Δημοσιονομικη προσαρμογή 2010-14 : 29,4 δις φόροι+29,2 δαπάνες
20 Τρίτη Δεκ. 2016
Posted by nomokrator in Νομος
Τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα ήταν «βιβλικών διαστάσεων», μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία – ενώ, ειδικά τα δύο πρώτα έτη, οι δαπάνες περιορίσθηκαν δραστικά (11,2 δις € το 2010 και 7,7 δις € το 2011), με τα φορολογικά έσοδα να αυξάνονται σε τεράστιο ύψος (10 δις € το 2010 και 9,6 δις € το 2011).
Συνολικά, η φορολογία αυξήθηκε κατά 29,4 δις € στα πέντε αυτά έτη, ενώ οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 29,2 δις €, οπότε τα μέτρα απέδωσαν 58,6 δις €, όσο περίπου η μείωση του ΑΕΠ της χώρας (από 231,1 δις € το 2009, στα 179 δις € περίπου το 2014) – αν και η πτώση του ΑΕΠ ξεκίνησε το 2008, αφού το ΑΕΠ του 2010 ήταν 5% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2008.
Διαπιστώνεται επίσης πως οι εκάστοτε πρωθυπουργοί πίστεψαν ανόητα στα «μέτρα στραγγαλισμού» τον πρώτο χρόνο της θητείας τους (Παπανδρέου 2010, Σαμαράς 2013), συνειδητοποιώντας αργότερα το τεράστιο λάθος τους – ειδικά ο κ. Σαμαράς, ο οποίος το 2014 δεν πήρε κανέναν μέτρο κάνοντας ακριβώς το αντίθετο (ελάφρυνση κατά -1 δις €), με αποτέλεσμα να επανέλθει η οικονομία μας αμέσως σε πορεία ανάπτυξης.
Φυσικά οι δύο πρωθυπουργοί εξόργισαν τη γερμανική κυβέρνηση με τη συμπεριφορά τους, η οποία αμέσως μετά τους ανέτρεψε βίαια – χρησιμοποιώντας τους εκάστοτε επόμενους διεκδικητές της νομής της εξουσίας, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να υποταχθούν στις εντολές της
H πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί, δικαιολογημένα σε κάποιο βαθμό ότι, είναι η ίδια υπεύθυνη για τον πόλεμο που διενεργείται εναντίον της – επειδή έκανε πάρα πολλά σφάλματα στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει η χώρα. Πόσο μάλλον όταν οι ελίτ της Ελλάδας, η πολιτική εξουσία, η οικονομική, οι διανοούμενοι, καθώς επίσης τα περισσότερα ΜΜΕ, τονίζουν συνεχώς τις ευθύνες της ελληνικής κοινωνίας για τον πόλεμο – όπως είναι η σπατάλη, η διαφθορά, η διαπλοκή, η γραφειοκρατία, το πελατειακό κράτος, η απάτη, ο άμετρος συνδικαλισμός των εργαζομένων, το «μαζί τα φάγαμε» κοκ.
Όλοι βέβαια υποψιάζονται ότι, παρ’ όλα αυτά, δεν υπήρχε λόγος να πτωχεύσει η Ελλάδα, καλώντας το ΔΝΤ να τη «βοηθήσει» – αφού το δημόσιο χρέος της ήταν μεν υψηλό, αλλά χαμηλότερο από το σημερινό της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας κοκ., το ιδιωτικό ήταν στα επίπεδα της Γερμανίας, οι τράπεζες της δεν ήταν εκτεθειμένες στα αμερικανικά ενυπόθηκα, δεν είχε φούσκα ακινήτων όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία, ενώ το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ήταν η έλλειψη ρευστότητας λόγω μη έγκαιρης πρόβλεψης της προηγούμενης κυβέρνησης και όχι η μη φερεγγυότητα της.
Πολύ περισσότερο όταν διαπιστώνουν πως η σημερινή της οικονομική κατάσταση είναι απείρως χειρότερη από αυτήν του 2010, με υλικές ζημίες που έχουν υπερβεί το 1 τρις €, καθώς επίσης με ανυπολόγιστες ψυχικές – ενώ το δημόσιο χρέος είναι υψηλότερο από τότε παρά το εγκληματικό PSI (άρθρο), το ιδιωτικό έχει εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα, οι Πολίτες έχουν εξαθλιωθεί, το ασφαλιστικό καταστράφηκε, οι προοπτικές για το μέλλον είναι σκοτεινές κοκ. Εν τούτοις, οι Έλληνες έχουν θεωρήσει πλέον τον εαυτό τους θύτη και όχι θύμα – οπότε έχουν πάψει πια να αντιδρούν.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ
Περαιτέρω, είναι σκόπιμο να ασχοληθούμε εν πρώτοις με τον επιτιθέμενο – με αυτόν δηλαδή που κυβερνάει σήμερα τη χώρα μας από το παρασκήνιο, έχοντας δρομολογήσει το 2010 την επέμβαση του ΔΝΤ. Επομένως με τη γερμανική κυβέρνηση, η οποία ουσιαστικά κινεί όλα τα νήματα πίσω από την Τρόικα κάποτε και τους Θεσμούς αργότερα – την οποία δεν ταυτίζουμε φυσικά με όλους τους γερμανούς Πολίτες.
Χωρίς να επεκταθούμε σε περιττές λεπτομέρειες, πρόκειται για μία χώρα που έχει βιώσει πολύ μεγάλες τραυματικές εμπειρίες – ιδίως κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος, του ολοκαυτώματος, καθώς επίσης του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Αρκεί να αναφέρει κανείς πως ακόμη και τα παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ του 1960 και 1975 βίωναν οδυνηρές (μετά)τραυματικές εμπειρίες – παρά το ότι δεν είχαν γνωρίσει τον πόλεμο τα ίδια αλλά οι γονείς τους (κάτι που θα συμβεί δυστυχώς και στην Ελλάδα, χρόνια μετά το πέρας της σημερινής κρίσης).
Συμπεραίνουμε λοιπόν εύλογα ότι, η Γερμανία έχει χάσει την ταυτότητα της στην προσπάθεια της να ξεχάσει το εγκληματικό της παρελθόν – γεγονός που, με βάση την ψυχολογία, της δημιουργεί την επιθυμία να καταστρέψει την ταυτότητα εκείνων που θεωρεί ως αντιπάλους της, καθώς επίσης να τους υποχρεώσει βίαια να ταυτιστούν με τις δικές της «διανοητικές κατασκευές», με αυτά που η ίδια πιστεύει.
Επομένως «λογικά» τοποθέτησε τη χώρα μας στο στόχαστρο της, αφού θεωρεί πως εάν καταφέρει να «σβήσει» τη δική μας ταυτότητα, θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη – ενώ το ότι η Γερμανία έχει χάσει εντελώς τον προσανατολισμό της, με αποτέλεσμα να ζημιώνει τον ίδιο της τον εαυτό, τεκμηριώνεται από τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει στην Ευρωζώνη (Ιταλία) και στην ΕΕ (BREXIT), παρά το ότι είναι η μέγιστη πηγή πλουτισμού της (η πρώτη σε πλεονάσματα χώρα στον πλανήτη, έχοντας ξεπεράσει πρόσφατα την Κίνα).
Την ίδια στιγμή υποχρεώνονται οι Έλληνες πρωθυπουργοί, ο ένας μετά τον άλλο, να γονατίζουν μπροστά στη γερμανίδα καγκελάριο σαν ζητιάνοι – έχοντας προηγουμένως παραπλανηθεί με τη συμφωνία διαγραφής των χρεών του 2012 που ποτέ δεν τηρήθηκε, ούτε πρόκειται να τηρηθεί.
Δυστυχώς πολλά ελληνικά ΜΜΕ στηρίζουν, ακούσια φυσικά, τη γερμανική τρομοκρατία, κατηγορώντας τα εκάστοτε κόμματα εξουσίας για την αποτυχία τους – χωρίς να γνωρίζουν βέβαια πως ήταν προσχεδιασμένη και προδιαγεγραμμένη από τη γερμανική κυβέρνηση. Ανάλογα στηρίζουν τη γερμανική τρομοκρατία οι περισσότεροι Έλληνες Πολίτες – με την έννοια πως θεωρούν υπεύθυνα όλα τα πολιτικά κόμματα, καθώς επίσης συλλήβδην τους πολιτικούς για τις οδύνες που βιώνουν, κατηγορώντας τους δημόσια προς μεγάλη ευχαρίστηση των Γερμανών.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από το εξοντωτικό ύψος των μέτρων δήθεν εξυγίανσης της οικονομίας μας που μας έχει επιβάλλει – τα οποία φαίνονται στον Πίνακα Ι που ακολουθεί από την ανάλυση μας «Το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων». Επίσης από την άρνηση της να μας εγκρίνει τη διαγραφή του χρέους, όπως συνέβη με την ίδια το 1953, την εξόφληση των πολεμικών αποζημιώσεων που μας οφείλει κοκ.
Πίνακας Ι: Τα μέτρα που λήφθηκαν σε δις €, σε τιμές του 2010
| Έτη/μέτρα | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | Σύνολα |
| (Ι) Αύξηση εσόδων | 10,0 | 9,6 | 5,5 | 3,2 | 1,1 | 29,4 |
| (ΙΙ) Μείωση δαπανών | 11,2 | 7,7 | 5,2 | 7,2 | -2,1 | 29,2 |
| Σύνολα Ι + ΙΙ | 21,2 | 17,3 | 10,7 | 10,4 | -1,0 | 58,6 |
Πηγή: Ameco, Eurostat, Gechert-Rannenberg
Από τον Πίνακα Ι διαπιστώνεται πως τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα ήταν «βιβλικών διαστάσεων», μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία – ενώ, ειδικά τα δύο πρώτα έτη, οι δαπάνες περιορίσθηκαν δραστικά (11,2 δις € το 2010 και 7,7 δις € το 2011), με τα φορολογικά έσοδα να αυξάνονται σε τεράστιο ύψος (10 δις € το 2010 και 9,6 δις € το 2011).
Συνολικά, η φορολογία αυξήθηκε κατά 29,4 δις € στα πέντε αυτά έτη, ενώ οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 29,2 δις €, οπότε τα μέτρα απέδωσαν 58,6 δις €, όσο περίπου η μείωση του ΑΕΠ της χώρας (από 231,1 δις € το 2009, στα 179 δις € περίπου το 2014) – αν και η πτώση του ΑΕΠ ξεκίνησε το 2008, αφού το ΑΕΠ του 2010 ήταν 5% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2008.
Διαπιστώνεται επίσης πως οι εκάστοτε πρωθυπουργοί πίστεψαν ανόητα στα «μέτρα στραγγαλισμού» τον πρώτο χρόνο της θητείας τους (Παπανδρέου 2010, Σαμαράς 2013), συνειδητοποιώντας αργότερα το τεράστιο λάθος τους – ειδικά ο κ. Σαμαράς, ο οποίος το 2014 δεν πήρε κανέναν μέτρο κάνοντας ακριβώς το αντίθετο (ελάφρυνση κατά -1 δις €), με αποτέλεσμα να επανέλθει η οικονομία μας αμέσως σε πορεία ανάπτυξης.
Φυσικά οι δύο πρωθυπουργοί εξόργισαν τη γερμανική κυβέρνηση με τη συμπεριφορά τους, η οποία αμέσως μετά τους ανέτρεψε βίαια – χρησιμοποιώντας τους εκάστοτε επόμενους διεκδικητές της νομής της εξουσίας, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να υποταχθούν στις εντολές της (όπως συμβαίνει επίσης με το σημερινό, με τον κ. Μητσοτάκη δηλαδή, ο οποίος μέχρι στιγμής ακολουθεί πιστά την πεπατημένη, έχοντας γονατίσει προκαταβολικά απέναντι στην κυρία Merkel).
Η Γερμανία χρησιμοποίησε, εν αγνοία τους βέβαια, επίσης τους Έλληνες Πολίτες, οι οποίοι χειραγωγούμενοι νόμιζαν πως ψήφιζαν υπέρ της αλλαγής στις εκλογές – ενώ στην πραγματικότητα ψήφιζαν υπέρ της ακόμη πιο πιστής τήρησης των μνημονίων, με σκοπό την εδραίωση της υποταγής τους (κάτι που φαίνεται πως θα επαναληφθεί ξανά, ενώ αυτή τη φορά θα ψηφιστεί μία κυβέρνηση που τάσσεται εκ των προτέρων υπέρ του κ. Σόιμπλε και των βασανιστηρίων του! – οπότε η οδύνη θα είναι πολύ μεγαλύτερη).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Διαπιστώνουμε πως οι απόψεις μας, όσον αφορά την συνεργασία όλων των κομμάτων μεταξύ τους (ανάλυση), αντιμετωπίζονται αρνητικά από τους Έλληνες – με την εύλογη ίσως αιτιολογία, σύμφωνα με την οποία δεν μπορεί να σωθεί η χώρα από τους διαφθαρμένους πολιτικούς που την έχουν οι ίδιοι καταστρέψει, ενώ πρέπει να τιμωρηθούν όλοι όσοι υπέγραψαν μνημόνια.
Πόσο μάλλον όταν, με κριτήριο τους αναγνώστες μας, κανένα κόμμα δεν διαθέτει κάποιο ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, καθώς επίσης ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας – ούτε είναι σε θέση να διαπραγματευθεί το άτοκο πάγωμα του 50% του δημοσίου χρέους μας, εάν όχι τη διαγραφή του, η οποία είναι ασφαλώς ένας εκθετικά προτιμότερος τρόπος, εάν όχι ο μοναδικός, για να καταστεί βιώσιμο.
Φυσικά οι δύο πρωθυπουργοί εξόργισαν τη γερμανική κυβέρνηση με τη συμπεριφορά τους, η οποία αμέσως μετά τους ανέτρεψε βίαια – χρησιμοποιώντας τους εκάστοτε επόμενους διεκδικητές της νομής της εξουσίας, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να υποταχθούν στις εντολές της (όπως συμβαίνει επίσης με το σημερινό, με τον κ. Μητσοτάκη δηλαδή, ο οποίος μέχρι στιγμής ακολουθεί πιστά την πεπατημένη, έχοντας γονατίσει προκαταβολικά απέναντι στην κυρία Merkel).
Η Γερμανία χρησιμοποίησε, εν αγνοία τους βέβαια, επίσης τους Έλληνες Πολίτες, οι οποίοι χειραγωγούμενοι νόμιζαν πως ψήφιζαν υπέρ της αλλαγής στις εκλογές – ενώ στην πραγματικότητα ψήφιζαν υπέρ της ακόμη πιο πιστής τήρησης των μνημονίων, με σκοπό την εδραίωση της υποταγής τους (κάτι που φαίνεται πως θα επαναληφθεί ξανά, ενώ αυτή τη φορά θα ψηφιστεί μία κυβέρνηση που τάσσεται εκ των προτέρων υπέρ του κ. Σόιμπλε και των βασανιστηρίων του! – οπότε η οδύνη θα είναι πολύ μεγαλύτερη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου