλογη πρόβλεψη στο νόμο Κατσέλη.
Όπερ όμως αντισυνταγματικό γιατί ενώ δίνει τη δυνατότητα σε εναν οφειλέτη που χρωσταει πχ σε δημόσιο αλλά ΚΑΙ τράπεζες να κουρέψει ΣΥΝΟΛΙΚΑ τα χρέη του και στα 2, στερεί αυτή τη δυνατότητα σε κάποιον που χρωσταει το ίδιο η και μικρότερο ποσό ΜΟΝΟ στο δημόσιο, κι ενώ μπορεί ο δεύτερος να έχει τα ίδια και «καλύτερα» βιοτικά περιστατικά υπαγωγής στο πνεύμα του νόμου (ανυπαιτια αδυναμία, απαλλαγή από οφειλές, επανένταξη στην οικονομική δραστηριότητα).
Το δεύτερο θέμα απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες μονοφειλέτες του δημοσίου, που άδικα αποκλείονται, ειδικά ασφαλιστικών ταμείων (ΟΑΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ, κλπ) που φορτωθήκαν εισφορές εντος η λίγο πριν την κρίση (με το παλιό οριζόντιο σύστημα εισφορών που κατάργησε ο Συριζα).....
αναγνώσατε ολόκληρο το άρθρο εδώ: