ΠΡΟΚΕΣ: η στήλη της Μ.Χ.Β.

Κάποιοι θέλουν να φέρουν εδώ “ευαγή” ιδρύματα. Εδώ. Στην χαβούζα (3000 ετών) του Λεκανοπεδίου. Κάποιοι άλλοι, χλευάζουν τους Αχαρνείς (σας ξέρω, να το ξέρετε. ΚΑΙ τους δύο!).

Κάποιοι άλλοι “σχεδιάζουν” το αύριο της ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ. Δεν έχουν πάρει χαμπάρι ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΑΞΙΟΥΣ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.

Κάποιοι άλλοι, σχεδιάζουν να κόψουν άλλο ένα κομμάτι της Αχαρναϊκής Γης. Δεν έχουν-ούτε αυτοί- πάρει χαμπάρι ΠΟΥ ακριβώς βρίσκονται.

Κάποιοι άλλοι ποτέ δεν “υποψιάστηκαν” οτι όλοι οι Αχαρναϊκοί Αρχαιολογικοί Θησαυροί που βρίσκονται στην Υφήλιο, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ. Είχαν άλλα να σκεφτούν...

Κάποιοι άλλοι, ενώ είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ανίκανοι, άχρηστοι, και αδαείς συνεχίζουν να το παίζουν “παράγοντες” στην πλάτη μας.

Κάποιοι άλλοι, ονειρεύονται “ανακατανομή ορίων”. Το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε;

Κάποιοι άλλοι, λένε πως είμαστε ... “τρείς κι ο κούκος”; Με τι στοιχεία;;;;; (Θα τα φέρουμε εμείς, όχι πολύ αργότερα..)

Κάποιοι άλλοι μας άλλαξαν και το όνομα. Δίκιο ΕΙΧΑΝ. Αφού ΕΙΜΑΣΤΑΝ σε ύπνο βαθύ...

Κάποιοι άλλοι φτιάχνουν περιουσίες στην πλάτη μας. Δεν γνωρίζουν αυτό που το λένε “ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ”.

Κάποιοι άλλοι, δημιουργούν παντού χωματερές. Και μετά την παρέμβαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εσωτερικών (!!) τις καθαρίζουν και γίνονται “λάτρεις της φύσης και του περιβάλλοντος”.

Κάποιοι άλλοι, καταπατάνε... οικόπεδο (!!) για να επεκτείνουν τον κήπο της βίλλας Χολλυγουντιανού στύλ και μόλις ο Δασάρχης τους μηνύσει και ο Τύπος τους ξεφωνίσει, ΦΥΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ “ΟΙΚΟΠΕΔΟ” ΔΕΝΤΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΕ... ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ!!! Και βάζουν να το κάνουν αυτό... μαθητές της πόλης! Καλά... ΤΟΝ ΔΟΡΥΦΟΡΟ... δεν τον γνωρίζουν;;;;;

Κάποιοι άλλοι, ακυρώνουν αποφάσεις Δημοτικού Συμβουλίου, Νομαρχιακού Συμβουλίου και Δημοτών και ...ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ! (θάρθει και η σειρά σας μάγκες..)

Κάποιοι άλλοι, ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ τα Λάβαρα των Αχαρναϊκών Φορέων και τα βάζουν “πίσω-πίσω” στις παρελάσεις, μόνο και μόνο για να προκαλέσουν.

Κάποι άλλοι.... “αρμόδιοι” (άντε να μη πω τώρα) είχαν έναν αιώνα την Μελέτη του Πολυτεχνείου στο συρτάρι, λες και ήταν ιδιωτικό τους έγγραφο. Σας αξίζει ένα έπαθλο: το... “ΧΡΥΣΟ ΛΕΜΟΝΙ”!!! ή αυτό της “ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΑΛΑΜΗΣ”!!

Κάποιοι άλλοι, ενώ ο ΚΟΥΡΗΣ έχει ΚΑΙ ΠΑΛΙ πληρώσει για την ανακατασκευή του Μουσείου, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΓΟΛΑΜΠΟ!!! (διαψεύστε με, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!).

Σε λίγο, στις 30 & 31 Μαϊου 2009 στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Δημαρχείου Αχαρνών θα πούμε όλοι μαζί, ΠΟΣΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ.
Και είναι πάρα πολλά. Θα σκεφτούμε τις επόμενες εκδηλώσεις μας, τον τρόπο που θα κάνουμε πραγματικότητα τα όνειρά μας, θα καθορίσουμε το επόμενο Συμπόσιό μας, αφού είναι αδύνατο να λεχθούν όλα στο πρώτο μας. Θα αναζητήσουμε συχνότερους τρόπους επικοινωνίας και συζήτησης , θα κάνουμε πράγματα μαζί, θα αγωνιστούμε, θα χαρούμε, θα διασκεδάζουμε και θα δουλέψουμε πολύ, όπως κάνουμε και τώρα. Θα αγκαλιάσουμε τους πολιτικούς μας που τους απαξιώνουμε πολύ εύκολα ενώ τόσο τους χρειαζόμαστε, ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ.Θα έχουμε λόγο και άποψη και θα τα υποστηρίζουμε, θα δείξουμε την Ιστορική μας Ρίζα παντού, θα δει όλος ο κόσμος οτι ΑΧΑΡΝΕΥΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.
Ας μην λείψει κανένας μας. Ας πάρουμε τα παιδιά μας μαζί, τα αδέλφια μας, τους γονείς μας. Ας δούμε οτι ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και περισσεύουν μόνο οι άχρηστοι, οι φλύκταινες με το πύον και οι Εφιάλτες που θα λείπουν έτσι ή αλλιώς. Θα λείπουν γιατί ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ εκείνη την ημέρα. Δεν τον αντέχουν τον ερχομό της Άνοιξης. Είναι ήδη “γέροι” και μίζεροι, μικρόψυχοι και φθονεροί.
Ας τους αφήσουμε έξω απο την ψυχή μας, δεν τους χρειαζόμαστε. ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΟΛΛΑ.

ΜΗΝ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ. Είναι η ώρα μας. Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΩΡΑ.
“ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΡΩΤΟ”: το να μπορείς να ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ...να αγαπάς.. να συγχωρείς.. να ελπίζεις ακόμα... να κλείνεις τα αυτιά στις Σειρήνες...να σκύβεις να πάρεις στα χέρια σου ένα βοτσαλάκι και να το βάλεις στον τοίχο του σπιτιού μας που ξαναχτίζεται απο την αρχή... με καθαρή ψυχή, σα να πηγαίνεις σε μεταλαβιά..αφού πρώτα συχώρεσες ό,τι σε πλήγωσε σε αυτή τη πόλη.

ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΡΩΤΟ: είμαι ευγνώμων. Απο τα κατάβαθα της ψυχής μου. Στους συναγωνιστές μου, το διοικητικό συμβούλιο και την Επιτροπή που δουλεύουμε όλοι τόσο σκληρά για την πολη ΜΑΣ. Τόσο άξιοι όλοι τους. Εξυπνοι και ανοιχτόμυαλοι, ικανοί να βάζουν στην άκρη όσα τους ενοχλούν. Είμαι πολύ τυχερή. ΟΙ ΦΙΛΙΚΟΙ είναι εδώ. ... με όπλο την ΑΓΑΠΗ!

ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΡΩΤΟ: είμαι ευγνώμων. Στις Αρχόντισες των Αχαρνών που άνοιξαν τους γιούκους τους μετά απο τόσο καιρό και την καρδιά τους μαζί. Ανοιξαν πόρτες στην πόλη μας απο τις Αχαρνίδες Οικοδέσποινες. Και αγκαλιές άνοιξαν. Και ελπίδες στολίστηκαν με κρίνους και ανεμώνες. Τι Γυναίκες Θεέ μου!

ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΡΩΤΟ: Η ΛΕΚΚΑΙΝΑ! Σε δύναμη Λέαινα, σε ψυχή Θεά, σε κουράγιο Θηρίο. Ανατριχιάζω στην ιδέα οτι αυτή η ΓΥΝΑΙΚΑ είναι μέρος απο την ρίζα μας. Μόνο μια τέτοια ΓΥΝΑΙΚΑ θα έβγαζε απο το κορμί της τόσους Αγωνιστές.

ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΡΩΤΟ: Χρωστάμε πολλά στον Νομάρχη Ανατολικής Αττικής. Δεν έχουμε που να στραφούμε για χορηγία. Δεν πιστεύετε οτι θα μας χρηματοδοτούσε.... ο δήμαρχος, έτσι δεν είναι; Ούτε οτι θα έσπευδε η ...οικονομική υπηρεσία να μας στηρίξει! Δεν πειράζει, έχουμε τον κ. ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΟΥΡΗ. Είναι πάντα “εκεί”, έτοιμος να στηρίξει κάθε αξιόλογη προσπάθεια.

ΑΧΑΡΝΕΩΝ ΣΥΜΠΟΡΙΟ ΠΡΩΤΟ: Χρωστάμε και μια απίστευτα γενναία χορηγία για την δημιουργία της Ιματιοθήκης μας στον Δήμαρχο Ανω Λιοσίων κ. ΠΑΠΠΟΥ και στον Αντιδήμαρχο κ. ΚΑΜΠΟΛΗ. Επιφυλλασόμεθα για όλους και τους ευχαριστούμε απο καρδιάς!


Τρομάζω στην ιδέα οτι ελάχιστοι ξέρουμε πως στην Απελευθέρωση των Αθηνών απο τον Τουρκικό Ζυγό, πρωταγωνιστές ήταν οι ... Αχαρνείς!
Ποτέ δεν υπήρξε ούτε μνεία ούτε καν αναφορά στα Σχολεία ή μια ειδική τελετή ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, στο Πολεμικό Μουσείο ας πούμε (θα το ζητήσει η ΦΙΛΙΚΗ σε λίγο) προς ...τιμήν μας (των Αγωνιστών μας δηλαδή). Ποτέ δεν μας ανέφερε κανείς και το θέμα -και αυτό- έχει θαφτεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Ποιός να το ανακινήσει άλλωστε; Αυτά θέλουν ΜΕΡΑΚΙ, δουλειά (και ποιος θα την κάνει), διαρκή προσπάθεια, μελέτη και επαφές. Ο,τι κάνουμε πάντα εδώ , στην πόλη μας δηλαδή....
Την Παρασκευή 29 Μαϊου, αφήστε τα καφενεία, βγείτε απο το σπίτι, αφήστε ό,τι άλλο έχετε να κάνετε, κάντε τα ψώνια αργότερα, ετοιμάστε ένα πρόχειρο φαγητό, πάρτε και κανένα γείτονα μαζί και ελάτε στην Πλατεία, στον Αγιο Βλάσση.
Είναι σπουδαία μέρα για μας. ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΜΑΜΕ τους Αγωνιστές μας. Είμαστε υπερήφανοι και το δείχνουμε. Και πάνω από όλα:
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...