Jan 05, 2018 12:10 am | admin2
Οι χώρες που έχουν δοκιμασμένους θεσμούς υπερασπίζονται τη συνταγματική τους σταθερότητα. Δεν αναθεωρούν το Σύνταγμά τους για ψύλλου πήδημα και κυρίως ως δημαγωγική διέξοδο μπροστά στον πολλαπλασιασμό δύσκολων προβλημάτων, που απαιτούν κατά μέτωπο σύγκρουση με κατεστημένα συμφέροντα.
Η Ελλάδα αντιθέτως έχει ήδη αναθεωρήσει, εικονικά βέβαια και για δευτερεύοντες λόγους και αιτίες, τρεις φορές το Σύνταγμα του 1975. Το πολίτευμά μας βέβαια – μετά την έκπτωση του Βασιλικού Οίκου – είναι εξόχως ανθεκτικό. Μετά από μισό αιώνα ισχύος το Σύνταγμα θα πρέπει να αντιμετωπίζει ορισμένες αγκυλώσεις και να χρειάζεται τελειοποίηση, Άλλο όμως αυτό και άλλο η επινόηση της αναθεωρητικής βουλής ως διεξόδου για τα πολιτικά αδιέξοδα. Επίσης άλλο είναι μία πραγματική στασιμότητα, γιατί έχει διαμορφωθεί συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή και στο λαό και άλλο η επιβολή ακινησίας στους θεσμούς για να συνεχίσουν μικρές συντεχνιακές μειοψηφίες να γεύονται τους καρπούς της μονοπώλησης της εξουσίας.
Τα λέμε όλα αυτά, γιατί η Αναθεώρηση του Συντάγματος επανήλθε στο προσκήνιο τελευταία. Την ανέφερε ο Μέγας Παπαρίων Πρωθυπουργός μας, ο οποίος δεν ξέρει πια τι είδους πλασματικές εξελίξεις να υποσχεθεί, για να ξεχάσει ο πολίτης την ανελέητη φτώχεια που τον δέρνει.
Τρεις μπορεί είναι κατά τη γνώμη μας οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο Σύνταγμά μας:
1. Η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας απ’ ευθείας από το εκλογικό σώμα.
Η άμεση εκλογή εκ πρώτης όψεως φαίνεται δημοκρατικότερο από το σύστημα που έχουμε σήμερα, της εκλογής του Προέδρου από τη Βουλή. Ο κάθε πολίτης θεωρεί ότι αποκτά μια νέα εξουσία. Ότι έρχεται πιο κοντά σε διαδικασίες που οδηγούν σε αποφάσεις καθοριστικές για το μέλλον του. Δεν υπάρχει τίποτα πιο λανθασμένο από αυτό. Κατ’ αρχήν ένα πλήθος «ψωνίων» θα κατακλύσουν το εκλογικό σκηνικό και με βασικό όπλο το χρήμα, που μπορούν να διαθέσουν θα αποδυθούν σε ξέφρενη εκστρατεία δημοσίων σχέσεων. Δεύτερον ο Πρόεδρος δεν θα έχει μεγαλύτερες εξουσίες εκτός εάν αλλάξουμε πολίτευμα και αποκτήσουμε Προεδρική Δημοκρατία. Το να εκλέξεις όμως ένα πρόσωπο με τις σημερινές εξουσίες του Προέδρου, που θα στηρίζεται στη ίδια νομιμοποιητική βάση, δηλαδή αμέσως στη λαϊκή κυριαρχία και όχι εμμέσως όπως σήμερα γίνεται, είναι λάθος. Εξασφαλισμένη είναι, αργά ή γρήγορα, η δυαρχία. Τέλος η Προεδρία της Δημοκρατίας έχει περιορισμένο μεν, από ουσιαστική άποψη, αλλά σημαντικό από συμβολική άποψη ρόλο.
Επίσης είναι λάθος να μιλάμε για σύσταση Γερουσίας. Γερουσία έχουν δύο τύποι χωρών ανά τον κόσμο. Η μία είναι η περίπτωση συγκροτημένων πολιτικά τάξεων και κινημάτων που έχασαν τη βάση τους. Έτσι λειτουργεί πχ η Βουλή των Λόρδων στην Αγγλία και εν τίνι μέτρον το γαλλικό Senat, που εκφράζει τη ζωτικότητα και πολιτική ιδιαιτερότητα των τοπικών θεσμών στη Γαλλία. Επίσης Γερουσίες υπάρχουν σε εξισορροπητικό ρόλο σε μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ ή χώρες μικρότερες όπως το Βέλγιο όπου η Γερουσία εξασφαλίζει την ισορροπία. Η Ελλάδα, χώρα νέα με συμπαγή εθνική και θρησκευτικό πληθυσμό, δεν έχει καμία ανάγκη Γερουσίας.
Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα πολιτικής αρμονίας είναι η εξισορρόπηση εξουσιών, που έχουν την ίδια νομιμοποιητική βάση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εμφύλιοι πόλεμοι των Ελλήνων, που μετά το 1823 υποκαθιστούν τη σύγκρουση με τους Οθωμανούς και γίνονται κύριο περιεχόμενο της Επανάστασης. Το δικό μας πολιτικό σύστημα απέδειξε περίτρανα μετά το 1975 ότι λειτουργεί εξισορροπητικά. Αυτό είναι και το κύριο καθήκον του. Για ποιο λόγο να το σκαλίσουμε; Για να ικανοποιήσουμε κενές φιλοδοξίες ασήμαντων επαγγελματιών πολιτικών, που βλέπουν να πλησιάζει αμείλικτη η ώρα της συνταξιοδότησης; Για να βάλουμε το λαό να τσακώνεται για ανύπαρκτα θέματα;
Αφήστε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκεί που είναι. Την επόμενη φορά ας διαλέξουμε όμως, κανείς δεν το αποκλείει αυτό, κάποιον που να εκφράζει κάτι ουσιαστικότερο από Συριζανέλ με ολίγην από Μολυβιάτη.
27.12.2017
Πάγκαλος: Επαναφέρω την πρότασή μου για «Μακεδονική Δημοκρατία των Σκοπίων»
Tη θέση του σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων διατύπωσε ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Πάγκαλος με αναρτήσεις στον λογαριασμό του στο twitter.
Ο κ. Πάγκαλος αναφέρθηκε επίσης και στις συζητήσεις που είχε στο παρελθόν ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά για το ίδιο ζήτημα.
Συγκεκριμένα ο κ. Πάγκαλος ανέφερε:
«Είχα την τιμή να με ενημερώσει ο κος Σαμαράς, ΥΠΕΞ της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, επίσημα ως εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, για την πρόθεσή του να κάνει θέμα με την ονομασία των Σκοπίων. Διαφώνησα τότε με τη δημιουργία ενός νέου "Εθνικού". Είχαμε ήδη το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά».
Ο κ. Πάγκαλος πρόσθεσε: «O κος Σαμαράς δεν με άκουσε. Προχώρησε αγέρωχος προς την ανατροπή της κυβερνήσεώς του. Ο Ανδρέας Παπανδρέου βάδισε με έμπνευση των δημαγωγών Τσοχατζόπουλου και Βενιζέλου στη δημιουργία μεγαλύτερου ακόμη χάσματος. Στη Θεσ/νίκη ο Παπανδρέου είχε πει στο πλήθος που παραληρούσε: "Κανένα όνομα δεν θα γίνει δεκτό, αν περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία ή οποιοδήποτε παράγωγο". Ο κος Κοτζιάς διαπραγματεύεται μυστικά. Αναγκάζομαι να επαναφέρω την πρόταση, που είχα κάνει πριν 20 χρόνια στον Σαμαρά: ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ».
«Ως επίθετο ο γεωγραφικός προσδιορισμός αντιστοιχεί στα πράγματα. Δεν θίγει κανέναν και μπορούμε σιγά, σιγά να τον ξεχνάμε ονομάζοντάς τους Δημοκρατία των Σκοπίων στην καθημερινή πρακτική. Ξεχνάμε ότι αν ΑΥΤΟΙ δεν έχουν σχέση με τη Μακεδονία, τότε είναι Βούλγαροι» τόνισε ο πρώην υπουργός.
Τέσσερα στοιχειώδη μαθήματα οικονομικής επιστήμης: Κατανάλωση – αποταμίευση – επένδυση – ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Posted on 18/12/2017 by admin2
Όταν στις αρχές του 19ου αιώνα, στην κεντρική Αγγλία, εισήχθη μια σατανική μηχανή που κατασκεύαζε αυτόματα καρφίτσες, απολύθηκαν από τα τοπικά εργοστάσια περίπου τα 2/3 των εργατών που κοπανούσαν με σφυρί τις καρφίτσες για να τις κάνουν αιχμηρές και με δαγκάνες δημιουργούσαν το στρογγυλό τους κεφάλι. Οι βιομήχανοι κατέπνιξαν κάθε αντίδραση. Μερικές δεκάδες απεργοί διαδηλωτές έπεσαν κάτω από τα βόλια των αρειμάνιων highlandersΣκωτσέζων, που εκτελούσαν κυβερνητικές διαταγές, χωρίς να γνωρίζουν ίσως ότι ανάλογες διαδηλώσεις είχαν γίνει και στα προάστια της Γλασκώβης με την ίδια αιτία. Η Βρετανική Αυτοκρατορία στηρίχθηκε στην αυτοματοποίηση και την αντικατάσταση της ανθρώπινης δύναμης και δεξιοτεχνίας από τη μηχανή και έτσι κυριάρχησε στον κόσμο. Μερικά χρόνια αργότερα, χιλιάδες Ινδοί χειροτέχνες κλωστοϋφαντουργοί αντιμετώπιζαν με τα χέρια γυμνά το αγγλικό πυροβολικό που υπεράσπιζε την ελευθερία του εμπορίου, δηλαδή την εισαγωγή στις Ινδίες κλωστοϋφαντουργικών από την Αγγλία, που κατέστρεψαν τελικά την ινδική χειροτεχνία και οδήγησαν τη μεγάλη αυτή χώρα σε πρωτοφανή αθλιότητα.
Η επένδυση αυτή καθ’ εαυτή δεν δημιουργεί απασχόληση. Τώρα πια το ξέρουμε αυτό και είναι γραμμένο και σε πολλά βιβλία που διδάσκονται στα αγγλικά πανεπιστήμια όπου πολλοί από τους υπουργούς του κ. Τσίπρα έχουν συλλέξει τις ακαδημαϊκές τους δάφνες.
Απασχόληση δημιουργεί η μικρή και μεσαία επιχείρηση. Πολλαπλασιάζει τις ευθύνες και δημιουργεί τον πολυαπασχολούμενο τεχνίτη όπου μπορεί να αντικαταστήσει τρεις ή τέσσερις εξειδικευμένους και να διατηρήσει τη θέση του στην παραγωγή καμιά φορά για μια ολόκληρη ζωή μέχρι να έρθει η ώρα να πάρει την άθλια σύνταξη που του επιφυλάσσει η «πρώτη φορά Αριστερά». Το πρόβλημα της ανεργίας, λοιπόν, δεν μπορεί να λυθεί με προσλήψεις στο ύποπτο για σπατάλες, έλλειψη αξιοκρατίας και δακτυλοδεικτούμενο παγκοσμίως ελληνικό δημόσιο. Δεν μπορεί ακόμα να λυθεί στις μεγάλες αυτοματοποιημένες εγκαταστάσεις των διεθνικών επενδύσεων που αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενό μας. Προσωρινά είναι δυνατόν να δοθεί κάποια ανάσα από την επανάληψη της επένδυσης στις οικοδομές. Βραχυπρόθεσμα πρέπει να αναπτυχθεί ένα δίκτυο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που θα λειτουργούν ως τροφοδότες και υπεργολάβοι των μεγάλων βιομηχανιών στρατηγικού χαρακτήρα. Όταν η ΠΕΣΙΝΕ άρχισε την παραγωγή αλουμίνας και αλουμινίου στην Ελλάδα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το δάσος μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, που κατασκεύαζαν σκεύη και μηχανές από αλουμίνιο και απασχόλησαν στα έτη που ακολούθησαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους.
Στη νέα συνοικία που θα δημιουργηθεί στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, θα υπάρχουν καταστήματα και υπηρεσίες πάσης φύσεως. Είναι λογικό να φανταστούμε δεκάδες χιλιάδες απασχολούμενους που θα προσέρχονται τις ώρες εργασίας και αυτοί θα αναπτύξουν οικογενειακή ζωή με ανάγκες που θα αναζητήσουν μέσα για την κάλυψή τους και ούτω καθ’ εξής.
Αυτήν την εικόνα προσπαθεί να αποκρύψει με κάθε τρόπο η ρυπαρή, αναχρονιστική και ημιμαθής ομάδα, που ο Τσίπρας και ο Καμμένος κρατάνε ακόμα στην ηγεσία της χώρας. Πολλά προβλήματα που σήμερα μας φαίνονται βουνό, όπως η ενσωμάτωση των μεταναστών ή το ασφαλιστικό, θα βρουν αυτόματα λύση μέσα σε ένα κλίμα αυξημένης απασχόλησης. Αλλά η άρχοντες της σήμερον οφείλουν την ύπαρξή τους και την κοινωνική τους θέση στην κρίση και τις συνέπειές της. Η ανεργία είναι βάσανο για τον άνεργο που ψάχνει για δουλειά και για την οικογένειά του. Είναι όμως ευκαιρία μοναδική για τον ψευδοεπαναστάτη, που ζητάει να θολώσουν τα νερά. Μπαίνουμε στο τρίτο έτος αυτής της άθλιας διακυβέρνησης. Ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να αυτοδικήσει. Εξ’ ορισμού του ανήκει η άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας. Ας χρησιμοποιήσει λοιπόν, όσο είναι καιρός, τις δυνατότητες που του δίνουν τα σχετικά άρθρα του Συντάγματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου