Αναζωπύρωση του Κουρδικού ελέω Κόμπανι
Του: Γιώργου Καζαντζή, Βοηθού Ερευνητή, Κέντρο Ανατολικών Σπουδών
Από την ημέρα που ξεκίνησαν οι μάχες μεταξύ των τζιχαντιστών και των Κούρδων υπερασπιστών της πόλης Κόμπανι (Αyn al Arab) στην βόρεια Συρία, είναι πολλές οι ενδείξεις πως το Κουρδικό έχει περάσει σε μία νέα φάση κλιμάκωσης, και οι διεργασίες που γίνονται στην κατεύθυνση της δημιουργίας αυτόνομου κουρδικού κράτους έχουν ενταθεί.
Mέχρι την έναρξη των εχθροπραξιών στην κουρδική πόλη της βόρειας Συρίας, η προσπάθεια της Τουρκίας να ελέγξει την κατάσταση σε ότι αφορά τους Κούρδους κυρίως στην επικράτεια της, φαινόταν πως είχε αποδώσει καρπούς, αφού με τον δίαυλο επικοινωνίας που είχε δημιουργήσει με τον φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν και τις αμοιβαίες δηλώσεις περί ''ειρηνευτικής διαδικασίας'', είχε επιτύχει την μείωση των φαινομένων βίας στο εσωτερικό της χώρας.
Πολλές αναλύσεις μέχρι και το καλοκαίρι του 2014, έκαναν λόγο για μια ''ειρηνευτική διαδικασία'' που ενδεχομένως θα σήμαινε την διακοπή του αιματοκυλίσματος, ενώ άλλες αναφέρονταν με επιφυλάξεις σχετικά με την ουσία αυτής. Το βέβαιον είναι πως οι συναντήσεις του επικεφαλής της MIT Χακάν Φιντάν με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις φυλακές της νήσου Ιμραλί, κέντρισαν το ενδιαφέρον διεθνώς και σίγουρα θόλωσαν τα νερά ως προς το τι πραγματικά συμβαίνει γύρω από το Κουρδικό. Αυτό το αμφιλεγόμενο ως προς την γνησιότητα του αλλά υπαρκτό κλίμα ηρεμίας διαταράχθηκε πλήρως, όταν αντελήφθησαν οι Κούρδοι και βεβαίως μαζί τους ο υπόλοιπος κόσμος ,τις επαφές της Τουρκίας με τους τζιχαντιστές της Daesh, επαφές οι οποίες αντιμετωπίστηκαν από την διεθνή κοινότητα με απάθεια σε πρώτη φάση και στην συνέχεια με ρητορική και μόνο καταδίκη. Το τουρκικό κράτος, απεδείχθη οτι συνεργαζόταν δηλαδή με αυτούς που μεταξύ άλλων αποκεφάλιζαν αλλόθρησκους, διέπραταν γενοκτονία κατά των πληθυσμών Γεζίντι ,και απειλούσαν με εξαφάνιση τους κουρδικούς πληθυσμούς του Ιράκ και της Συρίας. Η ανοχή που επέδειξε η Τουρκία στο αποκορύφωμα της επέλασης των τζιχαντιστών που ήταν η πολιορκία της πόλης Κόμπανι, η οποία βρίσκεται ελάχιστα χιλιόμετρα από τα τουρκοσυριακά σύνορα, και οι αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας περι επαφών του τουρκικού στρατού και των ακραίων ισλαμιστών της Daesh, αποτέλεσαν την σπίθα που αναζοπύρωσε την φωτιά του κουρδικού.
Σε πρώτο χρόνο, επεισόδια σημειώθηκαν στην σημαντική κουρδική πόλη Ντιγιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας ,για να ακολουθήσουν επεισόδια στην πόλη Μους,στο Βάρτο στην Αττάλεια ,στο Μαρντίν στο Μπατμάν στην επαρχία Χάκιαρι στην πρωτεύουσα Άγκυρα και βεβαίως στην Κωνσταντινούπολη. Δεκάδες Κούρδοι έχασαν την ζωή τους κατά την διάρκεια των συγκρούσεων ,γεγονός που δεν έλαβε μεγάλη έκταση στον δυτικό τύπο και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης αν και οι αντιδράσεις των Κούρδων εκείνες τις ώρες είχαν λάβει διαστάσεις εξέγερσης με εμπρησμούς δημόσιων κτιρίων, καταστροφές και ευρεία επέμβαση των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας (χωροφυλακής-στρατού-αστυνομίας-μυστικών υπηρεσιών) στις παραπάνω περιοχές. Η τεταμένη κατάσταση στην νοτιοανατολική Τουρκία παρακίνησε χιλιάδες Κούρδους που ζούνε στην Ευρώπη, να βγούνε στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την στάση του τουρκικού κράτους. Στις Βρυξέλλες Κούρδοι εισέβαλαν στο Ευρωκοινοβούλιο πραγματοποιώντας ειρηνική διαμαρτυρία, ενώ σε άλλες πόλεις όπως το Λονδίνο ,το Βερολίνο ,η Αθήνα, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης σχετικά με τον αγώνα των Κούρδων υπερασπιστών της πόλης Κόμπανι.
Είναι σαφές, πως η αντίσταση στην πόλη Κόμπανι που αυτή την στιγμή μεταφράζεται σε επιτυχίες στο πεδίο των μαχών κατά των τζιχαντιστών ,εκτός από στρατηγική νίκη των Κούρδων αποτελεί πλέον σύμβολο του αγώνα τους για ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα και αυτοδιάθεση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως σε όλες τους τις δηλώσεις οι Κούρδοι στρατηγοί ,μαχητές και πολιτικοί ηγέτες αναφέρονται στον αγώνα τους τονίζοντας πανανθρώπινες αξίες όπως η δικαιοσύνη η ισότητα και η δημοκρατία αφενός για να κερδίσουν την συμπαράσταση της διεθνούς κοινής γνώμης αφετέρου για να τονίσουν την σημασία της ύπαρξης τους σε ένα περιβάλλον απάνθρωπο , σε ένα περιβάλλον όπου απολυταρχικά καθεστώτα και παραστρατιωτικές οργανώσεις κυριαρχούν.
Οι δράσεις των Κούρδων ωστόσο δεν περιορίζονται εκεί. Τις τελευταίες ημέρες, στο εσωτερικό της Τουρκίας έχουν συμβεί γεγονότα που ''δείχνουν'' πως το Κουρδικό είναι και πάλι καζάνι που βράζει. Συγκεκριμένα,στις συνεχείς συμπλοκές μεταξύ Κούρδων και τουρκικών σωμάτων ασφαλείας στην περιοχή του Nτιγιάρμπακιρ -άτυπη πρωτέυουσα των Κούρδων της Τουρκίας- προστέθηκαν στα μέσα Οκτωβρίου βομβαρδισμοί από την τουρκική αεροπορία (με αεροσκάφη F16 και F4) στην επαρχία Χάκιαρι κατά στόχων του PKΚ ,ενώ στις 24 Οκτωβρίου η Τουρκία ανακοίνωσε τον θάνατο τριών κούρδων μαχητών του PKK, μετά από επίθεση των δεύτερων σε εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και ανταλλαγές πυροβολισμών με Τούρκους στρατιώτες στην περιοχή Καρς της ανατολικής Τουρκίας.Την επόμενη μέρα τρεις Τούρκοι στρατιώτες εκτός υπηρεσίας εκτελέστηκαν στην πόλη Γιουκσέκοβα της επαρχίας Χάκιαρι .H Τουρκία κατηγόρησε το PKK ότι βρίσκεται πίσω από αυτή την επίθεση αλλά και πίσω από την απαγωγή και δολοφονία ενός φύλακα στην επαρχία Μπιτλίς (αρμοδιότητα του οποίου ήταν η αναφορά στις αρχές ύποπτων κινήσεων Koύρδων παραστρατιωτικών).Το PKK με ανακοίνωση του αρνήθηκε κάθε εμπλοκή στην εκτέλεση των Τούρκων στρατιωτών, θεωρώντας πως αυτές οι κατηγορίες έχουν ως μοναδικό στόχο την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων κατά κουρδικών στόχων στην περιοχή. Στις έξι Νοεμβρίου η ακτιβίστρια Καντέρ Ορτακάγια, εκτελέστηκε με σφαίρα στο κεφάλι στα τουρκοσυριακά σύνορα στην προσπάθεια της να περάσει στην πόλη Κόμπανι. Κουρδικές πηγές ανέφεραν πως είχε στοχοποιηθεί από τις τουρκικές αρχές λόγω της συμμετοχής της στις διαδηλώσεις του πάρκου Γκεζί τον Ιούνιο του 2013. Σε επίπεδο ανεξαρτητοποιήσεων ,οι περιοχές Τσίζρε και Σιλόπη της επαρχίας Σιρνάκ ανακηρύχθηκαν αυτόνομες από το YDG-H, την νεολαία που πρόσκειται στο PKK. Πρόκειται για περιοχές με ιδιαίτερο στρατηγικό βάρος στα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράκ και την Συρία αφού πέραν της γεωγραφικής θέσης τους απο εκεί διέρχεται ο πολύτιμος για την Τουρκία αγωγός Κιρκούκ- Τσευχάν. Είναι βέβαιο πως αυτές οι κινήσεις ανεξαρτητοποιήσεων δεν έχουν την έκταση και την συνέχεια εκείνη που θα μας οδηγούσε σε ασφαλή συμπεράσματα για την δυναμική τους ωστόσο αν μη τι άλλο υποδηλώνουν έναν αναβρασμό στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας.
Σε πολιτικό επίπεδο ,ενδιαφέρον παρουσιάζει η δημιουργία του κόμματος PDK-T στην Τουρκία, στην περιοχή του Ντιγιάρμπακιρ, με αρχηγό τον Μεχμέτ Εμίν Καρντάς και τον όρο Κουρδιστάν στο επίσημο όνομα του , ενώ ιστορική χαρακτηρίζεται η συνάντηση στην πόλη Ντοχούκ μεταξύ των Κούρδων της Συρίας και των Κούρδων που πρόσκεινται στην Περιφερειακή Κυβέρνηση (KRG) του ιρακινού Κουρδιστάν ο ηγέτης της οποίας ,Μασούντ Μπαρζανί ,θεωρούνταν σύμμαχος των Τούρκων κυρίως λόγω των συναλλαγών μεταξύ των δύο κυβερνήσεων σε επίπεδο πετρελαίων. Η συνάντηση αυτή, είναι ίσως η σημαντικότερη προσπάθεια συμπόρευσης των κουρδικών ομάδων της Συρίας και του Ιράκ, των οποίων οι σχέσεις μέχρι πρότεινος χαρακτηρίζονταν από κακοπιστία και διαρκή ένταση κυρίως λόγω της διαφορετικής αντιμετώπισης του PKK. Η εξέλιξη αυτή εύλογα προβλημάτισε την Άγκυρα ,πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που εντάθηκαν οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί κατά των τζιχαντιστών στα πέριξ της πόλης Κόμπανι, και η ρητορική της Δύσης έγινε ξεκάθαρα πιο υποστηρικτική προς την κουρδική αντίσταση. Αν και το ιστορικό πλαίσιο είναι αποτρεπτικό στο να διατυπωθούν προβλέψεις, δεν είναι διόλου απίθανο, οι επαφές των Σύριων και Ιρακινών Κούρδων όπως αυτές μεταφράστηκαν στο πεδίο μάχης της Κόμπανι (αποστολή στρατιωτών Peshmerga απο την KRG στην Συρία) να αποτελέσουν σημείο επανεκκίνησης για τον κοινό κουρδικό αγώνα, αυτόν της αυτοδιάθεσης.
Είναι βέβαιο, πως η Άγκυρα παρακολουθεί στενά αυτές τις εξελίξεις, ωστόσο είναι εξίσου βέβαιο πως ''επιτυγχάνει'' μέσα απο την πολιτική των Ερντογάν-Νταβούτογλου την διεθνή απομόνωση της ,με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην περαιτέρω πορεία της. Οι εμμονές της στην επιθυμία ανατροπής του καθεστώτος Άσσαντ στην Συρία, οι προκλητικές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στην Κύπρο, οι εμπρηστικές δηλώσεις Ερντογάν περί γενοκτόνων Ισραηλινών ,η ψύχρανση των σχέσεων με την Αίγυπτο, η συρρίκνωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της χώρας, η συνεργασία με τους τζιχαντιστές και βεβαίως η διαχρονική καταπίεση των κουρδικών πληθυσμών δεν μπορεί να συνιστούν ορθή πολιτική. Η Τουρκία, έχει εξελιχθεί σε έναν διεθνή παράγοντα προκλητικότητας παραβατικότητας και αστάθειας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται από το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου.Τόσο στο εσωτερικό της, όσο και στο εξωτερικό της ,σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με αυτά που η ίδια σε μεγάλο βαθμό καλλιεργεί.
Από την ημέρα που ξεκίνησαν οι μάχες μεταξύ των τζιχαντιστών και των Κούρδων υπερασπιστών της πόλης Κόμπανι (Αyn al Arab) στην βόρεια Συρία, είναι πολλές οι ενδείξεις πως το Κουρδικό έχει περάσει σε μία νέα φάση κλιμάκωσης, και οι διεργασίες που γίνονται στην κατεύθυνση της δημιουργίας αυτόνομου κουρδικού κράτους έχουν ενταθεί.
Mέχρι την έναρξη των εχθροπραξιών στην κουρδική πόλη της βόρειας Συρίας, η προσπάθεια της Τουρκίας να ελέγξει την κατάσταση σε ότι αφορά τους Κούρδους κυρίως στην επικράτεια της, φαινόταν πως είχε αποδώσει καρπούς, αφού με τον δίαυλο επικοινωνίας που είχε δημιουργήσει με τον φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν και τις αμοιβαίες δηλώσεις περί ''ειρηνευτικής διαδικασίας'', είχε επιτύχει την μείωση των φαινομένων βίας στο εσωτερικό της χώρας.
Πολλές αναλύσεις μέχρι και το καλοκαίρι του 2014, έκαναν λόγο για μια ''ειρηνευτική διαδικασία'' που ενδεχομένως θα σήμαινε την διακοπή του αιματοκυλίσματος, ενώ άλλες αναφέρονταν με επιφυλάξεις σχετικά με την ουσία αυτής. Το βέβαιον είναι πως οι συναντήσεις του επικεφαλής της MIT Χακάν Φιντάν με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις φυλακές της νήσου Ιμραλί, κέντρισαν το ενδιαφέρον διεθνώς και σίγουρα θόλωσαν τα νερά ως προς το τι πραγματικά συμβαίνει γύρω από το Κουρδικό. Αυτό το αμφιλεγόμενο ως προς την γνησιότητα του αλλά υπαρκτό κλίμα ηρεμίας διαταράχθηκε πλήρως, όταν αντελήφθησαν οι Κούρδοι και βεβαίως μαζί τους ο υπόλοιπος κόσμος ,τις επαφές της Τουρκίας με τους τζιχαντιστές της Daesh, επαφές οι οποίες αντιμετωπίστηκαν από την διεθνή κοινότητα με απάθεια σε πρώτη φάση και στην συνέχεια με ρητορική και μόνο καταδίκη. Το τουρκικό κράτος, απεδείχθη οτι συνεργαζόταν δηλαδή με αυτούς που μεταξύ άλλων αποκεφάλιζαν αλλόθρησκους, διέπραταν γενοκτονία κατά των πληθυσμών Γεζίντι ,και απειλούσαν με εξαφάνιση τους κουρδικούς πληθυσμούς του Ιράκ και της Συρίας. Η ανοχή που επέδειξε η Τουρκία στο αποκορύφωμα της επέλασης των τζιχαντιστών που ήταν η πολιορκία της πόλης Κόμπανι, η οποία βρίσκεται ελάχιστα χιλιόμετρα από τα τουρκοσυριακά σύνορα, και οι αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας περι επαφών του τουρκικού στρατού και των ακραίων ισλαμιστών της Daesh, αποτέλεσαν την σπίθα που αναζοπύρωσε την φωτιά του κουρδικού.
Σε πρώτο χρόνο, επεισόδια σημειώθηκαν στην σημαντική κουρδική πόλη Ντιγιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας ,για να ακολουθήσουν επεισόδια στην πόλη Μους,στο Βάρτο στην Αττάλεια ,στο Μαρντίν στο Μπατμάν στην επαρχία Χάκιαρι στην πρωτεύουσα Άγκυρα και βεβαίως στην Κωνσταντινούπολη. Δεκάδες Κούρδοι έχασαν την ζωή τους κατά την διάρκεια των συγκρούσεων ,γεγονός που δεν έλαβε μεγάλη έκταση στον δυτικό τύπο και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης αν και οι αντιδράσεις των Κούρδων εκείνες τις ώρες είχαν λάβει διαστάσεις εξέγερσης με εμπρησμούς δημόσιων κτιρίων, καταστροφές και ευρεία επέμβαση των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας (χωροφυλακής-στρατού-αστυνομίας-μυστικών υπηρεσιών) στις παραπάνω περιοχές. Η τεταμένη κατάσταση στην νοτιοανατολική Τουρκία παρακίνησε χιλιάδες Κούρδους που ζούνε στην Ευρώπη, να βγούνε στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την στάση του τουρκικού κράτους. Στις Βρυξέλλες Κούρδοι εισέβαλαν στο Ευρωκοινοβούλιο πραγματοποιώντας ειρηνική διαμαρτυρία, ενώ σε άλλες πόλεις όπως το Λονδίνο ,το Βερολίνο ,η Αθήνα, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης σχετικά με τον αγώνα των Κούρδων υπερασπιστών της πόλης Κόμπανι.
Είναι σαφές, πως η αντίσταση στην πόλη Κόμπανι που αυτή την στιγμή μεταφράζεται σε επιτυχίες στο πεδίο των μαχών κατά των τζιχαντιστών ,εκτός από στρατηγική νίκη των Κούρδων αποτελεί πλέον σύμβολο του αγώνα τους για ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα και αυτοδιάθεση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως σε όλες τους τις δηλώσεις οι Κούρδοι στρατηγοί ,μαχητές και πολιτικοί ηγέτες αναφέρονται στον αγώνα τους τονίζοντας πανανθρώπινες αξίες όπως η δικαιοσύνη η ισότητα και η δημοκρατία αφενός για να κερδίσουν την συμπαράσταση της διεθνούς κοινής γνώμης αφετέρου για να τονίσουν την σημασία της ύπαρξης τους σε ένα περιβάλλον απάνθρωπο , σε ένα περιβάλλον όπου απολυταρχικά καθεστώτα και παραστρατιωτικές οργανώσεις κυριαρχούν.
Οι δράσεις των Κούρδων ωστόσο δεν περιορίζονται εκεί. Τις τελευταίες ημέρες, στο εσωτερικό της Τουρκίας έχουν συμβεί γεγονότα που ''δείχνουν'' πως το Κουρδικό είναι και πάλι καζάνι που βράζει. Συγκεκριμένα,στις συνεχείς συμπλοκές μεταξύ Κούρδων και τουρκικών σωμάτων ασφαλείας στην περιοχή του Nτιγιάρμπακιρ -άτυπη πρωτέυουσα των Κούρδων της Τουρκίας- προστέθηκαν στα μέσα Οκτωβρίου βομβαρδισμοί από την τουρκική αεροπορία (με αεροσκάφη F16 και F4) στην επαρχία Χάκιαρι κατά στόχων του PKΚ ,ενώ στις 24 Οκτωβρίου η Τουρκία ανακοίνωσε τον θάνατο τριών κούρδων μαχητών του PKK, μετά από επίθεση των δεύτερων σε εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και ανταλλαγές πυροβολισμών με Τούρκους στρατιώτες στην περιοχή Καρς της ανατολικής Τουρκίας.Την επόμενη μέρα τρεις Τούρκοι στρατιώτες εκτός υπηρεσίας εκτελέστηκαν στην πόλη Γιουκσέκοβα της επαρχίας Χάκιαρι .H Τουρκία κατηγόρησε το PKK ότι βρίσκεται πίσω από αυτή την επίθεση αλλά και πίσω από την απαγωγή και δολοφονία ενός φύλακα στην επαρχία Μπιτλίς (αρμοδιότητα του οποίου ήταν η αναφορά στις αρχές ύποπτων κινήσεων Koύρδων παραστρατιωτικών).Το PKK με ανακοίνωση του αρνήθηκε κάθε εμπλοκή στην εκτέλεση των Τούρκων στρατιωτών, θεωρώντας πως αυτές οι κατηγορίες έχουν ως μοναδικό στόχο την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων κατά κουρδικών στόχων στην περιοχή. Στις έξι Νοεμβρίου η ακτιβίστρια Καντέρ Ορτακάγια, εκτελέστηκε με σφαίρα στο κεφάλι στα τουρκοσυριακά σύνορα στην προσπάθεια της να περάσει στην πόλη Κόμπανι. Κουρδικές πηγές ανέφεραν πως είχε στοχοποιηθεί από τις τουρκικές αρχές λόγω της συμμετοχής της στις διαδηλώσεις του πάρκου Γκεζί τον Ιούνιο του 2013. Σε επίπεδο ανεξαρτητοποιήσεων ,οι περιοχές Τσίζρε και Σιλόπη της επαρχίας Σιρνάκ ανακηρύχθηκαν αυτόνομες από το YDG-H, την νεολαία που πρόσκειται στο PKK. Πρόκειται για περιοχές με ιδιαίτερο στρατηγικό βάρος στα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράκ και την Συρία αφού πέραν της γεωγραφικής θέσης τους απο εκεί διέρχεται ο πολύτιμος για την Τουρκία αγωγός Κιρκούκ- Τσευχάν. Είναι βέβαιο πως αυτές οι κινήσεις ανεξαρτητοποιήσεων δεν έχουν την έκταση και την συνέχεια εκείνη που θα μας οδηγούσε σε ασφαλή συμπεράσματα για την δυναμική τους ωστόσο αν μη τι άλλο υποδηλώνουν έναν αναβρασμό στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας.
Σε πολιτικό επίπεδο ,ενδιαφέρον παρουσιάζει η δημιουργία του κόμματος PDK-T στην Τουρκία, στην περιοχή του Ντιγιάρμπακιρ, με αρχηγό τον Μεχμέτ Εμίν Καρντάς και τον όρο Κουρδιστάν στο επίσημο όνομα του , ενώ ιστορική χαρακτηρίζεται η συνάντηση στην πόλη Ντοχούκ μεταξύ των Κούρδων της Συρίας και των Κούρδων που πρόσκεινται στην Περιφερειακή Κυβέρνηση (KRG) του ιρακινού Κουρδιστάν ο ηγέτης της οποίας ,Μασούντ Μπαρζανί ,θεωρούνταν σύμμαχος των Τούρκων κυρίως λόγω των συναλλαγών μεταξύ των δύο κυβερνήσεων σε επίπεδο πετρελαίων. Η συνάντηση αυτή, είναι ίσως η σημαντικότερη προσπάθεια συμπόρευσης των κουρδικών ομάδων της Συρίας και του Ιράκ, των οποίων οι σχέσεις μέχρι πρότεινος χαρακτηρίζονταν από κακοπιστία και διαρκή ένταση κυρίως λόγω της διαφορετικής αντιμετώπισης του PKK. Η εξέλιξη αυτή εύλογα προβλημάτισε την Άγκυρα ,πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που εντάθηκαν οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί κατά των τζιχαντιστών στα πέριξ της πόλης Κόμπανι, και η ρητορική της Δύσης έγινε ξεκάθαρα πιο υποστηρικτική προς την κουρδική αντίσταση. Αν και το ιστορικό πλαίσιο είναι αποτρεπτικό στο να διατυπωθούν προβλέψεις, δεν είναι διόλου απίθανο, οι επαφές των Σύριων και Ιρακινών Κούρδων όπως αυτές μεταφράστηκαν στο πεδίο μάχης της Κόμπανι (αποστολή στρατιωτών Peshmerga απο την KRG στην Συρία) να αποτελέσουν σημείο επανεκκίνησης για τον κοινό κουρδικό αγώνα, αυτόν της αυτοδιάθεσης.
Είναι βέβαιο, πως η Άγκυρα παρακολουθεί στενά αυτές τις εξελίξεις, ωστόσο είναι εξίσου βέβαιο πως ''επιτυγχάνει'' μέσα απο την πολιτική των Ερντογάν-Νταβούτογλου την διεθνή απομόνωση της ,με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην περαιτέρω πορεία της. Οι εμμονές της στην επιθυμία ανατροπής του καθεστώτος Άσσαντ στην Συρία, οι προκλητικές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στην Κύπρο, οι εμπρηστικές δηλώσεις Ερντογάν περί γενοκτόνων Ισραηλινών ,η ψύχρανση των σχέσεων με την Αίγυπτο, η συρρίκνωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της χώρας, η συνεργασία με τους τζιχαντιστές και βεβαίως η διαχρονική καταπίεση των κουρδικών πληθυσμών δεν μπορεί να συνιστούν ορθή πολιτική. Η Τουρκία, έχει εξελιχθεί σε έναν διεθνή παράγοντα προκλητικότητας παραβατικότητας και αστάθειας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται από το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου.Τόσο στο εσωτερικό της, όσο και στο εξωτερικό της ,σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με αυτά που η ίδια σε μεγάλο βαθμό καλλιεργεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου