Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. τόνισε στη σύσκεψη ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα θέτει ορισμένα μέτρα συσταλτικής Πολιτικής, δηλαδή σκληρά μέτρα, τα οποία είναι πολύ αυστηρά και συντείνουν σε ύφεση η οποία ήδη υπάρχει στον τόπο.
Όπως επίσης ότι κάνουμε μια δημοσιονομική προσαρμογή, μειώνοντας 6½ μονάδες του ΑΕΠ, αυξάνοντας τους φόρους και μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες κ.λπ. μόνο και μόνο για να πάρουμε 4% μείωση του ελλείμματος. Και αυτό γίνεται γιατί έχουμε εμείς μια βαθιά ύφεση η οποία ταυτόχρονα επιδεινώνεται από τα αυξημένα δανειακά κόστη.
Τους είπε ότι ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -το είχε επισημάνει προηγουμένως και ο Γιούνκερ- λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο απ΄ ό,τι στο παρελθόν. Για την Ελλάδα αυτό είναι κάτι το καινούργιο, σπάζοντας έτσι τη μακρά παράδοση που υπήρχε μέχρι σήμερα. Δηλαδή σε ό,τι λέει το ένα κόμμα το άλλο να υποστηρίζει το αντίθετο.
Η στρατηγική Σαμαρά είναι η μείωση του δανειακού κόστους με μια καινούργια πολιτική. Με ένα νέο μείγμα οικονομικής πολιτικής.
Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. επισήμανε στους ευρωπαίους ηγέτες ότι το πρόβλημα δημιουργείται ιδιαίτερα με το φαύλο κύκλο της ύφεσης, ως εξής:
«Ο Ελληνικός λαός, αυτή τη στιγμή, δέχεται αυτές τις πρωτόγνωρες πιέσεις, διότι περιμένει οι θυσίες που παίρνει να έχουν μία αποτελεσματικότητα.
Και ως εκ τούτου απαιτείται να υπάρχει European Solidarity.
Να υπάρχει αλληλεγγύη.
Εγώ αισθάνομαι ότι είμαι βαθιά υπέρ αυτής της αλληλεγγύης».
«Έχετε μπροστά σας κάποιον», επισήμανε ο κ. Σαμαράς, «που από 37 ετών υπέγραψε την συνθήκη του Μάαστριχτ που ήταν ενοποιητική για την Ευρώπη, ως εκ τούτου έχω τη δυνατότητα να σας ζητήσω με όλη μου τη δύναμη να δώσετε τη δέσμευση για αλληλεγγύη».
Οι Πρωθυπουργοί αυτοί που μίλησαν πριν από τον κ. Σαμαρά μίλησαν πρωτίστως πολιτικά.
Κυρίως με το να «εγκρίνουν» την άποψη (που όλοι συμπέραναν ότι προέρχεται από τη θέση της Μέρκελ) ότι πρέπει να υπάρχει το IMF μέσα στην τελική λύση.
Ο κ. Σαμαράς επιχειρηματολόγησε λέγοντας, πως δεν θα πρέπει να μπει το IMF στην τελική λύση, γιατί τότε θα περάσει η εικόνα περί ανεπαρκούς αυτάρκειας της Ευρώπης.
Και θα περάσει η εικόνα αναξιοπιστίας των ευρωπαϊκών θεσμών, όταν δηλαδή αναζητάς καταφυγή σε μη ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας διατύπωσε προς τους Αρχηγούς –μέλη του ΕΛΚ, τρία βραχυπρόθεσμα και δύο μεσοπρόθεσμα μέτρα, για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Όσον αφορά στα βραχυπρόθεσμα, ο κ. Σαμαράς πρότεινε:
Πρώτον, ένα πλαίσιο εγγυήσεων για τα εθνικά ελληνικά ομόλογα. Είπε, μάλιστα, ότι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση εγγυάτο τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, θα ήταν πολύ γρήγορη η πτώση των spreads και δε θα χρειαζόταν οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα από καμία άλλη χώρα. Υποστήριξε, μάλιστα, ότι η παροχή εγγυήσεων δεν παραβιάζει το άρθρο 125, που απαγορεύει τον απευθείας δανεισμό των κρατών (bailout).
Δεύτερον, ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στην πρόταση Μπαρόζο, δηλαδή στη σύναψη διμερών εθελοντικών δανείων μεταξύ κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή και της Ευρωζώνης. Επίσης, πρότεινε να υιοθετηθεί πολύ γρήγορα η πρόταση του κεντρικού τραπεζίτη της Ευρώπης, Ζαν Κλοντ Τρισέ, που κατέθεσε προ τριημέρου στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής, δηλαδή (να γίνει το extension) να παραταθεί η χρήση των ελληνικών ομολόγων ως εγγυήσεων (collateral) ως το τέλος του 2011 ώστε να μπορούν να δανειστούν άνετα οι ελληνικές τράπεζες.
Ως προτάσεις με μεσοπρόθεσμο χαρακτήρα, ο κ. Σαμαράς είπε στη σύνοδο του ΕΛΚ πως πρέπει να αναθεωρηθεί πολύ γρήγορα το καθεστώς της αυτοτελούς διαπραγμάτευσης των ασφαλίστρων κινδύνου των ομολόγων (naked CDS) και ο κ. Μπαρνιέ του απάντησε ότι από τον Οκτώβριο θα ξεκινήσουν να εφαρμόζονται νέοι κανόνες. Επίσης, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ζήτησε να αναθεωρηθεί και το καθεστώς των οίκων αξιολόγησης, καθώς και τη δημιουργία ενός επίσημου ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης που θα ελέγχεται απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου