"ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2024":συνεχίζει εδώ http://politikinewsaaa.blogspot.com

Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2024» με 24 ολόκληρα χρόνια έντυπης και ηλεκτρονικής έκδοσης, βρίσκεται πλέον εδώ:http://politikinewsaaa.blogspot.com

ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ η λειτουργία του παρόντος Ιστολογίου

ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: https://politikinewsaaa.blogspot.gr/

ATTENTION!!! NEW ADDRESS for politikinews:

https://politikinewsaaa.blogspot.gr/

ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ η λειτουργία του παρόντος Ιστολογίου ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: https://politikinewsaaa.blogspot.gr/ ATTENTION!!! NEW ADDRESS for politikinews:https://politikinewsaaa.blogspot.gr/
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου σε ό,τι αφορά τα άρθρα της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ και του ΓΙΑΝΝΗ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια των Αρθρογράφων. Νόμος 2121/1993 - Νόμος 3057/2002, ο οποίος ενσωμάτωσε την οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

"ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ" σε όλους Σας, με Υγεία και περίσσια Αγάπη

"ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ" σε όλους Σας, με Υγεία και περίσσια Αγάπη
"ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ" σε όλους Σας, με Υγεία και περίσσια Αγάπη (Εικόνα απο την Ενορία ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ,ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ)

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΕU latest


 
PRESS
 
European Council  
 
8/12/2017 

Acceptance speech by President Donald Tusk upon receiving Honorary Doctorate from the University of Pécs

Some time ago I reached for a book by my favourite author Claudio Magris, entitled "Danube". What stuck in my memory was a short chapter devoted to the town of Pécs, or more precisely, in praise of the local white wine, which – according to the Italian writer – is much better than the red wine of Villány. I am hoping to personally check whether Magris is as good an enologist as he is an essayist. A colleague of mine has already been given the necessary instruction and financial means to make it possible for me, on my way back, to put this to the test.
But you are correctly presuming, dear friends, that there are also other reasons why it is with such joy and satisfaction that I have accepted this extraordinary honour conferred on me by your University. Let me mention two reasons. Firstly, as a Pole – what is obvious – I love Hungary and Hungarians. Not only because, as they say:
Polak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki, oba zuchy, oba żwawi, niech im Pan Bóg błogosławi.Or, in your language:
Lengyel, magyar – két jó barát, Együtt harcol s issza borát, Vitéz s bátor mindkettője, Áldás szálljon mindkettőre.
[Pole and Hungarian brothers be, good for fight and good for party; both are valiant, both are lively, upon them may God's blessings be.]
But above all because, ever since I can remember, Hungary has always been an important cultural point of reference for many of my compatriots. To put it simply, Hungary was, for my generation, a reflection of the West, dreamed of and unreachable for decades. Hungary was the West in music, film, literature as well as in its political aspirations. The first vinyl record at my home were the operettas by Franz Lehár, much-loved by my father. And my favourite LP was the live album "Locomotive GT in Warsaw". Today it is hard to believe, but that record, published in mid-1970s, was sold in Poland in the incredible number of seven hundred and fifty thousand copies. At the same time we would go to the cinema to watch anything that bore the stamp of "Hungarian New Wave", and we would argue who was more important to us: Antonioni, Andrzej Wajda, Bergman or rather Miklós Jancsó, István Szabó, or maybe Márta Mészáros.
Even more essential are my Hungarian literary fascinations. In my childhood, András Jelky was as important to me as Robinson Crusoe, not to mention such heroes of a child's imagination as Ernő Nemecsek, Feri Áts or János Boka from "The Paul Street Boys", the most beautiful of all compulsory reading. In my adult life, the greatest discovery I made was Sándor Márai, whose "Memoir" I consider one of the most powerful books in the history of literature, similarly to "Fatelessness" by Imre Kertész. And when I say that Hungary was for us like the West in a political sense, what I have in mind is the power of the legend of October 1956, which for many years captured the minds and imagination of my generation, and without which the "Solidarity" movement in Poland might not have happened at all.
The second reason. As someone born in Gdańsk, I have a great fondness for magical cities with their complex and ambiguous history, over which different flags fluttered, and whose walls were for centuries inhabited by people of different nationalities and religions. Your Pécs, my Gdańsk and the Trieste of Magris are European microcosms. Only those who have learnt their histories and tried to understand them, resisting the temptation to oversimplify, and who rightly interpreted their respective symbols and metamorphoses, can move closer to understanding the mystery of Europe's phenomenon. As Milan Kundera wrote in his famous essay, "The Stolen West or The Tragedy of Central Europe": "Central Europe wanted to be a condensed picture of Europe in all the richness of its diversity, a small arch-European Europe, a miniature model of the Europe of nations based on the rule of maximum diversity on a minimum of space." Is it not this precisely that has distinguished Europe from its dangerous neighbours, that built their might on quite the opposite logic: minimum diversity on a maximum of space?
I want to stress here that when I say that Pécs is a metaphor for Europe, it is to my mind the highest of compliments. Not only because I am a European by profession and holding a formal function, but because it is my deepest conviction. Indeed, I want to confess to a certain extravagance: I love Europe, I believe in the future and the purpose of the European Union – and I will not reject this just because of a momentary Eurosceptic trend. For me, to be a European is a reason to be proud.
I know it is easy to say "to be a European", and much more difficult to explain what this means in essence. A person from China, America or Russia will not have the same identity issues as a citizen of the European Union. And yet we know that only as a whole, only as a political identity, can Europe be a match for those superpowers. There is no doubt that the overwhelming majority of us define our identities on lower and less abstract levels of identification than European. When I say: "I am a Pole", I am describing myself as a member of a community specifically defined and embedded in certain emotions and history. What is also clear to me are ethnic relations. When I say "I am a Kashuba", I can see my grandparents, my little homeland where, among the woods and lakes, live people who still speak their strange native language, and preserve customs that are specific only to them. And when I say: "I am a Gdańszczanin", I can see the house and the playground where I grew up, my first school and the colours of my beloved football club, supported by my grandfather, my father – and now my son and grandsons. These three identities: national, ethnic and urban make up a harmonious whole; I don't have to define or analyse them, as they are simply in me, they are me. Is there still space between them for a European identity?
Yes, there is. Although we don't speak a common language, although history has more often divided us than brought us together, although we are not moved to tears when we hear the "Ode to Joy", (it is quite different when I sing "Poland has not yet succumbed…"), although we do not have a common football team (oops, sorry, I was warned not to bring up the painful topic of national football teams here), and so, despite all the "althoughs", a European identity does exist – and it is something much more than other "continental" identities. For it is not just geography that brings us together. All (or most of us) agree that Europeanness also has a cultural, political and even an axiological dimension. Let us, however, start with the map.
Europe is a common territory and a common border. It covers a smaller area than on a physical map, where we reach to the Ural Mountains. When we think of Europe, we imagine an area much smaller, more or less the territory of the European Union, with Switzerland and Norway formally "outside", but then somehow "in". Of course I wouldn't want to predict today what the future borders will look like in the east (the question of Ukraine, of course) or in the south (the Balkan question).
The migration crisis – combined with the threat coming from aggressive neighbours – has shown us with full force how much it means to Europeans today to have a common territory and a common border. Paradoxically, despite all the quarrels and conflicts around migration policy, we have realised that our territory and borders are our common responsibility, and a common good that requires protection and solidary action from us all. I reject many arguments – often immoral, sometimes dangerous – that appear in the debate on the openness and tolerance of Europe. I do not accept the aggressive rhetoric present in the discussion on refugees and migrants, which evokes in our memories the worst images from our past. On the other hand, I also do not find any justification for the helplessness demonstrated sometimes, to the effect that "this wave is too big to stop it", or the submission, just like in Michel Houllebecq's fiction. To this day I burn with shame for those who ordered the covering up of nude sculptures and paintings in one of the Italian museums, in order not to offend the feelings of an Iranian delegation on its first official visit to Europe in years. I want everyone to finally understand that equally clear are: the need to protect our external border, and the need to protect our internal territory against racism and xenophobia.
To put it bluntly: there will not be a Europe as we know it, if there are no borders and no law enforcement – and there will not be a Europe we desire, if it is taken over from within by our political barbarians. The realisation that we have a common border and territory must bring us together again, instead of dividing us for good. We should try to reconcile the need for security with freedom, and the need for control with openness. Only a wise synthesis will be our victory. We must not allow the fear of others and an aversion to diversity to conquer us completely. How beautiful are the words of King Saint Stephen of Hungary – the way they sound today – when he said to his son Emeric, "A kingdom of one tongue, or of one custom, is weak and fragile. Wherefore I bid you, my son, support those persons with a good will, and treat them fairly, that they may prefer to continue with you in greater freedom, rather than to live elsewhere."
Europe is also a cultural phenomenon. Stefan Chwin, my good friend and writer from Gdańsk, wrote in response to Milan Kundera's essay (and I quote): "I seek Europe's unity in the spatial structure of European towns. Because anyone who has seen many towns in the world at some point notices that European towns – unlike for example Asian or African ones – have a similarly organized space, without which they would not be European. The symbolic centres of European towns are the Town Halls and Cathedrals. The towns of great Russia, built around a fortress of the Knyaz, the walls of the 'kremlin', the Governor's palace or Party committee do not have town halls as a rule. This difference certainly has a deeper significance. The Town Hall and the Market Square are a trademark of Europe, just like Cathedral towers over towns, seen from many kilometres away, used to be a trademark of Europe in the past." What I would add to this landscape is the University. Now you will understand why I said with such conviction at the beginning of our meeting that Pécs is a metaphor for Europe. Because if we agree that the main landmarks of a European town are the Market Square, the Town Hall, the University, and the Cathedral, this town, with the oldest Hungarian University, with five churches in its name, is worthy of being a metaphor for Europe many times over.
A European will easily identify what is common for a Portuguese and a Lithuanian, for a Swede and a Croat. Common in the spatial order and architecture, music, painting and in metaphysical experience. As different and colourful as we are – as ambiguous and complicated as we are – we all understand the Bible, Homer, Cicero, Cervantes, Dante and Shakespeare. We find ourselves in the music of Bach, Chopin and Liszt, in the paintings of Piero della Francesca and Vermeer. And we all feel good in towns where we can easily find the market square, directing ourselves towards the distant towers of the cathedral and the town hall. If we want to protect our territory, it is precisely because it is defined not only by borders, but also by the symbols of our culture. Let us remember about this in the year 2018, which will be the European Year of Cultural Heritage.
Europe also is, the way I would like to see it, a community of political values, among which I will always put freedom first. Not everybody accepts this hierarchy as correct. I am well aware of how alive – and sometimes brutal – today's political debate can be, also here in Hungary and in my country, about the catalogue of political values.
In this respect, I intend to be very stubborn indeed, some may even say anachronistic. But I can't help the fact that for me, the most crucial European values continue to be human and civil rights, freedom of speech and conscience, the rule of law, and respect for minorities' rights. I believe that the only guarantee of the survival of these values is liberal democracy, questioned in so many corners of the world. Imperfect, fragile, in need of constant effort and care. Underappreciated and violated, defenceless at times, but – if you, like me, put freedom first – alternative-less.
Europe is – and has the chance to also be in the future – the best place on Earth. A special and unique territory of freedom and culture. A precondition for its survival is our solidarity, which goes beyond divisions and natural conflicts of interests. The University in Pécs is the best place to deliver this European confession of faith with full conviction. Which I hereby do. Thank you.

8/12/2017 

Δήλωση της Ύπατης Εκπροσώπου, κας Federica Mogherini, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, 10 Δεκεμβρίου 2017

Το 1948, μετά τον καταστροφικό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος επέφερε οδυνηρές διαιρέσεις στην Ευρώπη και την κατοχή πολλών ευρωπαϊκών χωρών, η διεθνής κοινότητα δεσμεύτηκε να καθορίσει, να προωθεί και να προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, την οποία γιορτάζουμε στις 10 Δεκεμβρίου, κατοχύρωσε τις κοινές αυτές αρχές και επηρέασε βαθιά την εξέλιξη του κόσμου. Ωστόσο, σχεδόν εβδομήντα χρόνια μετά, οι δεσμεύσεις αυτές κάθε άλλο παρά τηρούνται πλήρως σε όλο τον κόσμο· αναγνωρίζουμε λοιπόν ότι όλα τα κράτη πρέπει να πολλαπλασιάσουν τις προσπάθειές τους προς τον σκοπό αυτό.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είχε εγκριθεί ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948, και φέτος η Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σηματοδοτεί την έναρξη ετήσιας εκστρατείας για τον εορτασμό της εβδομηκοστής επετείου το 2018. Καθώς προετοιμαζόμαστε για τον εορτασμό αυτής της επετείου, πέρα από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που εξακολουθούν να αμφισβητούνται, σε πολλές χώρες του κόσμου εξακολουθεί να συρρικνώνεται και το περιθώριο δράσης της κοινωνίας των πολιτών.
Από τις απαρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτέλεσε το θεμέλιο όχι μόνο των κοινών εσωτερικών και εξωτερικών μας πολιτικών, αλλά και της ίδιας μας της Ένωσης. Θεωρούμε ότι όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά, αδιαίρετα και αλληλένδετα, χωρίς διάκριση μεταξύ ατομικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων. Η ΕΕ θα συνεχίσει να επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της για την προστασία και προαγωγή της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όποτε αυτά παραβιάζονται ή αμφισβητούνται, τόσο εντός όσο εκτός των συνόρων της.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να υποστηρίζει εκείνους που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε μέρα, διότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούνται να αντιμετωπίσουν ολοένα μεγαλύτερη πίεση και απειλές σε πολλές χώρες του κόσμου. Αποτίουμε φόρο τιμής στους ανθρώπους αυτούς και παράλληλα υποστηρίζουμε ενεργά τις προσπάθειές τους, και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε. Ο πλήρης σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί προϋπόθεση για κάθε δημοκρατική και ανθεκτική κοινωνία, για τη βιώσιμη ανάπτυξη, για την ασφάλεια και για τη μακροχρόνια ειρήνη.
Η ΕΕ θα συνεχίσει επίσης να είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του πολυμερούς συστήματος —πυλώνα προαγωγής και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων—, το οποίο εκτείνεται από τα Ηνωμένα Έθνη έως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο περιλαμβάνοντας επίσης περιφερειακά όργανα όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι κοινή μας ευθύνη να διασφαλίσουμε την αποτελεσματικότητα των θεσμών αυτών και τα υψηλότερα πρότυπα ακεραιότητας.
Σήμερα, επ’ ευκαιρία της Ημέρας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 2017, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της ενώνουν τη φωνή τους με τα Ηνωμένα Έθνη και πολλούς άλλους φορείς και καλούν τα κράτη και τους πολίτες να προασπίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα κράτη μέλη, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ο Ειδικός Εντεταλμένος της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα Σταύρος Λαμπρινίδης και οι αντιπροσωπείες της ΕΕ γιορτάζουμε όλοι την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θα συνεχίσουμε να προασπίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλους όσοι αγωνίζονται γι’ αυτά.

8/12/2017 

Cross-border aspects in alcohol policy: Council conclusions

THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION
1. RECALLS Article 168 of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU), which provides that a high level of human health protection should be ensured in the definition and implementation of all Union policies and activities, and which also states that Union action should complement national policies while respecting the responsibilities of the Member States for the definition of their health policy and for the organisation and delivery of health services and medical care.
2. RECALLS the principles of the internal market as provided for in the Treaty on European Union and in the TFEU.

8/12/2017 

Freezing and confiscation: Council agrees general approach on the mutual recognition of freezing and confiscation orders

On 8 December 2017, the Council agreed a general approach on the draft regulation on the mutual recognition of freezing and confiscation orders. On the basis of this mandate, the presidency will be able to start negotiations with the European Parliament.
The draft legislation aims to make the EU more secure. Effective freezing and confiscation of assets obtained through criminal activity is an important measure to combat financing of crime, including terrorism.
"It is very important to ensure that “crime does not pay”. By improving the mutual recognition of freezing and confiscation orders we can act faster and deprive criminals of their funds wherever they are located in the EU. It will help us prevent that the funds are used to finance new criminal activities, including terrorism."
Urmas Reinsalu, Estonian Minister of Justice
Some of the main elements of the draft legislation as set out in the Council general approach include:
  • Legislating freezing and confiscation through a single regulation, which is directly applicable in the member states. This will resolve the issues linked to the implementation of the existing instruments, which have led to insufficient mutual recognition.
  • Covering a wider scope of types of confiscation such as non-conviction based confiscation, including certain systems of preventive confiscation, provided that there is a link to a criminal offence.
  • Standardising the documents and procedures, which will improve the speed and efficiency of freezing and confiscation orders.
  • Ensuring that victims' rights to compensation and restitution are respected in cross-border cases.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tι είναι η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ»..για όσους δεν γνωρίζουν.

Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» γεννήθηκε το 2000,ως συνέχεια του Περιοδικού «ΑΧΑΡΝΕΩΝ Έργα». Δημιουργήθηκε από Επαγγελματίες Εκδότες με δεκαετίες στον τομέα της Διαφήμισης, των Εκδόσεων και των Δημοσίων Σχέσεων και αρχικά ήταν μια Υπερτοπική Εφημερίδα με κύριο αντικείμενο το Αυτοδιοικητικό Ρεπορτάζ.

Επί χρόνια, κυκλοφορούσε την έντυπη έκδοσή της σε ένα ικανότατο τιράζ (5000 καλαίσθητων φύλλων εβδομαδιαίως) και εντυπωσίαζε με την ποιότητα της εμφάνισης και το ουσιώδες, μαχητικό και έντιμο περιεχόμενο της. Η δύναμη της Πένας της Εφημερίδας, η Ειλικρίνεια, οι Ερευνές της που έφερναν πάντα ουσιαστικό αποτέλεσμα ενημέρωσης, την έφεραν πολύ γρήγορα πρώτη στην προτίμηση των αναγνωστών και γρήγορα εξελίχθηκε σε Εφημερίδα Γνώμης και όχι μόνον για την Περιφέρεια στην οποία κυκλοφορούσε.

=Επι είκοσι δύο (22) χρόνια, στήριζε και στηρίζει τον Απόδημο Ελληνισμό, χωρίς καμία-ούτε την παραμικρή- διακοπή

. =Επί είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια, προέβαλε με αίσθηση καθήκοντος κάθε ξεχωριστό, έντιμο και υπεύθυνο Πολιτικό τόσο της Τοπικής όσο και της Κεντρικής Πολιτικής Σκηνής. Στις σελίδες της, θα βρείτε ακόμα και σήμερα μόνο άξιες και χρήσιμες Πολιτικές Προσωπικότητες αλλά και ενημέρωση από κάθε Κόμμα της Ελληνικής Βουλής. Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ουδέποτε διαχώρησε τους αναγνώστες της ανάλογα με τα πολιτικά τους πιστεύω. Επραττε και πράττει το καθήκον της, ενημερώνοντας όλους τους Ελληνες, ως όφειλε και οφείλει.

=Επί είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια, δίνει βήμα στους αδέσμευτους, τους επιτυχημένους, τους γνώστες και θιασώτες της Αλήθειας. Στηρίζει τον Θεσμό της Ελληνικής Οικογένειας, την Παιδεία, την Ελληνική Ιστορία, προβάλλει με όλες της τις δυνάμεις τους Αδελφούς μας απανταχού της Γης, ενημερώνει για τα επιτεύγματα της Επιστήμης, της Επιχειρηματικότητας και πολλά άλλα που πολύ καλά γνωρίζουν οι Αναγνώστες της.

=Επί είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, ο απλός δημότης –πολίτης, φιλοξενήθηκε στις σελίδες της με μόνη προϋπόθεση την ειλικρινή και αντικειμενική γραφή και την ελεύθερη Γνώμη, η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογοκρίθηκε.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ», στην σημερινή ηλεκτρονική έκδοσή της, είναι ένα βήμα Ισονομίας και Ισοπολιτείας, έννοιες απόλυτα επιθυμητές, ιδιαιτέρως στις ημέρες μας. Είναι ο δικτυακός τόπος της έκφρασης του πολίτη και της εποικοδομητικής κριτικής, μακριά από κάθε στήριξη αφού δεν τυγχάνει οικονομικής υποστήριξης από Δήμους, Κυβερνήσεις ή όποιους άλλους Δημόσιους ή Ιδιωτικούς Φορείς, δεν έχει χορηγούς, ή οποιασδήποτε μορφής υποστηρικτές. Τυγχάνει όμως του Διεθνούς σεβασμού αφού φιλοξενεί ενημέρωση από αρκετά ξένα Κράτη, πράγμα που της περιποιεί βεβαίως, μέγιστη τιμή.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διέγραψε μια αξιοζήλευτη πορεία και προχώρησε με μοναδική επιτυχία στην ηλεκτρονική παρουσία -με παγκόσμια εμβέλεια- της έκδοσης «ΑΘΥΒΟΛΕΣ 2003-2022», μια φιλόδοξη ΚΡΗΤΙΚΗ Πολιτιστική Παρουσία όχι μόνο για την Κρήτη, όχι μόνο για την Χώρα μας, αλλά όλη την Γη, όπου ζουν και αναπνέουν μοναδικά παιδιά της, οι Κρήτες και οι Κρήσσες της και ανθίζουν σαν λουλούδια τα Ήθη και τα Έθιμά της.

Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διεκδίκησε και κέρδισε την αποδοχή και τον σεβασμό που της ανήκει, με «εξετάσεις» εικοσιδύο ολόκληρων ετών, με συνεχείς αιματηρούς αγώνες κατά της τοπικής διαπλοκής, με αγώνα επιβίωσης σε πολύ δύσκολους καιρούς, με Εντιμότητα, αίσθηση Καθήκοντος και Ευθύνης.

Acharnon Gordium Bond

Acharnon Gordium Bond
Toπικό Μέσο Μαζικής ενημέρωσης ("θυγατρικό" της "ΠΟΛΙΤΙΚΗ"),ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ 170.000 Ελλήνων Πολιτών. Είκοσι ολόκληρα χρόνια ζωής (2000-2021) και αγώνων στην καταγραφή και υπεράσπιση της Αλήθειας για τον πολύπαθο τόπο των Αχαρνών.

Η "ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ" ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ

AΡΘΡΑ «Αcharneon Gordium Bond» blog ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ στον ΔήμοΑχαρνών

1)ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ: «..ως προς τη λειτουργία του νέου Κοιμητηρίου Δήμου Αχαρνών»

https://politikinews.blogspot.gr/2018/02/blog-post_99.html

2)ΔΗΜΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ: "ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΗΛΑΤΗΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΥΛΙΖΑΣ"; ρωτούν ξανά και ξανά οι δημότες Αχαρνών!ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;;;

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post.html

3)ΑΧΑΡΝΕΣ: ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ2007 ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΝΤΟΥΡΟ

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/2007.html

π.Δημάρχου κ. ΣΩΤΗΡΗ ΝΤΟΥΡΟΥ, προφίλ:

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post_27.html

ΔΗΜΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ Αcharnes Gordium Bond:απάντηση σε αναγνώστη: -«Γιατί δεν υπάρχουν Εφημερίδες σε μια τόσο μεγάλη πόλη;»

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/charnes-gordium-bond.html

Πως κατασκευάζονται "ένοχοι" ..σενάρια απίστευτα..

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/charnes-gordium-bond-1.html


Άγνωστη έως σήμερα η μοίρα των ΚΟΙΝΣΕΠ που ιδρύθηκαν απο το δίδυμο "ΝΤΟΥΡΟΣ ΚΡΗΜΝΙΑΝΙΩΤΗΣ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharnon-gordium-bond_84.html

"Acharnes Gordium Bond": απαντήσεις σε αναγνώστες

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post_49.html

"Acharnon Gordium Bond":επερχόμενο άρθρο με τίτλο "ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharnon-gordium-bond_14.html

ΑΧΑΡΝΕΣ-Acharnes Gordium Bond:"Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΤΕΓΚΤΟΣ.." γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝAΚΗ σε ταλαίπωρο αναγνώστη

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharne-gordium-bond.html

ΑΧΑΡΝΕΣ-Acharneon Gordium Bond: απάντηση σε αναγνώστη για τον ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ-ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ και υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharneon-gordium-bondq.html

ΑΧΑΡΝΕΣ-Acharnon Gordium Bond:Άγνωστη έως σήμερα η μοίρα των ΚΟΙΝΣΕΠ που ιδρύθηκαν απο το δίδυμο "ΝΤΟΥΡΟΣ ΚΡΗΜΝΙΑΝΙΩΤΗΣ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharnon-gordium-bond_84.html

ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ Ανοιχτή Επιστολή προς τα μέλη του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ-Διοικητικού Συμβουλίου Αχαρνών με θέμα:"...ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ από τον τ. Δήμαρχο κ. ΣΩΤΗΡΗ ΝΤΟΥΡΟ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post_80.html

Αcharnes Gordium Bond-Για την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ "Σενάριο 1ο: Γράφει η σεναριογράφος Μ.Χ.Β"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/charnes-gordium-bond-1.html

ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ BLOG THΣ:Η ΦΙΜΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ «ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ» ΤΩΝ ΑΧΑΡΝΩΝ

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharneon-gordium-bond-blog.html

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΒΑΡΥΜΠΟΜΠΗΣ-ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΑΠΟ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΓΗΣ

Το έχω γράψει πολλές φορές και θα το γράψω και τώρα που καίγεται η Βαρυμπόμπη. Το ήξερα, το περίμενα. Οι καταπατητές της περιοχής που δρούν εδώ και δεκάδες χρόνια ανενόχλητοι στην περιοχή της Βαρυμπόμπης δεν έχουν σταματημό, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ.

Θέλοντας να πουλήσουν ό,τι ακόμα προλάβουν και ιδιαίτερα «ΔΙΑ ΛΟΓΟΥ» χωρίς συμβόλαια και νόμιμες διαδικασίες, δεν θα αφήσουν ούτε ένα χλωρό φύλλο ούτε στην Βαρυμπόμπη ούτε στην Πάρνηθα. Αυτό που τους εμποδίζει είναι ο χαρακτηρισμός «δασικά» των εκτάσεων και αυτόν θα πολεμήσουν με τον δικό τους «μοναδικό» τρόπο. Οι «κωφοί» του τόπου, τα πουλημένα τομάρια που συναινούν δια της σιωπής τους, ή «μυξοκλαίνε» για τα καμένα δάση έχουν τεράστια ευθύνη. Κανείς δεν τους πιστεύει πια και η Πάρνηθα είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ αν δεν γίνει κάτι. Από ποιους; Μόνο στον Δένδια έχω αυτή την στιγμή εμπιστοσύνη, σε κανέναν άλλον. Όλα στον τόπο μου ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΘΕΙ εδώ και 30 χρόνια. Αποχαιρετήστε για πάντα την Πάρνηθα ΑΝ Ο ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΜΠΟΜΠΗΣ, ποιοι τις κάνουν, με ποιο τρόπο, ποιοι ενέχονται, τι περιουσίες έχουν αποκτήσει, πως πουλάνε, τι έχει απομείνει για να πωληθεί.

Και μόνο αν η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ κινηθεί ΑΜΕΣΩΣ. Αλλιώς, η Πάρνηθα είναι ήδη ΧΘΕΣ. Όπως και η Βαρυμπόμπη.

ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ