άρθρο της Μαρίας Χατζηδάκη-Βαβουρανάκη που δημοσιεύεται στο έντυπο φύλλο της ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σας είχα υποσχεθεί αυτό το άρθρο.Ομως, δεν είναι “άρθρο” ακριβώς. Είναι ένα τεράστιο θέμα που χρειάζεται σωστή πληροφόρηση, τεκμηρίωση και ανάλυση πολλών πραγμάτων. Δεν θα είναι λοιπόν ένα μονοσήμαντο άρθρο. Θα είναι μια μελέτη επίπονη, θα αναπτύσσεται σε κάθε έκδοση της εφημερίδας και πιστεύω ακράδαντα, πως όταν τελειώσω, θα βλέπετε πια την πόλη μας με άλλο μάτι. Είναι πολλά αυτά που δεν ξέρετε. Είναι πάρα πολλά αυτά που σας κρύβουν. Και πρέπει να τα μάθετε.
Σας παραθέτω όμως εδώ-για αρχή- ένα κείμενο, που αναφέρεται στην θαυμάσια μελέτη του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΕΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ για την πόλη μας, αφορά ακριβώς το θέμα του τίτλου και διαπιστώνει εν κατακλείδι τα εξής:
«…Δεν φαίνεται δηλαδή να γίνεται κατανοητό οτι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν καλείται απλώς να εκσυγχρονιστεί ή να ορθολογικοποιήσει την οργάνωση και τις λειτουργίες της, αλλά χρειάζεται σημαντικές αλλαγές προσανατολισμού και ρόλου για να ανταποκριθεί στα αιτήματα μίας νέας εποχής. Αυτό αντανακλάται αναμφίβολα στις αρμοδιότητες και τα θεσμικά εργαλεία, καθώς και στους οικονομικούς πόρους που διαθέτει η αυτοδιοίκηση. Κυρίως όμως αντανακλάται στον τρόπο εσωτερικής οργάνωσης και λειτουργίας των δήμων. Η κατάσταση που παρουσιάστηκε έως εδώ, αναγνωρίζεται στην ολότητα της στα ζητήματα που αφορούν στο Δήμο Αχαρνών. Ανοικτά μέτωπα σε χωρικά, κοινωνικά και οικονομικά - παραγωγικά ζητήματα που βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη απαιτούν την αναδιάταξη της οργάνωσης και λειτουργίας του για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μίας διαδικασίας στρατηγικού αστικού σχεδιασμού.
Σήμερα, η οργάνωση του δήμου βασίζεται στην ύπαρξη ενός επιτελικού οργάνου (γραφείο Δημάρχου) το οποίο, με αδυναμίες στελέχωσης και δυσλειτουργίες, επιχειρεί να παίξει έναν προγραμματιστικό και αναπτυξιακό ρόλο. Στη συνέχεια έχουμε ένα σύνολο διευθύνσεων με διακεκριμένους ρόλους που αντιστοιχούν στις τυπικές αρμοδιότητες του δήμου. Σ' αυτή τη δομή δεν αναγνωρίζεται πουθενά η ύπαρξη κάποιου εξειδικευμένου οργάνου προγραμματισμού με αντίστοιχες ευθύνες. Η κατακόρυφη σύνδεση ανάμεσα στο επιτελικό όργανο και τις υπηρεσίες τυπικά γίνεται μέσω του γεν. Γραμματέα. Καθώς όμως τα στελέχη του γραφείου Δημάρχου δεν έχουν μόνιμη θέση στη δομή του δήμου αλλά ακολουθούν την πολιτική τύχη του Δημάρχου, σε πολλές περιπτώσεις δεν δημιουργούνται σθεναρές σχέσεις ανάμεσα στο επιτελικό όργανο και τους υπηρεσιακούς παράγοντες, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα αποτελεσματικότητας στις αντίστοιχες συνεργασίες. Στη συνέχεια εντοπίζονται φαινόμενα δυσκολίας προσαρμογής των υπηρεσιών σε νέες νοοτροπίες και συμπεριφορές. Οι πολιτικές επιλογές συνηθέστατα δεν εξειδικεύονται και δεν γίνονται κατανοητές στους υπηρεσιακούς παράγοντες, με αποτέλεσμα να μην υλοποιούνται αποτελεσματικά, ενώ διαρκές είναι το φαινόμενο μετάθεσης και απόσεισης ευθυνών ενώ σπάνια είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας. Πέρα από τη «φυσική» νωχέλεια μίας δημοσιοϋπαλληλικής λογικής, υφέρπει και η τάση διατήρησης των αποστάσεων από την εκλεγμένη αρχή. Ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με την έλλειψη των αντίστοιχων οργάνων, δεν υπάρχει καμία οριζόντια διασύνδεση ανάμεσα σε υπηρεσίες, τομείς και διευθύνσεις. Ετσι, σε οργανωτικό επίπεδο, βλέπουμε τελικά μία προσωποπαγή δομή με όλες τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες να εντοπίζονται στο πρόσωπο του Δημάρχου. Κι αυτός όμως με τη σειρά του είναι σε κάποιο βαθμό δέσμιος της όλης δομής και συμπεριφοράς της διοίκησης.
Το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, πέρα από την εσωτερική οργάνωση του δήμου, προβλέπει τη δυνατότητα ίδρυσης δημοτικών επιχειρήσεων. Μετά την αναθεώρηση των αναπτυξιακών νόμων - και την κατάργηση των κινήτρων για την περιοχή της Αττικής σε επίπεδο δήμου - βασικό πλεονέκτημα των επιχειρήσεων αυτών παραμένει η δυνατότητα ευέλικτης λειτουργίας τους και η προσαρμογή τους στις ανταγωνιστικές συνθήκες της αγοράς, ιδιότητες που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να διαθέτουν οι διευθύνσεις του δήμου. ΣΤΟ δήμο Αχαρνών έχουν ιδρυθεί τέσσερις επιχειρήσεις και οργανισμοί. Από αυτές πιό αναπτυγμένη είναι η «Δημοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης Δήμου Αχαρνών» (Δ.Ε.Α.Δ.Α.). Σύμφωνα με τους αρχικούς στόχους, ο ρόλος της προβλεπόταν κατά κύριο λόγο αναπτυξιακός και κοινωνικός. Σήμερα πάντως δραστηριοποιείται στην ουσία μόνο σε ζητήματα πολιτιστικής πολιτικής και ελάχιστα με ζητήματα κοινωνικής πολιτικής «προνοιακού» χαρακτήρα. Αντίθετα, δεν έχει αναπτύξει καμία αναπτυξιακή ή επιχειρηματική δραστηριότητα, ενώ το σύνολο των έργων που αναλαμβάνει ανατίθενται από τον ίδιο το δήμο, ο οποίος αποτελεί το μοναδικό εργοδότη και χρηματοδότη της.
Ολα αυτά αντανακλώνται βέβαια στο επίπεδο της πολιτικής στο δήμο. Στην αποτελεσματικότητα της αλλά και στην παραγωγή της, στο βαθμό που η διαθεσιμότητα και η αίσθηση εφαρμοσιμότητας των αποφάσεων είναι πολιτικά μεγέθη και καθορίζουν το πλαίσιο παραγωγής της πολιτικής. Πέρα όμως από τα ζητήματα οργάνωσης της δημοτικής διοίκησης το ίδιο, αν όχι περισσότερο, αποφασιστικοί παράγοντες στο επίπεδο των δημοτικών πολιτικών, είναι τα ευρύτερα ζητήματα οργάνωσης και πολιτικής συμπεριφοράς της τοπικής κοινωνίας. Με τους όρους αυτούς εννοούμε τη δυνατότητα των δημοτών να συμμετέχουν στις πολιτικές αποφάσεις και στον προγραμματισμό των αξόνων στρατηγικού σχεδιασμού μέσα από σχήματα αυτοοργάνωσης και να επιδιώκουν αντίστοιχα την εφαρμογή αυτών των επιλογών. Μέσα από μία τέτοια διαδικασία, οι δημότες θα μπορούσαν να αναδειχθούν σε πολιτικό μέγεθος και σε σημαντικό μοχλό πίεσης της κεντρικής διοίκησης και των φορέων και οργανισμών που εμπλέκονται στο σχεδιασμό. Αντ' αυτού, το σημερινό σχήμα είναι αυτό της ανάθεσης, σε κάθε εκλογική περίοδο, της διαχείρισης του δήμου στην εκάστοτε δημοτική αρχή. Οι διεκδικήσεις - με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις σε επίπεδο στόχων και συμμετοχής - είναι περιορισμένες και πολλές φορές δεν ξεπερνούν τα ατομικά συμφέροντα. Για την επίτευξη τους δε, ακολουθείται ο γνώριμος δρόμος των πελατειακών σχέσεων με πολιτικούς και άλλους παράγοντες της περιοχής. Φαινόμενα προτίμησης και αποκλεισμών είναι επίσης παρόντα, ιδιαίτερα καθώς στο δήμο Αχαρνών υπάρχει έντονη κοινωνική διαστρωμάτωση με διαφορετικές δυνατότητες πρόσβασης στην τοπική εξουσία. Η κατάσταση αυτή οχι μόνο δεν βοηθά στη διαδικασία προγραμματισμού και στην αντίστοιχη διεκδίκηση στόχων, αλλά αποτελεί κρίσιμο ανασταλτικό παράγοντα, ενώ ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και για τα εμπόδια που εντοπίζονται στη διαδικασία ρύθμισης του χώρου.
Μ' αυτά τα δεδομένα, η κυρίαρχη, κοινωνικά εμπεδωμένη πολιτική συμπεριφορά του δήμου, είναι η διαρκής διεκδίκηση διαφόρων παροχών, και κυρίως οικονομικών πόρων, από το κράτος, με διάφορες αφορμές και αιτίες. Αυτή η πρακτική μάλιστα αναδεικνύεται και ως το κύριο πεδίο πολιτικής πάλης στο εσωτερικό του δήμου, με την έννοια οτι οι δημοτικές παρατάξεις ανταγωνίζονται ως προς το βαθμό πίεσης ή πρόσβασης στην κεντρική εξουσία, για την εξασφάλιση πόρων. Πέρα από το - κατά τεκμήριο - δίκαιο των αιτημάτων, η πρακτική αυτή σημαίνει απεμπόληση του ρόλου του «τοπικού κράτους» και αναπαραγωγή της πελατειακής λογικής στη σχέση του δήμου με την κεντρική εξουσία. Αναφύονται έτσι ζητήματα «προτίμησης» κάποιων δήμων έναντι άλλων από πολιτικούς παράγοντες της ευρύτερης περιοχής, προσωπικών σχέσεων τοπικών παραγόντων με πολιτικά και κυβερνητικά στελέχη κλπ. Το όλο σκηνικό σηματοδοτεί τη διαστροφή της πολιτικής και τη διαιώνιση του καθεστώτος εξάρτησης του δήμου σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που τον αφορούν. Ετσι, η οργάνωση δράσεων σε τοπικό επίπεδο γίνεται ιδιαίτερα επισφαλής, καθώς η επιτυχία τους εξαρτάται από αστάθμητους παράγοντες και, όταν κάποιες φορές έρχεται, είναι αποτέλεσμα συγκυριών περισσότερο, παρά συγκροτημένων ενεργειών με σχέδιο και συνέχεια .»
Να θυμάστε εν όσω διαβάζετε, οτι η μελέτη αυτή, έγινε το 2000, εννέα δηλαδή χρόνια πριν. Δεν θα διαπιστώσετε καμία απολύτως διαφορά με το σήμερα αφού πιο “στατικός” και μονοσήμαντος δήμος απο τον δικό μας δεν υπάρχει πουθενά.
Θα καταλάβετε γιατί η εφημερίδα μας πολεμήθηκε -και συνεχίζει να πολεμιέται και σήμερα- τόσο πολύ, θα δείτε γιατί με την ίδια λύσσα πολεμιέται σήμερα και η ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΦΙΛΙΚΗ.
Θα δείτε, οτι ΑΛΛΟΥ βαρούν τα τούμπανα, κι αλλού χορεύει η νύφη.
Θα διαπιστώσετε πως φτάσαμε ως εδώ. Θα διαπιστώσετε πως τις ΕΠΤΑ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ, αλλού τις αναζητάμε και ΑΛΛΟΥ φρικιαστικά επιβιώνουν και σέρνονται.
.. και σας το υποσχέθηκα. Μόλις τελειώσω, τίποτα δεν θα είναι πλέον ίδιο.
ΓΙΑΤΙ μόλις τελειώσω... ΘΑ ΞΕΡΕΤΕ!
Σας είχα υποσχεθεί αυτό το άρθρο.Ομως, δεν είναι “άρθρο” ακριβώς. Είναι ένα τεράστιο θέμα που χρειάζεται σωστή πληροφόρηση, τεκμηρίωση και ανάλυση πολλών πραγμάτων. Δεν θα είναι λοιπόν ένα μονοσήμαντο άρθρο. Θα είναι μια μελέτη επίπονη, θα αναπτύσσεται σε κάθε έκδοση της εφημερίδας και πιστεύω ακράδαντα, πως όταν τελειώσω, θα βλέπετε πια την πόλη μας με άλλο μάτι. Είναι πολλά αυτά που δεν ξέρετε. Είναι πάρα πολλά αυτά που σας κρύβουν. Και πρέπει να τα μάθετε.
Σας παραθέτω όμως εδώ-για αρχή- ένα κείμενο, που αναφέρεται στην θαυμάσια μελέτη του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΕΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ για την πόλη μας, αφορά ακριβώς το θέμα του τίτλου και διαπιστώνει εν κατακλείδι τα εξής:
«…Δεν φαίνεται δηλαδή να γίνεται κατανοητό οτι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν καλείται απλώς να εκσυγχρονιστεί ή να ορθολογικοποιήσει την οργάνωση και τις λειτουργίες της, αλλά χρειάζεται σημαντικές αλλαγές προσανατολισμού και ρόλου για να ανταποκριθεί στα αιτήματα μίας νέας εποχής. Αυτό αντανακλάται αναμφίβολα στις αρμοδιότητες και τα θεσμικά εργαλεία, καθώς και στους οικονομικούς πόρους που διαθέτει η αυτοδιοίκηση. Κυρίως όμως αντανακλάται στον τρόπο εσωτερικής οργάνωσης και λειτουργίας των δήμων. Η κατάσταση που παρουσιάστηκε έως εδώ, αναγνωρίζεται στην ολότητα της στα ζητήματα που αφορούν στο Δήμο Αχαρνών. Ανοικτά μέτωπα σε χωρικά, κοινωνικά και οικονομικά - παραγωγικά ζητήματα που βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη απαιτούν την αναδιάταξη της οργάνωσης και λειτουργίας του για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μίας διαδικασίας στρατηγικού αστικού σχεδιασμού.
Σήμερα, η οργάνωση του δήμου βασίζεται στην ύπαρξη ενός επιτελικού οργάνου (γραφείο Δημάρχου) το οποίο, με αδυναμίες στελέχωσης και δυσλειτουργίες, επιχειρεί να παίξει έναν προγραμματιστικό και αναπτυξιακό ρόλο. Στη συνέχεια έχουμε ένα σύνολο διευθύνσεων με διακεκριμένους ρόλους που αντιστοιχούν στις τυπικές αρμοδιότητες του δήμου. Σ' αυτή τη δομή δεν αναγνωρίζεται πουθενά η ύπαρξη κάποιου εξειδικευμένου οργάνου προγραμματισμού με αντίστοιχες ευθύνες. Η κατακόρυφη σύνδεση ανάμεσα στο επιτελικό όργανο και τις υπηρεσίες τυπικά γίνεται μέσω του γεν. Γραμματέα. Καθώς όμως τα στελέχη του γραφείου Δημάρχου δεν έχουν μόνιμη θέση στη δομή του δήμου αλλά ακολουθούν την πολιτική τύχη του Δημάρχου, σε πολλές περιπτώσεις δεν δημιουργούνται σθεναρές σχέσεις ανάμεσα στο επιτελικό όργανο και τους υπηρεσιακούς παράγοντες, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα αποτελεσματικότητας στις αντίστοιχες συνεργασίες. Στη συνέχεια εντοπίζονται φαινόμενα δυσκολίας προσαρμογής των υπηρεσιών σε νέες νοοτροπίες και συμπεριφορές. Οι πολιτικές επιλογές συνηθέστατα δεν εξειδικεύονται και δεν γίνονται κατανοητές στους υπηρεσιακούς παράγοντες, με αποτέλεσμα να μην υλοποιούνται αποτελεσματικά, ενώ διαρκές είναι το φαινόμενο μετάθεσης και απόσεισης ευθυνών ενώ σπάνια είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας. Πέρα από τη «φυσική» νωχέλεια μίας δημοσιοϋπαλληλικής λογικής, υφέρπει και η τάση διατήρησης των αποστάσεων από την εκλεγμένη αρχή. Ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με την έλλειψη των αντίστοιχων οργάνων, δεν υπάρχει καμία οριζόντια διασύνδεση ανάμεσα σε υπηρεσίες, τομείς και διευθύνσεις. Ετσι, σε οργανωτικό επίπεδο, βλέπουμε τελικά μία προσωποπαγή δομή με όλες τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες να εντοπίζονται στο πρόσωπο του Δημάρχου. Κι αυτός όμως με τη σειρά του είναι σε κάποιο βαθμό δέσμιος της όλης δομής και συμπεριφοράς της διοίκησης.
Το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, πέρα από την εσωτερική οργάνωση του δήμου, προβλέπει τη δυνατότητα ίδρυσης δημοτικών επιχειρήσεων. Μετά την αναθεώρηση των αναπτυξιακών νόμων - και την κατάργηση των κινήτρων για την περιοχή της Αττικής σε επίπεδο δήμου - βασικό πλεονέκτημα των επιχειρήσεων αυτών παραμένει η δυνατότητα ευέλικτης λειτουργίας τους και η προσαρμογή τους στις ανταγωνιστικές συνθήκες της αγοράς, ιδιότητες που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να διαθέτουν οι διευθύνσεις του δήμου. ΣΤΟ δήμο Αχαρνών έχουν ιδρυθεί τέσσερις επιχειρήσεις και οργανισμοί. Από αυτές πιό αναπτυγμένη είναι η «Δημοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης Δήμου Αχαρνών» (Δ.Ε.Α.Δ.Α.). Σύμφωνα με τους αρχικούς στόχους, ο ρόλος της προβλεπόταν κατά κύριο λόγο αναπτυξιακός και κοινωνικός. Σήμερα πάντως δραστηριοποιείται στην ουσία μόνο σε ζητήματα πολιτιστικής πολιτικής και ελάχιστα με ζητήματα κοινωνικής πολιτικής «προνοιακού» χαρακτήρα. Αντίθετα, δεν έχει αναπτύξει καμία αναπτυξιακή ή επιχειρηματική δραστηριότητα, ενώ το σύνολο των έργων που αναλαμβάνει ανατίθενται από τον ίδιο το δήμο, ο οποίος αποτελεί το μοναδικό εργοδότη και χρηματοδότη της.
Ολα αυτά αντανακλώνται βέβαια στο επίπεδο της πολιτικής στο δήμο. Στην αποτελεσματικότητα της αλλά και στην παραγωγή της, στο βαθμό που η διαθεσιμότητα και η αίσθηση εφαρμοσιμότητας των αποφάσεων είναι πολιτικά μεγέθη και καθορίζουν το πλαίσιο παραγωγής της πολιτικής. Πέρα όμως από τα ζητήματα οργάνωσης της δημοτικής διοίκησης το ίδιο, αν όχι περισσότερο, αποφασιστικοί παράγοντες στο επίπεδο των δημοτικών πολιτικών, είναι τα ευρύτερα ζητήματα οργάνωσης και πολιτικής συμπεριφοράς της τοπικής κοινωνίας. Με τους όρους αυτούς εννοούμε τη δυνατότητα των δημοτών να συμμετέχουν στις πολιτικές αποφάσεις και στον προγραμματισμό των αξόνων στρατηγικού σχεδιασμού μέσα από σχήματα αυτοοργάνωσης και να επιδιώκουν αντίστοιχα την εφαρμογή αυτών των επιλογών. Μέσα από μία τέτοια διαδικασία, οι δημότες θα μπορούσαν να αναδειχθούν σε πολιτικό μέγεθος και σε σημαντικό μοχλό πίεσης της κεντρικής διοίκησης και των φορέων και οργανισμών που εμπλέκονται στο σχεδιασμό. Αντ' αυτού, το σημερινό σχήμα είναι αυτό της ανάθεσης, σε κάθε εκλογική περίοδο, της διαχείρισης του δήμου στην εκάστοτε δημοτική αρχή. Οι διεκδικήσεις - με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις σε επίπεδο στόχων και συμμετοχής - είναι περιορισμένες και πολλές φορές δεν ξεπερνούν τα ατομικά συμφέροντα. Για την επίτευξη τους δε, ακολουθείται ο γνώριμος δρόμος των πελατειακών σχέσεων με πολιτικούς και άλλους παράγοντες της περιοχής. Φαινόμενα προτίμησης και αποκλεισμών είναι επίσης παρόντα, ιδιαίτερα καθώς στο δήμο Αχαρνών υπάρχει έντονη κοινωνική διαστρωμάτωση με διαφορετικές δυνατότητες πρόσβασης στην τοπική εξουσία. Η κατάσταση αυτή οχι μόνο δεν βοηθά στη διαδικασία προγραμματισμού και στην αντίστοιχη διεκδίκηση στόχων, αλλά αποτελεί κρίσιμο ανασταλτικό παράγοντα, ενώ ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και για τα εμπόδια που εντοπίζονται στη διαδικασία ρύθμισης του χώρου.
Μ' αυτά τα δεδομένα, η κυρίαρχη, κοινωνικά εμπεδωμένη πολιτική συμπεριφορά του δήμου, είναι η διαρκής διεκδίκηση διαφόρων παροχών, και κυρίως οικονομικών πόρων, από το κράτος, με διάφορες αφορμές και αιτίες. Αυτή η πρακτική μάλιστα αναδεικνύεται και ως το κύριο πεδίο πολιτικής πάλης στο εσωτερικό του δήμου, με την έννοια οτι οι δημοτικές παρατάξεις ανταγωνίζονται ως προς το βαθμό πίεσης ή πρόσβασης στην κεντρική εξουσία, για την εξασφάλιση πόρων. Πέρα από το - κατά τεκμήριο - δίκαιο των αιτημάτων, η πρακτική αυτή σημαίνει απεμπόληση του ρόλου του «τοπικού κράτους» και αναπαραγωγή της πελατειακής λογικής στη σχέση του δήμου με την κεντρική εξουσία. Αναφύονται έτσι ζητήματα «προτίμησης» κάποιων δήμων έναντι άλλων από πολιτικούς παράγοντες της ευρύτερης περιοχής, προσωπικών σχέσεων τοπικών παραγόντων με πολιτικά και κυβερνητικά στελέχη κλπ. Το όλο σκηνικό σηματοδοτεί τη διαστροφή της πολιτικής και τη διαιώνιση του καθεστώτος εξάρτησης του δήμου σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που τον αφορούν. Ετσι, η οργάνωση δράσεων σε τοπικό επίπεδο γίνεται ιδιαίτερα επισφαλής, καθώς η επιτυχία τους εξαρτάται από αστάθμητους παράγοντες και, όταν κάποιες φορές έρχεται, είναι αποτέλεσμα συγκυριών περισσότερο, παρά συγκροτημένων ενεργειών με σχέδιο και συνέχεια .»
Να θυμάστε εν όσω διαβάζετε, οτι η μελέτη αυτή, έγινε το 2000, εννέα δηλαδή χρόνια πριν. Δεν θα διαπιστώσετε καμία απολύτως διαφορά με το σήμερα αφού πιο “στατικός” και μονοσήμαντος δήμος απο τον δικό μας δεν υπάρχει πουθενά.
Θα καταλάβετε γιατί η εφημερίδα μας πολεμήθηκε -και συνεχίζει να πολεμιέται και σήμερα- τόσο πολύ, θα δείτε γιατί με την ίδια λύσσα πολεμιέται σήμερα και η ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΦΙΛΙΚΗ.
Θα δείτε, οτι ΑΛΛΟΥ βαρούν τα τούμπανα, κι αλλού χορεύει η νύφη.
Θα διαπιστώσετε πως φτάσαμε ως εδώ. Θα διαπιστώσετε πως τις ΕΠΤΑ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ, αλλού τις αναζητάμε και ΑΛΛΟΥ φρικιαστικά επιβιώνουν και σέρνονται.
.. και σας το υποσχέθηκα. Μόλις τελειώσω, τίποτα δεν θα είναι πλέον ίδιο.
ΓΙΑΤΙ μόλις τελειώσω... ΘΑ ΞΕΡΕΤΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου