Αυτή η χθεσινή συνέντευξη του κ. Τσίπρα, είναι κατά τη γνώμη μου ένα βαρυσήμαντο πολιτικό γεγονός που εμένα τουλάχιστον μου προκάλεσε πολύ μεγάλη ανησυχία ως Έλληνα πολίτη.
Χθες μέχρι το βράδυ, την ώρα της συνέντευξης του κ. Τσίπρα, το μεγάλο πολιτικό γεγονός ήταν η υποβάθμιση και ο ευνουχισμός του Υπουργού Οικονομικών, του κ. Βαρουφάκη.
Ο ανασχηματισμός της διαπραγματευτικής ομάδας της κυβέρνησης, που όλοι εξέλαβαν ότι εκπέμπει ένα σήμα για την πολιτική βούληση της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού να προχωρήσει σε ένα συμβιβασμό, σε μια συμφωνία.
Ένας Πρωθυπουργός όμως που μπαίνει στην τελική ευθεία μιας δύσκολης και λεπτής διαπραγμάτευσης, και αναζητεί μια ορθή λύση για τη χώρα του, δεν λέει τέτοια πράγματα, τέτοια ώρα, στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξή του.
Δεν δίνει συνέντευξη για να επιτεθεί στους διεθνείς συνομιλητές του.Δεν ανοίγει μέτωπα εσωτερικά ακυρώνοντας κάθε ίχνος και κάθε δυνατότητα συναίνεσης προσβάλλοντας τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης .Και, κατά τη γνώμη μου, δεν θέτει με τόσο επικίνδυνο τρόπο ζήτημα δημοψηφίσματος.
Η χθεσινή συνέντευξη του κ. Τσίπρα – κατά τη γνώμη μου – δείχνει έλλειψη ειλικρίνειας και πολιτικού θάρρους, κυρίως δείχνει παντελή αδυναμία να καταλήξει σε μια απόφαση. Συνεχίζεται, όχι η αμφισημία - η εκπομπή αντιφατικών μηνυμάτων ως μέθοδος διαπραγμάτευσης θα μπορούσε να πει κανείς συνεχίζεται - αλλά η βαθιά αμφιθυμία, η αδυναμία να καταλήξει σε μια πολιτική στρατηγική. Και η ταλάντευση θα συνεχίζεται, φοβούμαι, μέχρι τη στιγμή της πρόσκρουσης στο απόλυτο αδιέξοδο.
Εάν δείτε τις ομιλίες του, τις τοποθετήσεις του, τις δηλώσεις του, από την αρχική συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης μέχρι σήμερα, οι τοποθετήσεις του κ. Τσίπρα αυτό το πνεύμα απηχούν και αποδίδουν.
Και δεν μας κάνει καν την τιμή να μας ονομάσει κι εμάς θεσμούς εσωτερικού. Είναι οι θεσμοί εξωτερικού και η τρόικα εσωτερικού!
Αλλά ποιος τα λέει αυτά; Αυτά τα λέει ο άνθρωπος, ο πολιτικός αρχηγός, ο οποίος συστηματικά υπονόμευσε τις προσπάθειες των προηγούμενων κυβερνήσεων, αμφισβήτησε τη νομιμοποίησή τους, την ικανότητά τους να εκπροσωπούν τη χώρα, να υπογράφουν, να δεσμεύουν, να ολοκληρώνουν συμφωνίες.
Ο άνθρωπος που δεν ψήφισε καμία ρύθμιση, ούτε καν τη ρύθμιση για την άρση του τραπεζικού απορρήτου, που είναι η καρδιά και ο μοχλός για κάθε πράξη διαφάνειας.
Και με χαρά θα περιμένω να ακούσω την πολιτική τοποθέτηση του Κώστα Καραμανλή στο θέμα αυτό. Δεν έχω βέβαια καμία αμφιβολία ότι ακολουθεί την γραμμή του κ. Γιώργου Παπανδρέου, διότι είναι προφανές ότι προσχώρησε στη λογική των Καννών και του δημοψηφίσματος, το οποίο εξήγγειλε χθες χωρίς να έχει διδαχθεί τίποτα από την εμπειρία της χώρας.
Έπρεπε να έχουμε αφήσει τη χώρα σε εξάμηνο καθεστώς παράτασης μνημονίου χωρίς δάνειο; Με τους όρους και την επιτήρηση, χωρίς λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτό ήθελε; Τι ήθελε; Ήθελε να σκίσει το μνημόνιο ή να το βρει να υπάρχει ώστε να έχει άλλοθι; Μας κατηγορεί και μας υβρίζει επειδή δεν του προσφέραμε το μνημονιακό άλλοθι; Είναι αυτό έντιμη πολιτική συμπεριφορά; Είναι αυτό στρατηγική διαπραγμάτευσης;
Και τι λέγανε προεκλογικά και μετεκλογικά; «Δε θέλουμε παράταση του μνημονίου, δε θέλουμε τις δόσεις, θέλουμε μία ενδιάμεση συμφωνία, η οποία να χρηματοδοτείται νομισματικά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω του ELA», ώστε οι ελληνικές τράπεζες σε μία αιμομικτική σχέση με το Ελληνικό Δημόσιο να αγοράζουν περισσότερα έντοκα γραμμάτια και όλο το σύστημα να κρέμεται από μία κλωστή και να κρέμεται από τη βούληση του κ. Ντράγκι και των κεντρικών τραπεζιτών της Ευρωζώνης.
Αυτό ήταν το σχέδιο και μετά υπέγραψαν την παράταση του μνημονίου, χωρίς εντολή της Βουλής, την κρύβουν από τη Βουλή και τώρα έρχονται ως μωρές παρθένες και λένε «εξαπατηθήκαμε, υπογράψαμε χωρίς να έχουμε διασφαλίσει τη χρηματοδότηση» και αλληλοκαταγγέλλονται. Ο κ. Τσακαλώτος καταγγέλλει τον κ. Βαρουφάκη και τελικά ο κ. Τσίπρας χθες υιοθέτησε την άποψη Τσακαλώτου και ευνούχισε οριστικά τον κ. Βαρουφάκη.
Προσέξτε, απέρριψε τις εκλογές του κ. Φίλη, γιατί; Διότι όπως του έχω εξηγήσει, σύμφωνα με το Σύνταγμα τον πρώτο χρόνο μετά τις εκλογές, εκλογές γίνονται μόνο με παραίτηση της Κυβέρνησης και διορισμό υπηρεσιακής Κυβέρνησης. Θέλει την εξουσία και φαντάζεται δημοψήφισμα χωρίς να θυμάται τις Κάννες, όπως είπαμε.
Τι δημοψήφισμα; Δημοψήφισμα ρήξης, επιστροφής στη δραχμή ευθέως; Κάθε δημοψήφισμα θα εκληφθεί ως δημοψήφισμα ναι ή όχι στο ευρώ. Πιστεύει ότι θα του κάνουν συμφωνία και θα τον αφήσουν να κάνει και δημοψήφισμα; Άρα τι θα κάνει, δημοψήφισμα ρήξης; Δημοψήφισμα συμψηφισμού;
Έχει στο μυαλό του ίσως το δημοψήφισμα του Ποντίου Πιλάτου, ότι θα είναι Πρωθυπουργός και θα κάνει ένα δημοψήφισμα με κάποιους στο ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν υπέρ, κάποιους κατά, τους Ανεξάρτητους Έλληνες να ψάχνουν τη θέση τους και βέβαια το αποτέλεσμα θα του είναι εξίσου ευχάριστο.
Υπάρχουν αυτά; Υπάρχουν ουδέτερα για τις Κυβερνήσεις δημοψηφίσματα; Αυτά είναι φαντασιώσεις παιδαριώδεις, δημοψήφισμα δεν υπάρχει. Άμα τη προκηρύξει η χώρα καταστρέφεται, το τραπεζικό σύστημα, η οικονομία, η αξιοπιστία, η εμπιστοσύνη, το πολιτικό κύρος της χώρας. Άρα λοιπόν ξεχάστε τα αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου