(αναδημοσίευση απο την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΝΕΟΙ" http://axarneonneoi.blogspot.com)
..διαβάστε τις, γιατί ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!
"Καλημέρα Μαρία,
Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την ανάρτηση του άρθρου σχετικά με το "γλωσσολογικό πρόβλημα" από το αντίστοιχο βιβλίο Γραμματικής.
Είναι πολύ δύσκολο στις ημέρες μας να βρεις αναρτήσεις που δίνουν χώρο σε όλες τις πλευρές των απόψεων να ακουστούν.
Αυτό είναι αντικειμενικότητα , και κατά τη γνώμη μου αυτό είναι η καρδιά, ο πυρήνας της πραγματικής ενημέρωσης.
Δυστυχώς "βομβαρδιζόμαστε" καθημερινά με "ειδήσεις", οι οποίες αναφέρουν στοιχεία είδησης (δηλαδή ποσοστά αλήθειας), διανθισμένα από έτερα στοιχεία (υπαρκτά ή μη) και βέβαια πλαισιωμένα από κρίσεις -σχόλια. Δυστυχώς με τον τρόπο αυτό, (καθ)-οδηγείται η "κοινή γνώμη" (δηλαδή το σύνολο των μεμονωμένων γνωμών), σε προσχηματισμένη άποψη, αφού αυτή διαμορφώνεται κατά το δοκούν, και δεν σχηματίζεται ελεύθερα.. Ίσως αυτό να μην συμβαίνει κάθε φορά με σκοπιμότητα, αλλά όσο και ρομαντική διάθεση να θέλω να έχω, δεν μπορώ να είμαι αφελής και να πιστέψω ότι δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
Εκεί λοιπόν εισέρχονται και ζυγίζουν με βάρος τεράστιο, όχι οι σπουδές του κάθε δημοσιογράφου και η πρότερη εμπειρία του, αλλά οι αρχές του, οι αξίες του και η ακεραιότητα του χαρακτήρα του.
Δδεομένων των παραπάνω λοιπόν , ξανά τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για την ανάρτηση όλων των απόψεων σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπου κάθε άποψη είχε το χώρο να εκφράσει τα επιχειρήματά της και ο αναγνώστης (αναλόγως γνώσεων, εμπειριών, παιδείας και κριτικής αντίληψης) να καταλήξει στα συμπεράσματα του και να έχει την άποψή του.
Σίγουρα δεν είμαι ειδικός στο υπόψη αντικείμενο, αλλά θα ήθελα να προσθέσω άλλο ένα επιχείρημα στο πλευρό όσων όρθωσαν το ανάστημά τους "στους 140" που όρμησαν να καταδικάσουν την "δασκαλίτσα".
Ο σημερινός λόγος μας (προφορικός και γραπτός), έχει αναμφίβολα προέλθει (επιστημονικά τεκμηριωμένο) από την αρχαία ελληνική γλώσσα η οποία έχει αναγνωριστεί ως η πλέον "σημαίνουσα" γλώσσα (δηλαδή η γλώσσα η οποία δεν έχει αποδώσει αυθαίρετα ή κοινά συμφωνημένα σε μία λέξη ένα νόημα-συμβολισμό, αλλά υπάρχει σαφής και ορατή σχέση μεταξύ του υποκειμένου και της έννοιας-δράσης-συμβολισμού που του αποδίδεται). Εξίσου αποδεκτό είναι και το γεγονός ότι ο γλωσσικός μας πολιτισμός δέχτηκε επιδράσεις -στρεβλώσεις-αλλοιώσεις- συμβιβασμούς στη χρονική του διαδρομή για να μπορέσει να αποδώσει τις εκάστοτε τρέχουσες ανάγκες και συνθήκες της καθημερινότητας αλλά και την απόδωσης των πνευματικών του επιτευγμάτων και της τέχνης. Η αρχαία ελληνική γλώσσα σαφώς και προϋπάρχει της λατινικής (βασικά στοιχεία της οποίας υιοθετήθηκαν από τους Αγγλοσάξωνες για τη δημιουργία-υποστήριξη της γλώσσας τους, χωρίς να μνημονεύεται ιδιαίτερα τούτο, ένεκα της γλωσσικής τους ένδειας).
Κατόπιν τούτου, μου προκαλεί ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση η προσπάθεια εναρμόνισης μιάς αρχαιότερης, παγκοσμίου σημαντικότητας γλώσσας (δηλαδή της ελληνικής, έστω και αν αυτή δεν ομιλείται από την πλειοψηφία του παγκοσμίου πληθυσμού, εν τούτοις αποτελεί τη γλώσσα των έξυπνων υπολογιστών που πάνω τους στηρίζονται και θα στηριχθούν πλήθος μελλοντικών εφαρμογών), προς μία άλλη νεότερη (δεν μπορούσα να πιστέψω, την εισαγωγή λατινικών-για να μην πω αγγλικών- χαρακτήρων σε επισημο εθνικό βιλίο Γραμματικής, για την απόδοση νοήματος της ελληνικής γλώσσας!!).
Και όπως έχει εύστοχα αναφερθεί εντός του άρθρου, σαφώς και υπάρχει συνειρμική προδιάθεση στη σχέση μεταξύ προφορικού και γραπτού λόγου, οπότε η απάλειψη των φωνηέντων από τον προφορικό λόγο (με τον πρόσχημα ότι ακουστικά εκφράζονται το ίδιο), δύναται να δημιουργεί αντίστοιχα οπτικά ερεθίσματα/κενά για την περαιτέρω παράλειψή τους και από το γραπτό λόγο (αφού ήδη σαφώς αναγράφεται ότι τα φωνήεντα είναι μόνο τα συγκεκριμένα)..
Αναρωτιέμαι λοιπόν, αφού τελικά η σημερινή μας γλώσσα, έχει προέλθει κατόπιν των επιδράσεων και επιρροών που διαχρονικά δέχθηκε (από κατακτητές και αλλόφυλλους που με τη βία πάτησαν τούτο τον τόπο), αλλά παρόλα αυτά έχει καταφέρει να διατηρεί ολοζώντανες και άρρηκτες τις σχέσεις της με την μητέρα αρχαία ελληνική γλώσσα, ενώ παράλληλα διατηρεί αναλλοίωτο ένα από τα χαρακτηριστικά του έθνους μας, τι μας πιέζει στα χρόνια τα σημερινά, που δεν έχουμε κατακτητές και βάρβαρους, να την αλλάξουμε?..
Και επίσης διαβάζοντας το άρθρο, αναρωτήθηκα και για το εξής: αφού και οι 140 με το υπόμνημα διαμαρτυρίας τους ως ειδικοί, εξαίρουν την Γραμματική του Τρανταφυλλίδη, και την αποδέχονται και ως βάση από την οποία ουδόλως εκφεύγουν, ποιός ο λόγος να δημιουργήσουν τη νεότερη?
Επέτρεψε μου κλείνοντας, να προβώ σε επίκληση των χαρακτηριστικών του ορισμού του έθνους, του οποίου η γλώσσα αποτελεί ένα από τα κύρια συστατικά του.
Με εκτίμηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου