Γράφει ο Πολιτικός Σχολιαστής κ. Γιάννης Βαβουρανάκης
Το μεγάλο λάθος όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών, πλην όσων ολίγων υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, είναι ότι ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΝ.
Τους ακολουθεί και μια «κουστωδία» με μοναδικό σκοπό και στόχο να παρουσιάζουν “το μαύρο άσπρο” και αντίθετα, κατά πως συμφέρει τους ίδιους και εξυπηρετεί τους σκοπούς τους.
Η συνήθεια να μετράς τα λόγια αλλά και τα έργα, πόσω μάλλον την οικονομική πλευρά τους σε καθιστά απόλυτο γνώστη της κατάστασης που βρίσκεσαι ανά πάσα στιγμή.
Βρισκόμαστε σε μια θέση που όλοι γνωρίζουμε πόσο δεινή είναι και πόσο δύσκολα είναι να ξεφύγουμε. Έχουμε αρχίσει το μέτρημα εξ ανάγκης με βήματα γρήγορα για τους απλούς πολίτες- γνωρίζετε ποιοί χαρακτηρίζονται έτσι- οι οποίοι διαθέτουν και το υστέρημα τους προκειμένου οι τόκοι και τα χρεολύσια να είναι εγκαίρως στις τσέπες των "αγορών".
Μετρούμε και υπολογίζουμε τα πάντα αλλά μας κοστίζει η αφέλεια με την οποία κινηθήκαμε-δεκαετίες επαναλαμβανόμενων λαθών και νιρβάνας- στην επιλογή των πολιτικών μας και των διαχειριστών των οικονομικών θεμάτων τόσο της χώρας όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Για να μη χάσουμε όμως τον "μπούσουλα" ας ξεκινήσουμε από το υποσύστημα της τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε επόμενο άρθρο μπαίνουμε και στο σύστημα της Κεντρικής Διοίκησης. Εξ άλλου οι Δημοτικές εκλογές είναι «προ των πυλών" και αφού υποστηρίζουμε ότι από το 2008 μέχρι σήμερα μπήκαμε στη διαδικασία να μετράμε, ας μην περιοριστούμε σε όσα η Εφορία και ο Στουρνάρας απαιτούν να μετρήσουμε αλλά και πόσο ξέρουν να μετράνε οι υποψήφιοι τοπικοί Άρχοντες τα λόγια, τις πράξεις και κυρίως τις δυνατότητες τους .
Χωρίς καμία διάθεση να χαριστώ σε κανέναν ή να κουβαλήσω νερό σε μύλο "μυλωνά" που δεν πρέπει, είμαστε αναγκασμένοι να εξετάσουμε πως χωρίς να γίνει κανένα ουσιαστικό έργο υποδομής έφτασε ο Δήμος Αχαρνών να χρωστάει γύρω στα 136 εκ ευρώ μόνο σε αποζημιώσεις και καμιά 80ριά μιλιόνια σε “χρηματοδοτήσεις”, περίπου.
Αρχίζουμε λοιπόν το μέτρημα με τον μπακαλίστικο τρόπο που δεν αμφισβητείται από κανέναν (Ορκωτό ή Ελεγκτή Δημόσιας Διοίκησης) και εκθέτει τους μέχρι σήμερα “εντιμότατους” εκπροσώπους των Δημοτικών "Κυβερνήσεων".
Αν δεν κάνουμε αυτό το μέτρημα τότε πάλι στην ίδια λούμπα θα πέσουμε και μόνο από τύχη θα κάνουμε το σωστό. Η τύχη όμως δεν ήταν ποτέ με το μέρος μας, άρα επιβάλλεται να καταλογίσουμε όσα η επίσημη και εντεταλμένη αρχή δεν επεχείρησε ποτέ να καταλογίσει ως όφειλε.
Για να μπούμε στο νόημα πρέπει να γνωρίζουν όλοι τι είναι αυτές οι περιβόητες αποζημιώσεις και πως προέκυψαν. Γιατί πάρθηκαν τόσα δάνεια και που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα ή το μεγαλύτερο μέρος τους:
Το πρώτο μεγάλο δάνειο το πήρε ο Τάκης Παπανίκας 12,8 εκ ευρώ με επιτόκιο 6,8.
Μετά ο Στριφτός πήρε 40 εκ.ευρώ εκ των οποίων τα 12,8 αποπλήρωσαν το επώδυνο δάνειο του Παπανίκα και 15 εκ. ευρώ σε αποζημιώσεις.
Ήρθε μετά ο Φωτιάδης και πήρε 10 εκ. ευρώ για μισθοδοσίες και άλλα, ενώ στη συνέχεια πήρε 29 εκ. ευρώ για αποζημιώσεις.
Και τέλος έρχεται ο Ντούρος και παίρνει 23 εκ. ευρώ και 16 εκ. ευρώ χρηματοδοτήσεις, δηλαδή 39 εκ.ευρώ πάλι για αποζημιώσεις.
Συνολικά οι επίσημες αποζημιώσεις φτάνουν τα 95,8 εκ. ευρώ.
Δεν ξέρουμε δε πόσες οφείλονται ακόμη.
Το εύλογο ερώτημα είναι από πού και πως προέκυψαν αυτές και όσες άλλες δεν έχει παρουσιάσει η οικονομική υπηρεσία. Κάποιες φήμες λένε ότι ανέρχονται στο ποσόν των 136 εκ.ευρώ!! Πάντως τα 95,8 εκ.ευρώ δεν αμφισβητούνται.
Οι αποζημιώσεις αυτές προέκυψαν κατά την Ενταξη Περιοχών στο Σχέδιο πόλης όπου για να δημιουργηθούν κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι έγιναν και απαλλοτριώσεις σύμφωνα με την μελέτη ένταξης κάθε περιοχής.
Ο κανόνας μιας μελέτης ένταξης είναι ότι τα έξοδα είναι ισοσκελισμένα με τα έσοδα. Δηλαδή για να ενταχθεί η περιοχή στο Σχέδιο Πόλης ο κάθε ιδιοκτήτης επιβάλλεται να συνεισφέρει - να πληρώσει- και σε χρήμα και σε γη αναλογικά με την έκταση της ιδιοκτησίας του. Η ένταξη δηλαδή μιας περιοχής στο σχέδιο είναι αυτοχρηματοδοτούμενη και επιβαρύνει μόνο τις τσέπες των ιδιοκτητών ακινήτων των οποίων τα ακίνητα εντάσσονται.
Για όσους το Σχέδιο πόλης απαλλοτριώνει ολόκληρη την ιδιοκτησία τους αποζημιώνει με το θεσμοθετημένο αντίτιμο. Πάντως οι αποζημιώσεις είναι υπολογισμένες ώστε με την πλήρη ένταξη της περιοχής να έχουν εισπραχθεί ή πληρωθεί «έσοδα - έξοδα» ακόμη δε και η αμοιβή των μελετητών!!
Αναφέραμε ως αποζημίωση το ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΈΝΟ αντίτιμο, αλλά υπάρχει τεχναλάκι αυτό να φτάσει στα ύψη.
Πως;;; Διαβάστε:
Παράδειγμα: Ο ιδιοκτήτης καταφεύγει στη Δικαιοσύνη με απαίτηση τριπλάσια ή και παραπάνω πολλές φορές. Ο Δήμος όλως τυχαίως δεν παρευρίσκεται στο Δικαστήριο μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση και έτσι για παράδειγμα στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου καταλογίστηκε αποζημίωση η οποία ξεπερνά τα 1200 ευρώ το μέτρο.
Ποιό μεσιτικό γραφείο θα μπορούσε να εξασφαλίσει στον ιδιοκτήτη τέτοια τιμή και ποιός μακάκας αγοραστής θα συμφωνούσε να πληρώσει παπορίσιο αντίτιμο;
ΜΟΝΟ ΟΙ ΔΙΟΚΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ!!!
Το παράδειγμα είναι πραγματικό και δεν είναι το μοναδικό. Οι μέχρι σήμερα Δήμαρχοι από την εποχή που ξεκίνησαν οι εντάξεις περιοχών στο Σχέδιο Πόλης υποστηρίχτηκαν από κάποιους μεγαλοϊδιοκτήτες οι οποίοι κατάφεραν με αυτό τον τρόπο να μοσχοπουλήσουν ακίνητα της τάξεως τουλάχιστον 96 εκ.ευρώ. Ποιός έπαιρνε τι και πόσα ή αν χρήματα ακολουθούσαν και υπόγειες διαδρομές, δεν είμαι σε θέση να το αποδείξω. Μόνο μια έρευνα για το πόθεν έσχες όλων των εμπλεκομένων, από κατάλληλους Ερευνητές Οικονομικούς Εισαγγελείς μπορεί να ρίξει φως στην υπόθεση.
Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Δεν φτάνει που τα χρήματα των Δημοτών για την ολοκλήρωση ένταξης στο σχέδιο πόλης δεν πήγαν για το σκοπό που καταβλήθηκαν, αλλά παίρνουμε και δάνεια για να αποπληρώσουμε για δεύτερη φορά ..το ίδιο πράγμα!! Και δαρμένοι και ... Σε καμμιά περιοχή δε από αυτές που εντάχθηκαν οριστικά δεν έχουν ολοκληρωθεί όσα έργα υποδομης προέβλεπε το σχέδιο ένταξης που πλήρωσε το κορόιδο ο ιδιοκτήτης και ξεναχρεώνονται όλοι οι κάτοικοι της πόλης των Αχαρνών.
Εάν στα δάνεια αυτά προστεθούν και τα εκατομύρια των δημοτικών τελών που το 50% των οποίων δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να πεί κανείς που διατίθενται, το πακέτο μεγαλώνει επικίνδυνα. Για την τελευταία δεκαετία το ποσόν των Δημοτικών τελών ανέρχεται στο ύψος των 13εκ. ευρώ ετησίως μπορεί και παραπάνω πριν 4 χρόνια, με μια κάμψη τα δυο τελευταία. Περίπου και με τους πλέον επιεικείς υπολογισμούς το ποσόν της 10ετίας ανέρχεται στα 100- 130 εκ. ευρώ!!
Ποιός πιστεύει οτι έχουν διατεθεί αυτά τα χρήματα για καθαριότητα και πράσινο; Ποιός μπορεί να το αποδείξει; Ποιός αν δεν πάσχει από αυτισμό εξακολουθεί να βαφτίζει το αυτονόητο και προπληρωμένο διπλά και τριπλά ως έργο;
Με αυτά ως δεδομένα που βεβαίως δεν αμφισβητούνται με τι "μούτρα" θέτουν υποψηφιότητα όσοι επί δεκαετίες έχουν ως αποκλειστική απασχόληση την διοίκηση του Δήμου; Ποιός, όσο αφελής ή καλοπροαίρετος και αν είναι θα ρίξει ψήφο στους υπευθύνους της χρεωκοπίας του Δήμου και της κατασπατάλησης των χρημάτων μας; Είναι βέβαια επαγγελματίες του είδους αλλά καθώς οι υποσχέσεις είναι μια μέθοδος η οποία στην εποχή μας αποδεικνύει μόνο την αδυναμία του υποψηφίου να δώσει λύσεις, είναι βέβαιο ότι αυτοί οι επαγγελματίες θα καταψηφιστούν από την πλειοψηφία των Δημοτών. Βέβαια το αυτιστικό αυτό υποσύστημα έχει βαθειές ρίζες και είναι δύσκολο να καταλυθεί, αλλά πρέπει να το κάνουμε, όσο δύσκολο και να είναι, αφού κοινή ομολογία και ταυτόχρονα επιθυμία όλων μας είναι ν' αλλάξουμε σελίδα και τρόπο διοίκησης του Δήμου προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή μας στην πόλη μας.
Η Ισότητα, Ισονομία και Ισοπολιτεία είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε.
Θα ακολουθήσουν άρθρα περισσότερο εξειδικευμένα, τα οποία και θα γνωστοποιούν στους Δημότες όλα όσα πρέπει να ξέρουν κυρίως για τις πρακτικές και την "πολιτεία" των υποψηφίων Δημάρχων και Συμβούλων των επικείμενων εκλογών με την προτροπή της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης συμμετοχής τους στα κοινά μόνο και μόνο για να μην ξεφύγει ποτέ πια ο έλεγχος της κατάστασης.
Συμμετοχική διοίκηση λοιπόν και όχι έναν ψήφο και μετά στον καναπέ και διαμαρτυρίες στα καφενεία.
Το μεγάλο λάθος όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών, πλην όσων ολίγων υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, είναι ότι ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΝ.
Τους ακολουθεί και μια «κουστωδία» με μοναδικό σκοπό και στόχο να παρουσιάζουν “το μαύρο άσπρο” και αντίθετα, κατά πως συμφέρει τους ίδιους και εξυπηρετεί τους σκοπούς τους.
Η συνήθεια να μετράς τα λόγια αλλά και τα έργα, πόσω μάλλον την οικονομική πλευρά τους σε καθιστά απόλυτο γνώστη της κατάστασης που βρίσκεσαι ανά πάσα στιγμή.
Βρισκόμαστε σε μια θέση που όλοι γνωρίζουμε πόσο δεινή είναι και πόσο δύσκολα είναι να ξεφύγουμε. Έχουμε αρχίσει το μέτρημα εξ ανάγκης με βήματα γρήγορα για τους απλούς πολίτες- γνωρίζετε ποιοί χαρακτηρίζονται έτσι- οι οποίοι διαθέτουν και το υστέρημα τους προκειμένου οι τόκοι και τα χρεολύσια να είναι εγκαίρως στις τσέπες των "αγορών".
Μετρούμε και υπολογίζουμε τα πάντα αλλά μας κοστίζει η αφέλεια με την οποία κινηθήκαμε-δεκαετίες επαναλαμβανόμενων λαθών και νιρβάνας- στην επιλογή των πολιτικών μας και των διαχειριστών των οικονομικών θεμάτων τόσο της χώρας όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Για να μη χάσουμε όμως τον "μπούσουλα" ας ξεκινήσουμε από το υποσύστημα της τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε επόμενο άρθρο μπαίνουμε και στο σύστημα της Κεντρικής Διοίκησης. Εξ άλλου οι Δημοτικές εκλογές είναι «προ των πυλών" και αφού υποστηρίζουμε ότι από το 2008 μέχρι σήμερα μπήκαμε στη διαδικασία να μετράμε, ας μην περιοριστούμε σε όσα η Εφορία και ο Στουρνάρας απαιτούν να μετρήσουμε αλλά και πόσο ξέρουν να μετράνε οι υποψήφιοι τοπικοί Άρχοντες τα λόγια, τις πράξεις και κυρίως τις δυνατότητες τους .
Χωρίς καμία διάθεση να χαριστώ σε κανέναν ή να κουβαλήσω νερό σε μύλο "μυλωνά" που δεν πρέπει, είμαστε αναγκασμένοι να εξετάσουμε πως χωρίς να γίνει κανένα ουσιαστικό έργο υποδομής έφτασε ο Δήμος Αχαρνών να χρωστάει γύρω στα 136 εκ ευρώ μόνο σε αποζημιώσεις και καμιά 80ριά μιλιόνια σε “χρηματοδοτήσεις”, περίπου.
Αρχίζουμε λοιπόν το μέτρημα με τον μπακαλίστικο τρόπο που δεν αμφισβητείται από κανέναν (Ορκωτό ή Ελεγκτή Δημόσιας Διοίκησης) και εκθέτει τους μέχρι σήμερα “εντιμότατους” εκπροσώπους των Δημοτικών "Κυβερνήσεων".
Αν δεν κάνουμε αυτό το μέτρημα τότε πάλι στην ίδια λούμπα θα πέσουμε και μόνο από τύχη θα κάνουμε το σωστό. Η τύχη όμως δεν ήταν ποτέ με το μέρος μας, άρα επιβάλλεται να καταλογίσουμε όσα η επίσημη και εντεταλμένη αρχή δεν επεχείρησε ποτέ να καταλογίσει ως όφειλε.
Για να μπούμε στο νόημα πρέπει να γνωρίζουν όλοι τι είναι αυτές οι περιβόητες αποζημιώσεις και πως προέκυψαν. Γιατί πάρθηκαν τόσα δάνεια και που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα ή το μεγαλύτερο μέρος τους:
Το πρώτο μεγάλο δάνειο το πήρε ο Τάκης Παπανίκας 12,8 εκ ευρώ με επιτόκιο 6,8.
Μετά ο Στριφτός πήρε 40 εκ.ευρώ εκ των οποίων τα 12,8 αποπλήρωσαν το επώδυνο δάνειο του Παπανίκα και 15 εκ. ευρώ σε αποζημιώσεις.
Ήρθε μετά ο Φωτιάδης και πήρε 10 εκ. ευρώ για μισθοδοσίες και άλλα, ενώ στη συνέχεια πήρε 29 εκ. ευρώ για αποζημιώσεις.
Και τέλος έρχεται ο Ντούρος και παίρνει 23 εκ. ευρώ και 16 εκ. ευρώ χρηματοδοτήσεις, δηλαδή 39 εκ.ευρώ πάλι για αποζημιώσεις.
Συνολικά οι επίσημες αποζημιώσεις φτάνουν τα 95,8 εκ. ευρώ.
Δεν ξέρουμε δε πόσες οφείλονται ακόμη.
Το εύλογο ερώτημα είναι από πού και πως προέκυψαν αυτές και όσες άλλες δεν έχει παρουσιάσει η οικονομική υπηρεσία. Κάποιες φήμες λένε ότι ανέρχονται στο ποσόν των 136 εκ.ευρώ!! Πάντως τα 95,8 εκ.ευρώ δεν αμφισβητούνται.
Οι αποζημιώσεις αυτές προέκυψαν κατά την Ενταξη Περιοχών στο Σχέδιο πόλης όπου για να δημιουργηθούν κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι έγιναν και απαλλοτριώσεις σύμφωνα με την μελέτη ένταξης κάθε περιοχής.
Ο κανόνας μιας μελέτης ένταξης είναι ότι τα έξοδα είναι ισοσκελισμένα με τα έσοδα. Δηλαδή για να ενταχθεί η περιοχή στο Σχέδιο Πόλης ο κάθε ιδιοκτήτης επιβάλλεται να συνεισφέρει - να πληρώσει- και σε χρήμα και σε γη αναλογικά με την έκταση της ιδιοκτησίας του. Η ένταξη δηλαδή μιας περιοχής στο σχέδιο είναι αυτοχρηματοδοτούμενη και επιβαρύνει μόνο τις τσέπες των ιδιοκτητών ακινήτων των οποίων τα ακίνητα εντάσσονται.
Για όσους το Σχέδιο πόλης απαλλοτριώνει ολόκληρη την ιδιοκτησία τους αποζημιώνει με το θεσμοθετημένο αντίτιμο. Πάντως οι αποζημιώσεις είναι υπολογισμένες ώστε με την πλήρη ένταξη της περιοχής να έχουν εισπραχθεί ή πληρωθεί «έσοδα - έξοδα» ακόμη δε και η αμοιβή των μελετητών!!
Αναφέραμε ως αποζημίωση το ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΈΝΟ αντίτιμο, αλλά υπάρχει τεχναλάκι αυτό να φτάσει στα ύψη.
Πως;;; Διαβάστε:
Παράδειγμα: Ο ιδιοκτήτης καταφεύγει στη Δικαιοσύνη με απαίτηση τριπλάσια ή και παραπάνω πολλές φορές. Ο Δήμος όλως τυχαίως δεν παρευρίσκεται στο Δικαστήριο μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση και έτσι για παράδειγμα στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου καταλογίστηκε αποζημίωση η οποία ξεπερνά τα 1200 ευρώ το μέτρο.
Ποιό μεσιτικό γραφείο θα μπορούσε να εξασφαλίσει στον ιδιοκτήτη τέτοια τιμή και ποιός μακάκας αγοραστής θα συμφωνούσε να πληρώσει παπορίσιο αντίτιμο;
ΜΟΝΟ ΟΙ ΔΙΟΚΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ!!!
Το παράδειγμα είναι πραγματικό και δεν είναι το μοναδικό. Οι μέχρι σήμερα Δήμαρχοι από την εποχή που ξεκίνησαν οι εντάξεις περιοχών στο Σχέδιο Πόλης υποστηρίχτηκαν από κάποιους μεγαλοϊδιοκτήτες οι οποίοι κατάφεραν με αυτό τον τρόπο να μοσχοπουλήσουν ακίνητα της τάξεως τουλάχιστον 96 εκ.ευρώ. Ποιός έπαιρνε τι και πόσα ή αν χρήματα ακολουθούσαν και υπόγειες διαδρομές, δεν είμαι σε θέση να το αποδείξω. Μόνο μια έρευνα για το πόθεν έσχες όλων των εμπλεκομένων, από κατάλληλους Ερευνητές Οικονομικούς Εισαγγελείς μπορεί να ρίξει φως στην υπόθεση.
Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Δεν φτάνει που τα χρήματα των Δημοτών για την ολοκλήρωση ένταξης στο σχέδιο πόλης δεν πήγαν για το σκοπό που καταβλήθηκαν, αλλά παίρνουμε και δάνεια για να αποπληρώσουμε για δεύτερη φορά ..το ίδιο πράγμα!! Και δαρμένοι και ... Σε καμμιά περιοχή δε από αυτές που εντάχθηκαν οριστικά δεν έχουν ολοκληρωθεί όσα έργα υποδομης προέβλεπε το σχέδιο ένταξης που πλήρωσε το κορόιδο ο ιδιοκτήτης και ξεναχρεώνονται όλοι οι κάτοικοι της πόλης των Αχαρνών.
Εάν στα δάνεια αυτά προστεθούν και τα εκατομύρια των δημοτικών τελών που το 50% των οποίων δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να πεί κανείς που διατίθενται, το πακέτο μεγαλώνει επικίνδυνα. Για την τελευταία δεκαετία το ποσόν των Δημοτικών τελών ανέρχεται στο ύψος των 13εκ. ευρώ ετησίως μπορεί και παραπάνω πριν 4 χρόνια, με μια κάμψη τα δυο τελευταία. Περίπου και με τους πλέον επιεικείς υπολογισμούς το ποσόν της 10ετίας ανέρχεται στα 100- 130 εκ. ευρώ!!
Ποιός πιστεύει οτι έχουν διατεθεί αυτά τα χρήματα για καθαριότητα και πράσινο; Ποιός μπορεί να το αποδείξει; Ποιός αν δεν πάσχει από αυτισμό εξακολουθεί να βαφτίζει το αυτονόητο και προπληρωμένο διπλά και τριπλά ως έργο;
Με αυτά ως δεδομένα που βεβαίως δεν αμφισβητούνται με τι "μούτρα" θέτουν υποψηφιότητα όσοι επί δεκαετίες έχουν ως αποκλειστική απασχόληση την διοίκηση του Δήμου; Ποιός, όσο αφελής ή καλοπροαίρετος και αν είναι θα ρίξει ψήφο στους υπευθύνους της χρεωκοπίας του Δήμου και της κατασπατάλησης των χρημάτων μας; Είναι βέβαια επαγγελματίες του είδους αλλά καθώς οι υποσχέσεις είναι μια μέθοδος η οποία στην εποχή μας αποδεικνύει μόνο την αδυναμία του υποψηφίου να δώσει λύσεις, είναι βέβαιο ότι αυτοί οι επαγγελματίες θα καταψηφιστούν από την πλειοψηφία των Δημοτών. Βέβαια το αυτιστικό αυτό υποσύστημα έχει βαθειές ρίζες και είναι δύσκολο να καταλυθεί, αλλά πρέπει να το κάνουμε, όσο δύσκολο και να είναι, αφού κοινή ομολογία και ταυτόχρονα επιθυμία όλων μας είναι ν' αλλάξουμε σελίδα και τρόπο διοίκησης του Δήμου προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή μας στην πόλη μας.
Η Ισότητα, Ισονομία και Ισοπολιτεία είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε.
Θα ακολουθήσουν άρθρα περισσότερο εξειδικευμένα, τα οποία και θα γνωστοποιούν στους Δημότες όλα όσα πρέπει να ξέρουν κυρίως για τις πρακτικές και την "πολιτεία" των υποψηφίων Δημάρχων και Συμβούλων των επικείμενων εκλογών με την προτροπή της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης συμμετοχής τους στα κοινά μόνο και μόνο για να μην ξεφύγει ποτέ πια ο έλεγχος της κατάστασης.
Συμμετοχική διοίκηση λοιπόν και όχι έναν ψήφο και μετά στον καναπέ και διαμαρτυρίες στα καφενεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου