Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2014
Απάντηση του Υπουργού ΠΕΚΑ σε Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή με θέμα τα Αιολικά Πάρκα
Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον
συνάδελφο για την ερώτηση, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να απαντήσουμε
σε ένα κομβικό πολιτικό ερώτημα και μάλιστα της τρέχουσας επικαιρότητας.
Τι είναι προοδευτικό και τι είναι συντηρητικό. Χαίρομαι που, καταρχήν,
συμφωνούμε ότι είναι προοδευτικό να λέμε ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές
Ενέργειας αποτελούν μία θετική συνεισφορά στην ελληνική οικονομία, στην
ελληνική κοινωνία, στην προστασία και ανάδειξη του φυσικού
περιβάλλοντος.
Ασφαλώς, το ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελούν μια θετική
συνεισφορά, αυτό δεν πρέπει να είναι μόνο στα λόγια, αλλά και στις
πράξεις. Από όλους μας, είτε ανήκουμε στο Εθνικό Κοινοβούλιο, είτε
είμαστε εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με το κατά πόσον τα αιολικά, τα
οποία αντικειμενικά έχουν μία πιο βαρύνουσα επίπτωση στο φυσικό
περιβάλλον σε σχέση με άλλες μορφές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, έχουν
δυνατότητα επέκτασης στη χώρα. Εδώ, λοιπόν, απαντώ ευθέως ότι, ναι. Όσον
αφορά στα αιολικά - δεδομένου ότι δεν έχουν φτάσει ακόμα τον εθνικό
στόχο έτσι όπως αυτός έχει προσδιοριστεί - έχουμε δυνατότητες να έχουμε
και άλλες επενδύσεις.
Η τρίτη παρατήρηση για το τι συνιστά πρόοδο και το τι συνιστά
συντήρηση σχετίζεται με την ευρύτερη συζήτηση, κατά πόσον σε
προστατευόμενες περιοχές μπορούν να εγκατασταθούν τέτοιου είδους
επενδύσεις. Απαντώ, λοιπόν, ευθέως ότι, για μας, πρόοδος, φιλολαϊκή
πολιτική, εθνικά χρήσιμηκαι ωφέλιμη πολιτική είναι να αντιμετωπίσουμε το
περιβάλλον, όχι ως μια αποστειρωμένη έκταση και περιοχή πάνω από 25%
της ελληνικής επικράτειας, όπου απαγορεύεται ακόμα και να κοιτάξει
κανείς. Αντίθετα, το φυσικό περιβάλλον πρέπει να το αντιμετωπίζουμε έτσι
όπως ακριβώς επιβάλουν οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έτσι
όπως ακριβώς έχουν ήδη πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα όλοι οι Ευρωπαϊκοί
λαοί. Και η προσέγγιση αυτή είναι μια προσέγγιση ανάπτυξης, προστασίας,
ανάδειξης, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και απόλυτης συμβίωσης των
προστατευόμενων περιοχών με τις αντίστοιχες τοπικές κοινωνίες.
Θα αναφέρω, κύριε Πρόεδρε, ένα μόνο αριθμό, καθώς χαίρομαι για
αυτήν την ερώτηση, γιατί μάς δίνεται η δυνατότητα να επαναλάβουμε στο
Εθνικό Κοινοβούλιο ότι η Ευρώπη έχει 27.000 προστατευόμενες περιοχές.
Στην Ελλάδα είναι 419. Στις 27.000 προστατευόμενες περιοχές δουλεύουν
8.000.000 άνθρωποι και οι εθνικές οικονομίες έχουν κάθε χρόνο έσοδα 65
δισεκατομμυρίων ευρώ. Γιατί εκεί υπάρχει σοβαρή αντιμετώπιση του
περιβάλλοντος, αναπτυξιακή, περιβαλλοντικά ευαίσθητη, κοινωνικά χρήσιμη.
Μην αναρωτηθείτε για τα αντίστοιχα μεγέθη της Ελλάδας. Θα είναι
απογοητευτικά. Ακριβώς αυτήν την απογοήτευση και αυτήν τη λαθεμένη
πολιτική πρέπει όλοι μαζί να συμφωνήσουμε και να την αλλάξουμε.
Στη δευτερολογία μου θα απαντήσω για τις επιμέρους παρατηρήσεις του
συνάδελφου, τον οποίο πάλι θέλω να ευχαριστήσω για την ερώτηση
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γ. Τραγάκης): Κύριε Υπουργέ, μπορείτε να απαντήσετε και στη δική μου ερώτηση; Έχουμε πετύχει το στόχο για τα φωτοβολταϊκά;
Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Έχει υπερκαλυφθεί, κύριε Πρόεδρε.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε με το συνάδελφο για το τι είναι πρόοδος και τι είναι συντήρηση.
Κατ’ αρχήν, να απαντήσω ευθέως στο καθαρά τεχνικό ζήτημα. Οι
απαντήσεις επί της προειδοποιητικής επιστολής έχουν πληρέστατα απαντηθεί
από τις υπηρεσίες και επίσημα θα φύγουν από το Υπουργείο Εξωτερικών της
χώρας μας προς την Επιτροπή. Επιπλέον, τις επόμενες μέρες, θα υπάρξει
συνάντηση σε καθαρά τεχνικό επίπεδο, ώστε να επιλυθούν οι όποιες
απορίες. Άρα, γι αυτό καθ’ εαυτό το θέμα, οι τεχνικές απαντήσεις έχουν
ήδη αποσταλεί και θα διευκρινιστούν και δια ζώσης.
Έρχομαι, όμως, σε ένα ζήτημα που είναι ένα στάδιο πιο πάνω απ’ αυτό
που συζητούμε. Δηλαδή, πώς η χώρα εφαρμόζει τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες.
Απαντώ, λοιπόν, ευθέως ότι έχουμε ενσωματώσει στο Εθνικό μας Δίκαιο το
σύνολο των Οδηγιών και Κανονισμών που προβλέπονται για την προστασία του
περιβάλλοντος, σε σχέση με τις εφαρμογές των Ανανεώσιμων Πηγών
Ενέργειας. Το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό και η Στρατηγική Μελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που εκπονήθηκε για το Ειδικό Χωροταξικό των
ΑΠΕ και το οποίο είναι το διακύβευμα της συγκεκριμένης διαδικασίας,
υπέστη τον αυστηρότερο δυνατό έλεγχο. Ήταν ο έλεγχος του Συμβουλίου της
Επικρατείας, του ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας.
Διαβάζω κατά λέξη, για να μην υπάρξει παρανόηση, την απόφαση
1421/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας: «Μετά από αίτηση ακυρώσεως
διαφόρων οργανώσεων η Στρατηγική Μελέτη πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις,
δεδομένου ότι περιγράφει και αξιολογεί τις αναμενόμενες επιπτώσεις και
την εφαρμογή του σχεδίου». Συνεχίζει η απόφαση και καταλήγει: «Επομένως,
οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως πρέπει να
απορριφθούν ως αβάσιμοι».
Κατά συνέπεια, από πλευράς εφαρμογής του Δικαίου της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και του Εθνικού Δικαίου, το Συμβούλιο Επικρατείας έχει
γνωμοδοτήσει και επ’ αυτού περιττεύει οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση.
Θα ήθελα τώρα να μιλήσω επί της ουσίας. Άραγε, έχουμε προβλέψει να
υπάρχουν προδιαγραφές, ώστε να μην επιβαρύνονται υπερβολικά
συγκεκριμένες περιοχές; Απαντώ ενδεικτικά με τα κριτήρια που
εφαρμόζονται.
Πρώτον, θεσμοθετήθηκε η φέρουσα ικανότητα. Κατά συνέπεια, στο
Ειδικό Χωροταξικό έχουμε πει, για όλη τη χώρα, μέχρι ποιο βαθμό μπορούν
συγκεκριμένες περιοχές να υποδεχθούν επενδύσεις από αιολικά πάρκα.
Δεύτερον, προσδιορίστηκαν συγκεκριμένες αποστάσεις και η ισχύς των
γεννητριών, οι οποίες θα πρέπει να είναι απολύτως αποδεκτές. Προφανώς,
αυτά που συνιστούν γενικές αρχές σε εθνικό επίπεδο, όταν ερχόμαστε στην
περιβαλλοντική έγκριση κάθε επένδυσης, εξειδικεύονται, αναλύονται,
αξιολογούνται από τις αρμόδιες κατά το νόμο υπηρεσίες και πάρα πολλές
φορές μειώνονται σημαντικά τα μεγέθη των αντίστοιχων επενδύσεων.
Βεβαίως, υπάρχει και ένα ακόμα ζήτημα, για το οποίο πρέπει πάντα να
είμαστε ευαίσθητοι. Είναι το ζήτημα της ορνιθοπανίδας. Αφορά πράγματι
στην πλούσια ποικιλότητα της χώρας μας το συγκεκριμένο αντικείμενο, όπου
προβλέπεται η εκπόνηση ειδικών ορνιθολογικών μελετών, προκειμένου να
προστατεύουμε και αυτό το ευαίσθητο μέρος του συνολικού φυσικού μας
περιβάλλοντος.
Επιτρέψτε μου μόνο, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνοντας, να πω ότι έχουμε
τη χαρά, πριν από ενάμιση μήνα, η χώρα μας για πρώτη φορά να έχει
αποκτήσει εθνική στρατηγική με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης - μετά από
δεκαπέντε χρόνια απόλυτης ανυπαρξίας μας στα ζητήματα της προστασίας την
εθνικής βιοποικιλότητας, που είναι ο μεγαλύτερος πλούτος της πατρίδας
μας. Περιλαμβάνει πάνω από 6.500 είδη, με αποτέλεσμα να έχουμε την πιο
πλούσια βιοποικιλότητα της Μεσογείου. Δημοσιεύτηκε στο φύλλο της
Εφημερίδας της Κυβέρνησης η συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση, την οποία
είχα την τιμή να υπογράψω και η Ελλάδα έχει πια στρατηγική προστασίας
αυτού του πλούτου, ο οποίος συνιστά ταυτόχρονα μια ηθική υποχρέωσή μας
απέναντι στο σήμερα και στο αύριο.
Παράλληλα όμως - κι εδώ συμφωνούμε απόλυτα - συνιστά τεράστια
αναπτυξιακή πολιτική, στο πλαίσιο μιας ισόρροπης αειφορικής ανάπτυξης,
το γεγονός ότι μπορούμε να έχουμε ταυτόχρονα και συμβιούσες όλες μαζί
τις δράσεις του τουρισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος, της
ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της αειφορικής ύπαρξης των
ανθρώπινων κοινωνιών σε αυτόν τον ευρύτερο χώρο.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Μπορείτε να βρείτε το βίντεο της απάντησης του Υπουργού ΠΕΚΑ στη σελίδα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου