Νίκου Ανδρουλάκη, Γραμματέα της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ oμιλία στην 3η Συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Βρισκόμαστε μερικούς μήνες πριν τις κρίσιμες εκλογές για το μέλλον της Ευρώπης, της χώρας και της παράταξης.  Δεν υπάρχει περιθώριο για χάσιμο χρόνου.

Πρέπει σήμερα να πάρουμε αποφάσεις ώστε το επόμενο διάστημα να είμαστε σε θέση να εφαρμόσουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική, γιατί ο στρατηγικός στόχος είναι αυτός που χαρακτηρίζει την εκάστοτε προσπάθεια.

Η δική μας προσπάθεια αφορά τους κόπους του ελληνικού λαού, να δικαιωθουν οι θυσίες των πολιτών και να γίνει μια δίκαιη αποτίμηση της στάσης της παράταξης σε μια πρωτόγνωρη κρίση.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η ιστορία γράφεται από τις διαρκείς μάχες. Εμείς βρισκόμαστε καθημερινά σε μια μάχη. Για να υπερασπιστούμε τη λογική, για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη, για να αποκτήσει η παράταξη ξανά παλμό.

Μετά το Συνέδριο, ξεκίνησε η ανασυγκρότηση της παράταξης.

Πρώτος στόχος ήταν η ανασύσταση των Νομαρχιακών και Τοπικών Οργάνων.

Μετά από πέντε χρόνια κοινωνικής αποστέωσης, πλήρους αποξένωσης από τη βάση μας, nστις εκλογές των οργάνων μας ανάδείχθηκαν πάρα πολλά νέα πρόσωπα τα οποία έχουν αναλάβει τα βάρη για την ανασυγκρότηση του κόμματος. Το εγχείρημα είχε πολύ μεγάλη συμμετοχή, όπως και το Συνέδριο.Παρόλ’ αυτά η συνέχεια είναι δύσκολη.

Τα προηγούμενα χρόνια περιορίσαμε τη συζήτηση σε επίπεδο βάσης, καθώς δεν ήμασταν προετοιμασμένοι- όπως και όλα τα υπόλοιπα κόμματα- ν’αντιμετωπίσουμε όσα εισέβαλαν στη ζωή μας με το Μνημονίο. Δεν τα λέω αυτά για να αδικήσω ανθρώπους που πάλεψαν. Όμως το ΠΑΣΟΚ όπως και όλα τα άλλα κόμματα βρέθηκαν σε αχαρτογράφητα νερά.

Σήμερα γνωρίζουμε καλά ότι για να μπορούν τα κόμματα να λειτουργούν χωρίς να εξαρτώνται από την κρατική χρηματοδότηση, πρέπει να οργανώσουν ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης των πόρων τους.

Η οικονομική προσαρμογή της παράταξης στο μοντέλο της αυτοοργάνωσης αποτέλεσε τον δεύτερο στόχο μας.

Οι Νομαρχιακές Οργανώσεις για πρώτη φορά λειτουργούν χωρίς τη στήριξη του κεντρικού κομματικού ταμείου, αλλά με τη συμβολή των μελών τους. Σήμερα ούτε ένα ευρώ δεν φεύγει από τα κεντρικά γραφεία προς αυτές και όλες βρίσκονται σε μια συνεχή προσπάθεια. Ήδη από την ανασύνταξη των νέων οργάνων μέχρι σήμερα έχουν συγκροτηθεί κλιμάκια στελεχών τα οποία έχουν επισκεφθεί κάθε μια νομαρχιακή οργάνωση από αυτές τρεις φορές.

Φίλες και Φίλοι,

Τρίτος στόχος μας ήταν η αποτίμηση της συμβολής του ΠΑΣΟΚ στη χώρα από το 1974 μέχρι σήμερα. Με αφορμή την 39η επέτειο από την ίδρυση του Κινήματος και σε συνεργασία με το ΙΣΤΑΜΕ οργανώσαμε το πετυχημένο Πολιτικό- Επιστημονικό διήμερο Συμπόσιο στο οποίο συμμετείχαν πολλοί επιστήμονες και σχεδόν όλα τα στελέχη που σφράγισαν με τη διαδρομή τους την ιστορία της παράταξης. Στο Συμπόσιο αυτό βρέθηκαν μαζί μετά από πολλά χρόνια και ο Κώστας Σημίτης, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλης Βενιζέλος. Γεγονός που έστω και πρόσκαιρα τόνωσε το ηθικό όλων μας και κυρίως των μελών μας ότι μπορούμε να βρούμε ξανά κοινό βηματισμό.

Αυτό όμως σήμερα δεν φτάνει. Χρειάζεται γενναία και συλλογική προσπάθεια για την εκπόνηση ενός ΣΧΕΔΙΟΥ ΛΥΣΕΩΝ για τα καθημερινά αδιέξοδα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι πολίτες.

Η παραγωγή προτάσεων και η μετάφρασή τους σε ένα ΣΧΕΔΙΟ ΛΥΣΕΩΝ είναι ο τέταρτος και διαρκής στόχος μας.

Συγκροτήσαμε τους Τομείς Πολιτικής στους οποίους συμμετέχουν διακόσιοι έγκριτοι επιστήμονες αλλά και πολλά παλιά και νέα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι εδώ και δύο μήνες έχουν καταφέρει με τη δραστηριότητά τους να τοποθετούνται με γνώση και αντικειμενικότητα, χωρίς πλεονασμούς σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν ευρύ φάσμα πολιτικών στον τομέα της παιδείας, της υγείας, της ενέργειας, της δημόσιας διοίκησης και άλλων.

Και πραγματικά θέλω να ευχαριστήσω όλους τους Γραμματείς και τους Αναπληρωτές Γραμματείς των Τομέων Πολιτικής για τη συνεπή τους στάση, γιατί βρίσκονται σε συνεχείς συνεδριάσεις με τα μέλη των Τομέων τους και παράγουν πολύτιμο έργο για την παράταξη. Στο επόμενο διάστημα, επίσης, αναμένεται να διοργανώσουν Περιφερειακές Συνδιασκέψεις προκειμένου να γίνει ένας οριζόντιος διάλογος. Να διαμορφωθεί ένα πρώτο σχέδιο του νέου προγράμματός μας υπερβαίνοντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας.

Ο τελευταίος στόχος αφορούσε την ενεργοποίηση της παράταξης στους κοινωνικούς φορείς.

Και σε αυτό το κομμάτι, η συμβολή των Τομέων Δράσης ήταν σημαντική. Επεξεργαστήκαμε από κοινού ένα πλάνο καθόδου της παράταξης στις εκλογές σε κάθε κοινωνικό χώρο είτε διαμορφώνοντας μια δημοκρατική συμπαράταξη μέσα από συμμαχίες, είτε μόνοι μας, όπου δεν υπήρχε ανάλογη διάθεση συνεργασίας από άλλες παρατάξεις. Τα αποτελέσματα είναι εκκωφαντικά σε κάθε έναν από αυτούς τους χώρους.

Αποδείχτηκε στην πράξη ότι στις εκλογές σε συνδικαλιστικό και επιστημονικό επίπεδο, η παράταξη πέρα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει διατηρεί τη δύναμή της. Στη ΓΕΣΕΒΕ, στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ, στο Τεχνικό και Οικονομικό Επιμελητήριο, η παράταξη διατήρησε σε μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις της, τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει τα εκλογικά του ποσοστά. 

Σημαντικό επίσης είναι, ότι στους επιστημονικούς χώρους (ΤΕΕ και Οικονομικό Επιμελητήριο) πέρα από τα επιτυχή για τη συγκυρία ποσοστά, εκλέχθηκαν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο πολλοί νέοι άνθρωποι. Η ανανέωση έφτασε το 50-60%.  Αυτοί αποτελούν το μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής μας βάσης και με αυτούς πρέπει να συνομιλήσουμε ξανά.

Κάποιοι θέλοντας να εξηγήσουν το παραπάνω φαινόμενο δεν αναφέρονται στους νέους που μάχονται καθημερινά στους εργασικούς τους χώρους, στους επιστημονικούς τους συλλόγους. Δεν αναφέρονται στους χιλιάδες νέους που είναι άνεργοι ή χαμηλά αμειβόμενοι και στηρίζουν την παράταξη μακριά από πελατειακές λογικές που την απαξιώνουν. Αυτοί δεν μοίρασαν, ούτε μοιράζουν θέσεις στο κράτος. Όλοι αυτοί δεν είναι φορείς πελατειακών σχέσεων. Είναι τα θύματα αυτών των πελατειακών σχέσεων.

Ας τελειώνει πια η πλάκα της συλλογικής ενοχοποίησης της παράταξης.

Όλοι αυτοί είναι οι μαχητές της καθημερινότητας, που με την ηθική τους συμβολίζουν το νέο πραγματικό πλούτο της παράταξης και της πατρίδας μας. Στόχος όλων αυτών σήμερα είναι να χτίσουν το νέο ΠΑΣΟΚ από τα συντρίμια και τα απομεινάρια. Να μετουσιώσουν τις ιδέες μας σε λύσεις των καθημερινών προβλημάτων της κοινωνίας μας. Γιατί πρέπει να απευθυνθούμε ξανά στην κοινωνία. Με αντικειμενικούς όρους και σχέδιο να δώσουμε ξανα ελπίδα στους ανθρώπους που πληρώνουν ακριβά τις σημερινές οικονομικές συνθήκες.

Χρειάζεται, λοιπόν, βαθύτερη ανάλυση γιατί το ΠΑΣΟΚ κρατάει τα κοινωνικά του δίκτυα χωρίς όμως παράλληλα να είναι ικανό να τα εκφράσει σε εκλογική δύναμη όπως φαίνεται στις δημοσκοπήσεις.

Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα πάνε καλά, αλλά εκτιμώ πως έχουμε προοπτική μέσα από συλλογική δουλειά, να βάλουμε βάσεις και να ξαναφέρουμε τους πολίτες κοντά στο ΠΑΣΟΚ.

Γιατί μπορεί να έφυγαν οι καιροσκόποι του πελατειακού κράτους, όμως δεν έφυγαν μόνο αυτοί. Έφυγαν και οι απλοί πολίτες που δεν άντεξαν τα επώδυνα μέτρα που πήραμε.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Μπορεί τα δημοσκοπικά ευρήματα είναι αρνητικά, αλλά έχουμε μπροστά μας σημαντικό χρονικό διάστημα. Ας μην ξεχνάμε, ότι οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν υποκαταστήσει ακόμη τη λαϊκή κυριαρχία.

Χρειαζόμαστε ΕΠΑΝΑΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΙΔΕΩΝ και ΘΕΣΕΩΝ.

Το ΠΑΣΟΚ θα υπάρχει όσο μπορεί να μετουσιώνει τις ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης σε πραγματικές προτάσεις για την κοινωνία.

Πληρώσαμε σημαντικό εκλογικό κόστος γιατί δεν ήμασταν προετοιμασμένοι πολιτικά να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της χώρας το 2009, αλλά και στις ανάγκες των στρωμάτων που αποτέλεσαν την κοινωνική μας βάση. Για να είμαστε αντικειμενικοί, η αποστολή μας ήταν δύσκολη.

Η απόφασή μας την Άνοιξη του 2010 να ψηφίσουμε μόνοι μας το Μνημόνιο είχε τα χαρακτηριστικά αποστολής αυτοκτονίας. Και μαζί με την αποτυχημένη διαχείριση της κρίσης χρέους από τους εταίρους μας και την τρόικα οδηγηθήκαμε σε συνεχή διάψευση των προβλέψεων που υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντί μας.

Μπορούμε όμως παρ’όλα αυτά, να ξαναμπούμε στο παιχνίδι. Να πρωταγωνιστήσουμε ξανά. Να γίνουμε ο φορέας μεγάλων αλλαγών που θα δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες να επανακαθορίσουν το μέλλον τους.

Στις ευρωεκλογές πρέπει να κάνουμε την εμπειρία και τη γνώση μας, πολιτική για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Χωρίς μιζέρια για τα λάθη του χθές, αλλά με τη δύναμη της ελπίδας για ένα καλύερο αύριο.

Σε μια τέτοια προσπάθεια είναι σημαντική η συμπαράταξη των δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.

Το ΠΑΣΟΚ έδειξε στην πράξη ότι είναι ανοιχτό κόμμα. Άνοιξε τον διάλογο για την Κεντροαριστερά. Ζήτησε επανειλημμένως από τη ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει. Υπήρξε ανοιχτό προς όλους: και στους 58 αλλά και στις εφτά κινήσεις που έκαναν την πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση πέρυσι στο ΓΚΑΖΙ.

Σε μια ευρύτερη προσπάθεια συγκρότησης της Κεντροαριστεράς, σε ένα σχήμα τύπου ΕΛΙΑΣ, μπορούμε να συμμετέχουμε με την αυτονομία μας. 

Σήμερα ο δημοκρατικός και προοδευτικός χώρος χρειάζεται μια ευρύτερη δημοκρατική συμμαχία χωρίς ηγεμονισμούς από το ΠΑΣΟΚ αλλά και σεβασμό απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Να φτιάξουμε μια μαζική πρωτοβουλία από τα κάτω. Χωρίς να απουσιάζει το παραταξιακό βάθος και το κινηματικό εύρος.

Γι’ αυτό είναι κρίσιμο η Κεντροαριστερά να γίνει υπόθεση της κοινωνίας και όχι των ελίτ. 

Το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να εκκολάπτεται ούτε στον κομματικό σωλήνα αλλά ούτε και στον δοκιμαστικό σωλήνα διαβουλεύσεων κορυφής.

Το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς πρέπει να πυροδοτείται από την ίδια την κοινωνία των προοδευτικών πολιτών.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ας είμαστε ειλικρινείς.

Το να φύγει κάποιος από ένα κόμμα και να κάνει μια κίνηση δεν τον καθιστά ισότιμο ομιλητή του κόμματος που προέρχεται. Αλλά ακόμα και αυτό να θεωρούν κάποιοι, το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο για ουσιώδη διάλογο.  Διάλογος αναγκαίος ώστε να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας. Εκεί βρίσκεται και η ουσία της πρότασής μας στη ΔΗΜΑΡ.

Όσοι όμως, επιθυμούν νέο πολιτικό φορέα με αυτοδιάλυση των κομμάτων, ας τον συστήσουν και ας κατέβουν στις εκλογές.

Προσωπικά, προτιμώ τη δημιουργική μόχλευση παρά τη δημιουργική καταστροφή. Γιατί όταν γκρεμίζεις κάτι, πρέπει να γνωρίζεις τι θες να οικοδομήσεις.

Η πολιτική δεν υποκαθίσταται από κανένα οργανωτικό σχήμα, αλλά και από την άλλη, μόνο ο συντονισμένος διάλογος μπορεί να καταλήξει σε ένα ρεαλιστικό σχέδιο διακυβέρνησης .Όχι οι φιλολογικές συζητήσεις και οι μετέωρες διαβουλεύσεις οι οποίες χωρίς ξεκάθαρο τρόπο λήψης απόφασης, επι της ουσίας δεν καταλήγουν σε απόφαση.

Το ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν εντός των τειχών του ΠΑΣΟΚ. Ας μην το ζήσουμε σήμερα και εκτός των τειχών. Η θεωρία ότι μας έχει ανάγκη ο τόπος ως τον ενδιάμεσο πολιτικό χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αγγίζει τα όρια της γεωγραφίας. Δε μπορεί η προσπάθειά μας για τη συγκρότηση του χώρου αυτού να συντηρείται από τον φόβο της καταστροφής που μπορεί να επιφέρει ο οπορτουνισμός του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών ακροδεξιών συγγενών.

Γιατί, όσο και να τον αφηγούμαστε, αυτός ο χώρος δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει ξανά κραταιός, αν πυρήνας της πολιτικής μας ατζέντας δεν είναι το όραμα για ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος που μειώνει τις κοινωνικές ανισότητες και αφήνει πίσω του το Μνημόνιο και μια φορολογική μετααρύθμιση που να ακουμπάει στις ιδέες μας και τις αντιλήψεις μας περί κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αυτό που χρειάζεται ο χώρος αυτός είναι να γίνει μια ουσιαστική πολιτική συζήτηση για τη συγκρότηση ενός ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΠΟΛΟΥ για να πάψει να εκβιάζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, που έχουν την τακτική των εκλογικών κύκλων. Όσο βρίσκεσαι στην Αντιπολίτευση τάζεις τα πάντα και όταν μετέπειτα βρεθείς στην Κυβέρνησης ξεχνάς όλα όσα έλεγες.

Φίλες και Φίλοι,

Πρέπει το επόμενο διάστημα να συζητήσουμε για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Να φτιάξουμε έναν εκλογικό νόμο αναλογικότερο, δικαιότερο, αντιπροσωπευτικότερο, που θα ενισχύει την αυτονομία της πολιτικής από τα οικονομικά συμφέροντα, που θα ελέγχει το πολιτικό χρήμα και θα θέτει ένα κανονιστικό πλαίσιο στη χρηματοδότηση των κομμάτων.

Και κυρίως που θα σπάει τις υφιστάμενες μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, ώστε να διαμορφώνεται μια πιο αυθεντική σχέση ανάμεσα στον πολίτη και την πολιτική και να εξασφαλίζεται, ως εκ τούτου, το “εκλέγεσθαι” σε κάθε πολίτη, επιτρέποντας τη θεσμική και κοινωνική ανανέωση της πολιτικής ζωής της χώρας.

Έναν νόμο που θα εκφράζει την πραγματική λαϊκή βούληση, χωρίς να την αλλοιώνει, όπως γίνεται σήμερα με το μπόνους των 50 εδρών.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Χρειαζόμαστε πολιτικές που θα εστιάζουν στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Πολιτικές που θα εκπορεύονται από τις ιδέες μας και δεν θα αλλοιώνουν το DNA της παράταξής μας.

Δεν είναι δυνατόν να μειώνεται η φορολογία στα μεγάλα εισοδήματα από 45% στο 33% και να αυξάνεται για τους νέους μηχανικούς, νέους δικηγόρους, νέους επιχειρηματίες.

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνουμε στην κοινωνία;

Σε ποιο ευρωπαϊκό κράτος η σοσιαλδημοκρατία έχει τέτοια ατζέντα;

Είμαστε ένα υπερχρεωμένος λαός και ο προοδευτικός χώρος πρέπει να απαντήσει ρεαλιστικά πως κάθε ελληνική οικογένεια με δίκαιο και αξιοκρατικό τρόπο θα μπορέσει να διαχειριστεί το χρέος της προς τις τράπεζες και το δημόσιο. Αυτό είναι το μείζον ζήτημα για την κοινωνία μας σήμερα. Πως κάθε Έλληνας θα επαναπροσδιορίσει το μέλλον του σε αυτές τις συνθήκες ύφεσης. Με βάση αυτά που δικαιούται και μπορεί να επωμιστεί.

Όχι να οδηγείται στο κοινωνικό περιθώριο και να γίνεται βορά σε δυνάμεις που απαξιώνουν τη Δημοκρατία και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας.

Είναι κρίσιμο απέναντι σε μια καταστροφική Αντιπολίτευση που πολιτεύεται με τη λασπολογία και την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, η Κυβέρνηση να λειτουργεί απολύτως θεσμικά, ώστε να στέλνουμε το μήνυμα της πραγματικής συνεργασίας.

Και όχι να βγαίνει ο Υπουργός Υγείας και να κουνάει το δάχτυλο στην κοινωνία για τον ΕΟΠΥΥ, για μια μεταρρύθμιση που όλοι συμφωνούμε, και να παραδίδει μαθήματα αξιοκρατίας τη στιγμή που πριν από λίγο καιρό διόριζε κομματικές διοικήσεις στα Νοσοκομεία της χώρας.

Όλα έχουν ένα όριο.

Θεωρώ πως είναι χρέος δικό μας αλλά και των Υπουργών που προέρχονται από την παράταξη να ζητούν τη σύγκληση τακτικών Υπουργικών Συμβουλίων, ώστε τα μεγάλα ζητήματα που δεν αφορούν μόνο ένα υπουργείο αλλά πολλά, όπως για παράδειγμα ο φόρος πετρελαίου, το νομοσχέδιο για τους πλειστηρισμούς, και άλλα, να αντιμετωπίζονται και να επιλύονται συλλογικά, με ολοκληρωμένο σχέδιο και όχι την τελευταία στιγμή.

Δεν χρειάζεται να πληρώσουμε ακριβά άλλες καθυστερήσεις και ασυνεννοησίες. Το είδαμε στο ζήτημα της Χρυσής Αυγής. Το ΠΑΣΟΚ πίεζε ενάμιση χρόνο για το νομοσχέδιο, αλλά όλες οι αποφάσεις λήφθηκαν κατόπιν τραγικών γεγονότων.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας. 

Ο Πρόεδρος, η Κοινοβουλευτική Ομάδα και το κόμμα είναι συμμέτοχοι σε μια πολύ δύσκολη προσπάθεια.

Χρειαζόμαστε ευρύτερη συσπείρωση.

Με αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Θα είναι τιμή για τον απλό κόσμο του ΠΑΣΟΚ που σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δηλώνει παρόν επιλέγοντας την προσπάθεια από την εγκατάλειψη.