H ENΩΜΕΝΗ
ΕΥΡΩΠΗ,Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΕΧΘΕΙΑΣ (1)
γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ
To μικρό αυτό άρθρο, αναφέρεται σε αλήθειες, πέραν του τι
αναγράφεται σε ΜΜΕ, τοπικά ή διεθνή. Ο
λόγος είναι η εμφαινόμενη πασιδήλως περιφρόνηση του Ελληνικού Λαού από μέρος στελεχών της
Γερμανικής κυβέρνησης αλλά και κάποιων άλλων αρχηγών Κρατών της Ενωμένης
Ευρώπης που περιοδικά εκφράζουν την περιφρόνησή τους σ΄αυτόν.
Θεωρώ απαραίτητο να τονίσω, ότι πολλές φορές, οι Κυβερνήσεις
δεν εκπροσωπούν το ΣΥΝΟΛΟ ενός Λαού και
αυτό δεν είναι μυστικό. Ενας Λαός επίσης,
δικαιούται να αναγνωρίζει την ανάγκη ύπαρξης της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, πράγμα που
ουδέποτε στα άρθρα μου αμφισβήτησα. Οποιος
δεν πιστεύει στην Ενωμένη Ευρώπη, είναι για μένα παντελώς ανόητος.
Βεβαίως εκφράζω
προσωπική άποψη όπως άλλωστε και το παρόν
μου άρθρο. Θεωρώ όμως πως πολύ μεγάλο μέρος των Συνελλήνων μου,
πιστεύουν τα ίδια.
Είναι αλήθεια πως οι Ελληνικές Κυβερνήσεις έκαναν σοβαρότατα
και ζωτικής σημασίας λάθη. Αυτά, στοίχισαν στον Έλληνα Πολίτη –κυριολεκτικά-
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ.
Η ανάληψη ευθύνης είναι ίδιον χαρακτηριστικό υπεύθυνων
πολιτών που αναγνωρίζουν και πληρώνουν τα λάθη τους. Η ευθύνη των Ελλήνων
Πολιτών είναι η λάθος επιλογή Κυβερνητικών εκπροσώπων και η αδιαμαρτύρητη
αποδοχή κάθε δικής τους απόφασης και ενέργειας.
Επίσης, οι υπεύθυνοι πολίτες αναγνωρίζουν και πληρώνουν τα χρέη
τους.
Ετσι, μέχρι σήμερα, με ανάληψη ευθύνης ο Ελληνικός Λαός υπέστη τα
πάνδεινα στην γενικευμένη προσπάθεια να πληρωθούν όσα χρήματα η ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ
έδωσε στην χώρα μου με τα γνωστά αποτελέσματα.
Οι διαπιστώσεις όμως, δεν είναι
σκοπός του παρόντος άρθρου. Άλλωστε ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.
ΟΜΩΣ:
Η ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ αντιμετώπισε την Ελλάδα ως φίλο στην αρχή,
με αληθινή στήριξη που συνεχίστηκε και στην πορεία. Μόνο ένας φίλος σε δανείζει
διαρκώς . Οι δικές της όμως εγγενείς αδυναμίες για τις οποίες έχω προ πολλών
ετών καταγράψει και επισημάνει σε παλαιότερα άρθρα μου-χωρίς να αμφισβητώ ούτε
στιγμή την ανάγκη της απρόσκοπτης ύπαρξής της- έδειχναν να μην προσμετρώνται με
ακριβές μέτρο, και έτσι οι επιπτώσεις στην χώρα μου υπήρξαν ακόμα χειρότερες
των αναμενομένων.
Σιγά-σιγά, λάθη τακτικών, μη έγκαιρης τήρησης των
υπεσχημένων και υπογεγραμμένων από τις Κυβερνήσεις της χώρας μου και απαράδεκτες
–όντως-συμπεριφορές συνετέλεσαν στην γένεση ενός κλίματος αρνητικού προς αυτήν
που κατέληξε στην ύπαρξη μίσους εκ μέρους στελεχών της Ε.Ε., εκφραζόμενο
απαράδεκτα σε πολλές δηλώσεις τους.
Διαβάζουμε δηλώσεις που δεν
ταιριάζουν σε στελέχη φίλης χώρας και συμμάχου, πολλώ δε
μάλλον αφού η Ελλάδα έχει αποφέρει αξιοσημείωτα κέρδη στην χώρα τους.
Διαβάζουμε και εμείς ξέρετε, και όπως γνωρίζουμε ΠΟΥ
ΣΦΑΛΟΥΜΕ, γνωρίζουμε και ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΥΝ.
Φυσικά, ως έμπειρη δημοσιογράφος,
γνωρίζω άριστα πως κάποια στελέχη είναι στο προσκήνιο και «μαζεύουν τις αντιδράσεις»,
αλλά υπάρχουν και ΑΛΛΟΙ που πιστεύουν και θεωρούν τα ίδια, διατηρώντας απλά μια πιο ευπρεπή συμπεριφορά και αντιμετώπιση.
Είναι λοιπόν ΛΑΘΟΣ η τακτική της απέχθειας που απευθύνεται
τελικώς και εισπράττεται από έναν ολόκληρο και αιματοβαμμένο Λαό και όχι μόνον
απο μια Κυβέρνηση με τα ως άνω αναφερόμενα και υπάρχοντα χαρακτηριστικά.
Η τακτική της απέχθειας
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΛΑΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, αποδυναμώνει έτι περαιτέρω
διαταραγμένες σχέσεις και βάζει μολότωφ κάτω από την καρέκλα της.
Η τακτική της
απέχθειας ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ και όχι
μόνο την χώρα μου.
Η τακτική της απέχθειας
ΒΑΖΕΙ ΒΟΜΒΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ και απομακρύνει απο αυτήν,ακόμα και πιστούς Πολίτες στην ιδέα της ύπαρξής της .
Κάποιοι θα πρέπει να το λάβουν σοβαρότατα υπ’ οψιν τους και έχουν αργήσει χαρακτηριστικά.
Μ.Χ.Β
