"ΑΥΛΑΙΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2022",ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ..

"ΑΥΛΑΙΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2022",ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ.. Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2022» μετά από εικοσιδύο ολόκληρα χρόνια έκδοσης, ολοκλήρωσε τον κύκλο της. Το έτος 2023 δεν θα είναι πια εδώ αλλά εδώ(http://politikinewsaaa.blogspot.com) ως "Η Χρήσιμη Εφημερίδα!!. Ευχαριστούμε από καρδιάς όσους μας αγάπησαν, μας τίμησαν με την απίστευτη αναγνωσιμότητά της, μας εμπιστεύθηκαν και ακόμα το κάνουν έως σήμερα. Ευχαριστούμε όσους συνεργάστηκαν μαζί μας, όσους μας εμπιστεύθηκαν και μας στήριξαν. Με αληθινή, βαθύτατη εκτίμηση προς Ολους Σας… ΓΙΑΝΝΗΣ και ΜΑΡΙΑ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ

ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ η λειτουργία του παρόντος Ιστολογίου

ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: https://politikinewsaaa.blogspot.gr/

ATTENTION!!! NEW ADDRESS for politikinews:

https://politikinewsaaa.blogspot.gr/

ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ η λειτουργία του παρόντος Ιστολογίου ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: https://politikinewsaaa.blogspot.gr/ ATTENTION!!! NEW ADDRESS for politikinews:https://politikinewsaaa.blogspot.gr/
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου σε ό,τι αφορά τα άρθρα της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ και του ΓΙΑΝΝΗ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια των Αρθρογράφων. Νόμος 2121/1993 - Νόμος 3057/2002, ο οποίος ενσωμάτωσε την οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Christine Lagarde:Outlook for Europe.. Boosting Growth and Employment

Outlook for Europe: Boosting Growth and Employment


By Christine Lagarde
European Economic and Social Committee
Brussels, December 10, 2013

As prepared for delivery
Good afternoon. I am pleased to have this opportunity to speak with you today. I want to thank President Malosse for his kind invitation and the distinguished members of the Committee here today.
I would like to start by acknowledging the important role that the European Economic and Social Committee plays in bringing the voice of civil society to the European debate. The stakeholders that you represent—employees, employers, and other civil society groups—deal with the real consequences of the crisis, and it is important that their voices get heard.
Here I would like to pay tribute to Madiba—Nelson Mandela—his example has shown just how important and powerful engagement with all stakeholders in civil society can be.
We at the IMF know that the global crisis has taken a severe toll on societies across Europe, and that high levels of unemployment—especially among the youth—could fray the social fabric and can weaken the political support for reforms.
Improving the lives of those you represent is also at the heart of our mandate. The role of the IMF is based on the principle that the fortunes of each affect the fortunes of all. It was founded after the Second World War, in the belief that economic cooperation could usher in an era of peace and prosperity. In our interconnected world, this is even more true today than it was all those decades ago.

We support all our 188 members by offering policy advice, extending loans to countries in economic difficulty, and by providing technical know-how and expertise. We have been engaged in Europe in all three capacities, and I would like to share with you today some of the key lessons we have drawn from our work.
Let me do this by first speaking about the outlook for Europe, and then focus on the four key priorities we see to boost much-needed growth and employment:
(i) getting credit to flow better;
(ii) providing demand support;
(iii) addressing debt burdens; and
(iv) fostering job-friendly labor and product markets.
Outlook for Europe
Europe seems to be turning the corner. Progress in tackling big challenges has been made. Signs of growth have begun to emerge after several years of declining activity, and question marks about the viability of the monetary union have dissipated. Some countries, hit hard by the crisis, had to undertake a great deal of adjustment, but they appear to be stabilizing. Financial markets are more upbeat and foreign capital that fled Europe is gearing up to return.
There is a palpable sense of optimism in some quarters that the European crisis is over. But can a crisis really be over when 12 percent of the labor force is without a job? When unemployment among the youth is in very high double digits, reaching more than 50 percent in Greece and Spain? And when there is no sign that it is becoming easier for people to pay down their debts?
Indeed, looking past the headlines, there are clearly signs that not all is well.
First and perhaps most important, growth rates and output levels still remain well below where they should be. With unemployment rates as high as they are, this gap between actual and potential growth rates is likely to remain large for the foreseeable future. This keeps a check on price increases, which helps consumers in the short run; but if this were to persist long enough, it could lead to a vicious cycle of low demand and activity as it also affects capital spending and hiring.
Second, growth has not been balanced across Europe and, therefore, may not be sustainable. There are pockets of stronger growth and high employment, for example in Germany, but growth is low or declining elsewhere.
Most of the demand for European goods and services comes from abroad, not from within, leaving the economy at the mercy of the ups and downs of global trade. European demand for European products remains lackluster, despite a small revival in investment in recent months.
Beyond the short term, more fundamentally and much more worryingly, what is at stake is Europe’s potential for growth in the future. One factor at work is that the crisis has taken a severe toll on the young and the vulnerable.
Unemployment at a young age means a lack of on-the-job training, depreciating skills, and possible withdrawal from the labor market. Experience tells us that long spells of unemployment lead to a less productive workforce down the road. Another factor is the dearth of investment—be it private or public—that in many countries erodes the capital stock and depletes the productive capacity of the economy.
Thus, a failure to revive investment and employment will not bode well for Europe’s future.
Jump-Starting Growth
All in all, it is therefore premature to declare victory. The only durable solution lies in jump-starting growth. This means growth not only from stronger exports, but also from a robust recovery in domestic demand, especially investment, that touches all corners of Europe.
History gives hope. Countries have emerged stronger from a crisis before. Sweden is such an example. After a banking crisis devastated the economy in the early 1990s, Sweden adopted wide-ranging reforms, liberalizing product markets, privatizing, and deregulating services. This helped boost productivity and vaulted Sweden to one of Europe’s top performers since 1995 while also safeguarding employment and equality in a strong welfare state.
For the euro area, securing growth will be a more complex challenge. It will require comprehensive and multi-layered solutions to unravel the Gordian knot of obstacles that are holding back domestic demand.
I will touch on what we see as the priorities to jump-starting growth, many of which will be discussed in a book on employment and growth in Europe that we will be releasing in January.
First priority: Reviving credit
The experience with financial crises has shown that a robust recovery cannot resume without decisively resolving the problems of an ailing financial sector. Europe has lagged somewhat behind other countries in this regard.
It is critical that the flow of credit on reasonable terms to businesses and households be restored. That means restoring the health of weak banks by resolving the problem of bad loans on their books and making sure they are holding sufficient capital to be viable once again.
Reviving credit growth also entails properly accounting for, and disclosing, how bank assets and liabilities are valued so that investors and depositors may regain confidence.
With these objectives in mind, Europe is now set to undertake a comprehensive, complex, and ambitious exercise to clean up its banks under the aegis of the new European bank supervisor, the European Central Bank. A job well done will set the stage for a return of confidence, credit and growth. In that context, completing all elements of a banking union remains a priority.
A second priority: Supporting demand
In the interim—while banks are being cleaned up and credit flows have yet to resume fully—public policy needs to do as much as it can to support demand.
This means, the ECB needs to keep interest rates low and convince investors that it will do so for as long as is necessary. It must act preemptively to stall further declines in inflation and inflation expectations. It needs to find ways to reduce the cost of lending to small- and medium-sized enterprises, the largest employers within Europe.
In contrast, government budgets have less scope to support growth, given large—and, in some cases, growing—debt. But there may be room to relax nominal budget deficit targets if growth forecasts fail to materialize.
And in the event growth is low for a protracted period of time and monetary policy options are depleted, fiscal policy will need to provide more support to domestic demand.
A third priority: Reducing debt
Growth will not pick up substantially unless households, corporates and sovereigns also get their finances in order. Reducing the debt burden will make borrowers more attractive in the eyes of lenders, and revive prospects for credit. It will free up income from the need to service debt toward supporting consumption and investment.
For the private sector, this means that governments need to put in place the structures to facilitate private debt restructuring. This includes effective national insolvency frameworks to reduce the time it takes to restructure debt.
We also need to address public sector debt burdens. In many countries, fiscal consolidation is hard to avoid, and our experience suggests that this is best done in the context of a medium-term framework and in a transparent manner. But ultimately, bringing down debt levels in a sustained way requires higher growth.
Finally, it remains important to break the pernicious links between banks and sovereign balance sheets. This can be done by creating the conditions to ensure that the future cost of fixing banks will no longer fall primarily on the public sector. All this would help put debt on a downward trajectory.
A fourth priority: Fostering growth-friendly labor and product markets
The goal of reform is to break down barriers to growth. There is no “silver bullet.” This means taking on entrenched positions and vested interests. It means bringing in more competition and flexibility to spark innovation, boost competitiveness, and enable resources to go where they are most productive. But it also means helping labor markets to support growth and adjustment.
To be clear, reforms are needed across all of Europe.
For example, in countries with large external surpluses, reforms should be targeted to boost investment to ensure that resources are invested where they will maximize returns.
In countries with external deficits, prices must be adjusted through improvements in productivity of workers and firms; this would make the tradable sector more competitive and generate more demand.
Can this really work? Yes, reforms do pay off. There is growing evidence that significant reforms in product and services sectors can lead to sizeable productivity gains, which eventually creates room for higher wages and more job opportunities.
IMF staff has estimated that eliminating just half of the euro area’s gap with the best practices in labor market and pension policies of OECD countries could raise the level of real GDP by almost 1½ percent after 5 years, and by another 1¾ percent through product market reforms that reduce the regulatory burden.
Revenue-neutral tax reforms that shift the tax burden away from labor-based taxes to other taxes, including indirect taxes, would raise GDP by ¾ percent over the same time period. And combining all of these reforms would result in a 4 percent boost. These are big gains!
So what to do exactly? Labor market reforms can strengthen resilience, making economies better placed to absorb future shocks. For example, the German labor market has worked well during this crisis in part because of the Hartz reforms introduced during the early 2000s.
Changes to the labor market need to be done in a manner that respects the legitimate rights of workers and pays due regard to income distribution. Solutions need to be devised through constructive dialogue with all stakeholders, including representatives of workers and business.
There are ways to make the adjustment more job-friendly:
Wage-setting arrangements could be improved. For example, in Spain, government estimates suggest that the labor reform package, which includes liberalizing opt-outs from collective agreements, would increase potential GDP by more than 4 percent.
A lower employment tax wedge—put simply, the difference between before and after tax wages—can increase incentives to hire, boost growth, and shift resources to exporting sectors.
Greater labor mobility across borders could help skilled workers in regions of high unemployment to find jobs in areas with skill shortages. Portable pension and unemployment benefits would help the process.
Beyond the labor market, big payoffs come from opening up product and service markets to competition to unleash new investment and new jobs.
Lower regulatory hurdles for the entry and exit of firms and simpler tax systems, especially in network industries such as transportation and energy, can reduce the cost of business and help create jobs.
For example, electricity prices for Italian industry are about 30 percent higher than the European average and high electricity prices raise the cost of business in Portugal.
In France, for instance, the average size of firms is much smaller than in Germany because firms with more than 50 workers become subject to about 30 additional laws and regulations. This makes it harder for French firms to reach the critical mass needed to access export markets.
A targeted implementation of the EU Services Directive would open up protected professions and increase competition by promoting cross-border provision of services. Right now, about 800 professions and activities are still heavily regulated in many countries—including legal services, architects, accountants, tax advisors, and engineers.
And there is also a financial dimension to long-term growth. It would be useful to develop alternative funding sources for small- and medium-sized enterprises, which are too reliant on bank financing at the moment. Recent proposals by the European Commission and the European Investment Bank to provide credit support to these enterprises through securitization schemes hold promise.
Finally, it makes sense to pursue access to growing markets, including through a new round of Free Trade Agreements. In this connection, let me welcome the breakthrough agreement reached this week-end in Bali by the World Trade Organization and fully support Director General Roberto Azevêdo's determination to move the broader Doha Development Agenda forward. A deeper integration of markets would provide markets for Europe to export to and help improve productivity. It is also important for countries to plug into global production chains, which several emerging markets in Europe have accomplished successfully. Structural reforms in product and labor markets can help other countries achieve such integration as well.
Conclusion
Let me conclude. Europe is on the right track. The recent improvement in growth and market sentiment is no accident. Looking back to the beginning of the crisis, it is remarkable how far Europe has come in pushing through reforms to tackle deep-seated obstacles to growth.
But there can be no letting up on reforms until growth has recovered sufficiently to arrest the rise in unemployment and debt. In the words of Madiba: “After climbing a great hill, one only finds that there are more hills to climb.”
Although there are no quick fixes or easy answers, the IMF is dedicated to continuing to work with its European member countries, as well as with the European Commission and the ECB, to support the recovery and generate growth and jobs.
We also remain committed to continuing to engage with all our partners—including all of you in this room—to address together Europe’s significant challenges.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tι είναι η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ»..για όσους δεν γνωρίζουν.

Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» γεννήθηκε το 2000,ως συνέχεια του Περιοδικού «ΑΧΑΡΝΕΩΝ Έργα». Δημιουργήθηκε από Επαγγελματίες Εκδότες με δεκαετίες στον τομέα της Διαφήμισης, των Εκδόσεων και των Δημοσίων Σχέσεων και αρχικά ήταν μια Υπερτοπική Εφημερίδα με κύριο αντικείμενο το Αυτοδιοικητικό Ρεπορτάζ.

Επί χρόνια, κυκλοφορούσε την έντυπη έκδοσή της σε ένα ικανότατο τιράζ (5000 καλαίσθητων φύλλων εβδομαδιαίως) και εντυπωσίαζε με την ποιότητα της εμφάνισης και το ουσιώδες, μαχητικό και έντιμο περιεχόμενο της. Η δύναμη της Πένας της Εφημερίδας, η Ειλικρίνεια, οι Ερευνές της που έφερναν πάντα ουσιαστικό αποτέλεσμα ενημέρωσης, την έφεραν πολύ γρήγορα πρώτη στην προτίμηση των αναγνωστών και γρήγορα εξελίχθηκε σε Εφημερίδα Γνώμης και όχι μόνον για την Περιφέρεια στην οποία κυκλοφορούσε.

=Επι είκοσι δύο (22) χρόνια, στήριζε και στηρίζει τον Απόδημο Ελληνισμό, χωρίς καμία-ούτε την παραμικρή- διακοπή

. =Επί είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια, προέβαλε με αίσθηση καθήκοντος κάθε ξεχωριστό, έντιμο και υπεύθυνο Πολιτικό τόσο της Τοπικής όσο και της Κεντρικής Πολιτικής Σκηνής. Στις σελίδες της, θα βρείτε ακόμα και σήμερα μόνο άξιες και χρήσιμες Πολιτικές Προσωπικότητες αλλά και ενημέρωση από κάθε Κόμμα της Ελληνικής Βουλής. Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ουδέποτε διαχώρησε τους αναγνώστες της ανάλογα με τα πολιτικά τους πιστεύω. Επραττε και πράττει το καθήκον της, ενημερώνοντας όλους τους Ελληνες, ως όφειλε και οφείλει.

=Επί είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια, δίνει βήμα στους αδέσμευτους, τους επιτυχημένους, τους γνώστες και θιασώτες της Αλήθειας. Στηρίζει τον Θεσμό της Ελληνικής Οικογένειας, την Παιδεία, την Ελληνική Ιστορία, προβάλλει με όλες της τις δυνάμεις τους Αδελφούς μας απανταχού της Γης, ενημερώνει για τα επιτεύγματα της Επιστήμης, της Επιχειρηματικότητας και πολλά άλλα που πολύ καλά γνωρίζουν οι Αναγνώστες της.

=Επί είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, ο απλός δημότης –πολίτης, φιλοξενήθηκε στις σελίδες της με μόνη προϋπόθεση την ειλικρινή και αντικειμενική γραφή και την ελεύθερη Γνώμη, η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογοκρίθηκε.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ», στην σημερινή ηλεκτρονική έκδοσή της, είναι ένα βήμα Ισονομίας και Ισοπολιτείας, έννοιες απόλυτα επιθυμητές, ιδιαιτέρως στις ημέρες μας. Είναι ο δικτυακός τόπος της έκφρασης του πολίτη και της εποικοδομητικής κριτικής, μακριά από κάθε στήριξη αφού δεν τυγχάνει οικονομικής υποστήριξης από Δήμους, Κυβερνήσεις ή όποιους άλλους Δημόσιους ή Ιδιωτικούς Φορείς, δεν έχει χορηγούς, ή οποιασδήποτε μορφής υποστηρικτές. Τυγχάνει όμως του Διεθνούς σεβασμού αφού φιλοξενεί ενημέρωση από αρκετά ξένα Κράτη, πράγμα που της περιποιεί βεβαίως, μέγιστη τιμή.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διέγραψε μια αξιοζήλευτη πορεία και προχώρησε με μοναδική επιτυχία στην ηλεκτρονική παρουσία -με παγκόσμια εμβέλεια- της έκδοσης «ΑΘΥΒΟΛΕΣ 2003-2022», μια φιλόδοξη ΚΡΗΤΙΚΗ Πολιτιστική Παρουσία όχι μόνο για την Κρήτη, όχι μόνο για την Χώρα μας, αλλά όλη την Γη, όπου ζουν και αναπνέουν μοναδικά παιδιά της, οι Κρήτες και οι Κρήσσες της και ανθίζουν σαν λουλούδια τα Ήθη και τα Έθιμά της.

Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διεκδίκησε και κέρδισε την αποδοχή και τον σεβασμό που της ανήκει, με «εξετάσεις» εικοσιδύο ολόκληρων ετών, με συνεχείς αιματηρούς αγώνες κατά της τοπικής διαπλοκής, με αγώνα επιβίωσης σε πολύ δύσκολους καιρούς, με Εντιμότητα, αίσθηση Καθήκοντος και Ευθύνης.

Acharnon Gordium Bond

Acharnon Gordium Bond
Toπικό Μέσο Μαζικής ενημέρωσης ("θυγατρικό" της "ΠΟΛΙΤΙΚΗ"),ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ 170.000 Ελλήνων Πολιτών. Είκοσι ολόκληρα χρόνια ζωής (2000-2021) και αγώνων στην καταγραφή και υπεράσπιση της Αλήθειας για τον πολύπαθο τόπο των Αχαρνών.

Η "ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ" ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ

AΡΘΡΑ «Αcharneon Gordium Bond» blog ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ στον ΔήμοΑχαρνών

1)ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ: «..ως προς τη λειτουργία του νέου Κοιμητηρίου Δήμου Αχαρνών»

https://politikinews.blogspot.gr/2018/02/blog-post_99.html

2)ΔΗΜΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ: "ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΗΛΑΤΗΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΥΛΙΖΑΣ"; ρωτούν ξανά και ξανά οι δημότες Αχαρνών!ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;;;

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post.html

3)ΑΧΑΡΝΕΣ: ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ2007 ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΝΤΟΥΡΟ

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/2007.html

π.Δημάρχου κ. ΣΩΤΗΡΗ ΝΤΟΥΡΟΥ, προφίλ:

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post_27.html

ΔΗΜΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ Αcharnes Gordium Bond:απάντηση σε αναγνώστη: -«Γιατί δεν υπάρχουν Εφημερίδες σε μια τόσο μεγάλη πόλη;»

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/charnes-gordium-bond.html

Πως κατασκευάζονται "ένοχοι" ..σενάρια απίστευτα..

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/charnes-gordium-bond-1.html


Άγνωστη έως σήμερα η μοίρα των ΚΟΙΝΣΕΠ που ιδρύθηκαν απο το δίδυμο "ΝΤΟΥΡΟΣ ΚΡΗΜΝΙΑΝΙΩΤΗΣ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharnon-gordium-bond_84.html

"Acharnes Gordium Bond": απαντήσεις σε αναγνώστες

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post_49.html

"Acharnon Gordium Bond":επερχόμενο άρθρο με τίτλο "ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharnon-gordium-bond_14.html

ΑΧΑΡΝΕΣ-Acharnes Gordium Bond:"Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΤΕΓΚΤΟΣ.." γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝAΚΗ σε ταλαίπωρο αναγνώστη

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharne-gordium-bond.html

ΑΧΑΡΝΕΣ-Acharneon Gordium Bond: απάντηση σε αναγνώστη για τον ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ-ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ και υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharneon-gordium-bondq.html

ΑΧΑΡΝΕΣ-Acharnon Gordium Bond:Άγνωστη έως σήμερα η μοίρα των ΚΟΙΝΣΕΠ που ιδρύθηκαν απο το δίδυμο "ΝΤΟΥΡΟΣ ΚΡΗΜΝΙΑΝΙΩΤΗΣ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharnon-gordium-bond_84.html

ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ Ανοιχτή Επιστολή προς τα μέλη του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ-Διοικητικού Συμβουλίου Αχαρνών με θέμα:"...ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ από τον τ. Δήμαρχο κ. ΣΩΤΗΡΗ ΝΤΟΥΡΟ"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/blog-post_80.html

Αcharnes Gordium Bond-Για την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ "Σενάριο 1ο: Γράφει η σεναριογράφος Μ.Χ.Β"

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/charnes-gordium-bond-1.html

ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ BLOG THΣ:Η ΦΙΜΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ «ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ» ΤΩΝ ΑΧΑΡΝΩΝ

https://politikinews.blogspot.gr/2018/03/acharneon-gordium-bond-blog.html

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΒΑΡΥΜΠΟΜΠΗΣ-ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΑΠΟ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΓΗΣ

Το έχω γράψει πολλές φορές και θα το γράψω και τώρα που καίγεται η Βαρυμπόμπη. Το ήξερα, το περίμενα. Οι καταπατητές της περιοχής που δρούν εδώ και δεκάδες χρόνια ανενόχλητοι στην περιοχή της Βαρυμπόμπης δεν έχουν σταματημό, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ.

Θέλοντας να πουλήσουν ό,τι ακόμα προλάβουν και ιδιαίτερα «ΔΙΑ ΛΟΓΟΥ» χωρίς συμβόλαια και νόμιμες διαδικασίες, δεν θα αφήσουν ούτε ένα χλωρό φύλλο ούτε στην Βαρυμπόμπη ούτε στην Πάρνηθα. Αυτό που τους εμποδίζει είναι ο χαρακτηρισμός «δασικά» των εκτάσεων και αυτόν θα πολεμήσουν με τον δικό τους «μοναδικό» τρόπο. Οι «κωφοί» του τόπου, τα πουλημένα τομάρια που συναινούν δια της σιωπής τους, ή «μυξοκλαίνε» για τα καμένα δάση έχουν τεράστια ευθύνη. Κανείς δεν τους πιστεύει πια και η Πάρνηθα είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ αν δεν γίνει κάτι. Από ποιους; Μόνο στον Δένδια έχω αυτή την στιγμή εμπιστοσύνη, σε κανέναν άλλον. Όλα στον τόπο μου ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΘΕΙ εδώ και 30 χρόνια. Αποχαιρετήστε για πάντα την Πάρνηθα ΑΝ Ο ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΜΠΟΜΠΗΣ, ποιοι τις κάνουν, με ποιο τρόπο, ποιοι ενέχονται, τι περιουσίες έχουν αποκτήσει, πως πουλάνε, τι έχει απομείνει για να πωληθεί.

Και μόνο αν η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ κινηθεί ΑΜΕΣΩΣ. Αλλιώς, η Πάρνηθα είναι ήδη ΧΘΕΣ. Όπως και η Βαρυμπόμπη.

ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ