*Τελικά το έξοδο των 800.000€ προς το ΤΠΔ για την εκταμίευση του δανείου των 18.500.000€ τακτοποιήθηκε και απομένουν οι τελευταίες λεπτομέρειες για να μπορεί να εισπράξει κάθε δικαιούχος. .Το ποσόν είναι μεγάλο και όσο απ΄ αυτό κυκλοφορήσει στην αγορά μια κάποια τόνωση θα τη δώσει. Αφήστε που κάποιοι έστω καθυστερημένα θ’ αποσημειωθούν από την απαλλοτρίωση της περιουσίας τους και μάλιστα σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς. Το γιατί έπρεπε να περάσει από σαράντα κύματα η όλη διαδικασία είναι που δεν καταλαβαίνω. Με δόσεις των 130.000€ έγινε δυνατή η τακτοποίηση του θέματος. Διαπιστώνω μια βιασύνη εξαγγελιών ενώ θα έπρεπε να κυριαρχεί η ψυχραιμία και η μελετημένη τακτική;
*Με δεδομένη την μέχρι σήμερα «πολιτεία» περιμένουμε και άλλες κινήσεις,του ίδιου αλλά και άλλου περιεχομένου. Δεν είναι πρόθεση μας να προκαταβάλλουμε η να υποκαταστήσουμε,όμως οι φήμες κυκλοφορούν.Κυρίως, αυτές επικεντρώ
νονται στο στυλ του τελικού ντεμαράζ μήπως και επαναληφθεί το θαύμα,αλλά το πράγμα τώρα έχει δυσκολέψει υπερβολικά και οι συνθήκες έχουν αντιστραφεί, σε κλίμα και ρόλους, για να μην χρησιμοποιηθούν άλλες εκφράσεις. Εκφράσεις που μάλλον δεν θ’ αποφευχθούν, ούτε οι πρακτικές θα περιοριστούν στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού, ο οποίος έχει προ πολλού “πάει καλιά του”.
*Και ο δημότης πλέον δεν ξεχνά, ούτε παραμυθιάζεται, καθώς γνωρίζει τι θέλει και ποιος μπορεί να το υλοποιήσει. Εκτός αυτού ,η πολιτική δεν είναι απλή για να την εξασκούν αποτυχημένοι επαγγελματικά,αδαείς, η ανεπάγγελτοι. Απαιτεί προσόντα και ικανότητες συνδυασμένα με γνώσεις και μια καλλιέργεια χαρακτήρα ξεχωριστή.Όλα αυτά εμποδίζουν τους τυχαίους να πάνε στην «Κόρινθο». Όσοι αποτόλμησαν αργά ή γρήγορα έγιναν περίγελως ακόμη και του εαυτού τους εκτός όσων βεβαίως διαθέτουν το ακαταλόγιστο ,
προσόν το οποίο διαθέτουν αρκετοί τελευταία από τους ενσκύψαντες. Είναι το γεγονός που τείνει να πάρει διαστάσεις πανδημίας, καθώς η έλλειψη στελεχών μεγαλώνει, με την αύξηση της αγραμματοσύνης.
*Το ποιο άσχημο είναι ότι έχει επισημανθεί το γεγονός από τον ίδιο τον Αϊνστάϊν: «Μόνο το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία είναι άπειρα, για το πρώτο δεν είμαι καθόλου σίγουρος».Μετά απ’ αυτή την παρατήρηση, τι να προσθέσω εγώ; Αναγκάζομαι να προσγειωθώ στα τετριμμένα και στο μπόι μου,αρκούμενος στην περιγραφή γεγονότων σε μια προσπάθεια καταγραφής πεπερασμένων αν είναι δυνατόν μεγεθών.
*Πέρασε και η Ανάσταση και η εορτή του Αγ. Γεωργίου με τα συνήθη σκηνικά να διαδραματίζονται , και τους επιτόπου να προσπαθούν για τις εντυπώσεις, αφού επί της ουσίας το κουπί της καθημερινότητας δεν έγινε ελαφρύτερο. Ήρθε και το πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής ως επισφράγισμα ήδη προαναγγελθείσας ποιότητας και επιπέδου. Ευτυχώς που υπήρχε ο Σπ. Μπρέμπος ν’ αποτελέσει την κορύφωση των εκδηλώσεων, ποιοτικά τουλάχιστον. Ο δε αοιδός με το άσμα “πωλείται όπως είναι επιπλωμένο” , πήρε τις 13000€ , φτωχό μεροκαματάκι ημιαπασχόλησης τριών ωρών και το ξεκοκαλίζει τώρα. Τα υπόλοιπα του πανηγυριού περιορίζονται στην παρουσία των περιπτέρων,της εφημερίδας “ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ” ,του ΑΟΔΑ, και της Ένωσης Γονέων. Μετά βέβαια υπήρχε μαλλί της γριάς και χαλβάς Φαρσάλων ενώ τα μαγαζιά δεν ρεφάρισαν τα έξοδα τους. Υπήρχαν υποχρεωτικά και οι λιτανεύσαντες εξ επαγγέλματος και πεποίθησης μαζί με τους υποχρεωμένους, πλαισιωμένοι από πιστούς και αγανακτισμένους. Υπήρχε και μια άλλη κατηγορία αλλά δεν είναι της παρούσης.
*Γιορταστική ατμόσφαιρα και μουντή ταυτόχρονα λόγω και των προαναφερόμενων ή της επικρατούσας αφραγγίας, αλλά δεν εμποδίστηκε η εκλογολογία, εθνική και αυτοδιοικητική. Ο Στριφτός με την πολυπληθέστερη ομάδα έκανε τις εμφανίσεις του στέλνοντας με τον τρόπο του το μήνυμα , λέει μ’ αυτό τον τρόπο όσα παραλείπει με λόγια. Ο Ντούρος χρησιμοποιεί άλλου είδους προφίλ, που είναι πιο ήπιο, μιλάει πάντα αυτοδιοικητικά και ουσιαστικά, ενώ φαίνεται να σχεδιάζει πράγματα. Οι υπόλοιποι βρίσκονται σε θεωρητικό επίπεδο.
Ο Δήμαρχος μετρά τα κομμάτια της παράταξης, την μοναξιά και υπολογίζει χωρίς τους ξενοδόχους στο χρίσμα του κόμματος όσο κι αν αυτό δεν αποτελεί ελιξήριο κάθε νόσου και πάσας ……ας. Για να μη πολυλογούμε η φτώχεια είναι μεγάλη και ο χρόνος αντιστρόφως ανάλογος με τις ανάγκες της πόλης.
*Αυτή η κατάσταση μοιάζει με τέλμα η με νηνεμία προ της έντονης αντιπαράθεσης, η οποία ευελπιστούν οι Δημότες ότι θ’ αποβεί προς όφελος της πόλης. Ίσως η μεγάλη συμμετοχή,λόγω των πολλών παρατάξε
ων, εάν καταλήξουν όλες, διορθώσει κάπως την κατάσταση.
Αρκεί βέβαια να κυριαρχήσει πολιτικός πολιτισμός και όχι επιστολές και φεϊγ-βολάν του περιεχομένου η παρόμοιου των περασμένων . Όποιος το τολμήσει, ανοίγει ασκούς του Αιόλου και τις πύλες της κολάσεως για τον ίδιο γιατί κάποιοι άλλοι, απλώς περιμένουν την ευκαιρία.
*Έστειλε και ο Αντιδήμαρχος Διοίκησης ένα έγγραφο χωρίς να σκεφτεί η να ρωτήσει, εκτός αν είχε κάτι άλλο για στόχο .Πληροφορούσε λοιπόν τις Δημόσιες υπηρεσίες της πόλης, τις Τράπεζες, και τα ΝΠΔΔ ότι λόγω της πανηγύρεως η ημέρα της ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ είναι ημέρα αργίας. Ως εκ της θέσεως του και έχοντας τόσους συμβουλάτορες δίπλα του έπρεπε να γνωρίζει, πρώτ’ απ’ όλα, ότι για τις αργίες αποφασίζει το Υπουργείο Εσωτερικών και όχι ο Δήμος η ο ίδιος. Κατά δεύτερο λόγο έπρεπε να γνωρίζει ότι υπάρχει ήδη η αργία του της εορτής του Αγ. Βλασίου και τοπική αργία υπάρχει μόνο μια για κάθε τόπο, όρεξη για άλλη κομμένη. Απάντησε λοιπόν το Υπουργείο όταν άνοιξε κάποιος άλλος ρώτησε, επίσημα αποστέλλοντας το έγγραφο του κου Χάψα: “ Επειδή δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα σας ο χαρακτηρισμός μιας τοπικής εορτής , ως αργίας χωρίς αυτή να έχει καθιερωθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις παρακαλούμε για την ανάκληση του εν λόγω εγγράφου σας.» Η αναστάτωση όμως είχε προκληθεί και ρόμπα γίναμε. Οι δε υπάλληλοι των υπηρεσιών που μνημονεύει το έγγραφο του κου Χάψα τα έχουν πάρει στο κρανίο για το χειρισμό και χρεώνουν σκοπιμότητα.
*Τέλος πάντων εγώ λυπήθηκα τους “15-50” και τα τοπικά συγκροτήματα. Προσπάθησαν να παίξουν ό,τι τέλος πάντων έπαιζαν, αλλά δεν υπήρχε ψυχή ζώσα στην Πλατεία. Τζαγκουρνούσαν τις κιθάρες, χτυπούσαν τα τύμπανα και τα πιατίνια, χοροπηδούσαν ατσούμπαλα στην πίστα, περιμένοντας κάποια προσέλευση αλλά μάταια. Κατάλαβαν ως φαίνεται, μετά από μια ώρα ταλαιπωρία των ακουστικών πόρων όποιου θαμώνα των γύρω καταστημάτων, ότι τους είχαν εγκαταλείψει ακόμη και αυτοί που τους κάλεσαν και θα τους πλήρωναν, οπότε σταμάτησαν όπως έμαθα, γιατί δεν άντεχα κι έφυγα.
*Δεν μπορώ να γράψω για το πανηγύρι τίποτα γιατί απλούστατα ήταν ΤΙΠΟΤΑ. Όποιος πήγε το διαπίστωσε, όποιος δεν πήγε γλύτωσε και δεν πήγαν πολλοί. Το άσμα του Αντύπα :”Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο,με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο. Πωλείται και το δίνω όσο- όσο προκειμένου από σένα να γλυτώσω” περικλείει όλο το νόημα. Για τα υπόλοιπα τα παρατραβηγμένα ας τα πάρει το ποτάμι. Πάντως οι μικροπωλητές είχαν χωριστεί σε εθνότητες. Αλλού οι Γκανέζοι, αλλού Πακιστανοί, αλλού οι Έλληνοι, και αλλού οι Κογκολέζοι. Όλοι όμως είχαν ένα κοινό γνώρισμα . Πουλούσαν Κινέζικα προϊόντα, με εξαίρεση τους Κογκολέζους. Αυτοί πουλούσαν προϊόντα της πατρίδας τους. Έτσι κάθε Μενιδιάτης μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει Κογκολέζικα πράγματα στο σπίτι του αγορασμένα στο πανηγύρι του τόπου του.
Αυτά..
*Με δεδομένη την μέχρι σήμερα «πολιτεία» περιμένουμε και άλλες κινήσεις,του ίδιου αλλά και άλλου περιεχομένου. Δεν είναι πρόθεση μας να προκαταβάλλουμε η να υποκαταστήσουμε,όμως οι φήμες κυκλοφορούν.Κυρίως, αυτές επικεντρώ
νονται στο στυλ του τελικού ντεμαράζ μήπως και επαναληφθεί το θαύμα,αλλά το πράγμα τώρα έχει δυσκολέψει υπερβολικά και οι συνθήκες έχουν αντιστραφεί, σε κλίμα και ρόλους, για να μην χρησιμοποιηθούν άλλες εκφράσεις. Εκφράσεις που μάλλον δεν θ’ αποφευχθούν, ούτε οι πρακτικές θα περιοριστούν στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού, ο οποίος έχει προ πολλού “πάει καλιά του”.
*Και ο δημότης πλέον δεν ξεχνά, ούτε παραμυθιάζεται, καθώς γνωρίζει τι θέλει και ποιος μπορεί να το υλοποιήσει. Εκτός αυτού ,η πολιτική δεν είναι απλή για να την εξασκούν αποτυχημένοι επαγγελματικά,αδαείς, η ανεπάγγελτοι. Απαιτεί προσόντα και ικανότητες συνδυασμένα με γνώσεις και μια καλλιέργεια χαρακτήρα ξεχωριστή.Όλα αυτά εμποδίζουν τους τυχαίους να πάνε στην «Κόρινθο». Όσοι αποτόλμησαν αργά ή γρήγορα έγιναν περίγελως ακόμη και του εαυτού τους εκτός όσων βεβαίως διαθέτουν το ακαταλόγιστο ,
προσόν το οποίο διαθέτουν αρκετοί τελευταία από τους ενσκύψαντες. Είναι το γεγονός που τείνει να πάρει διαστάσεις πανδημίας, καθώς η έλλειψη στελεχών μεγαλώνει, με την αύξηση της αγραμματοσύνης.
*Το ποιο άσχημο είναι ότι έχει επισημανθεί το γεγονός από τον ίδιο τον Αϊνστάϊν: «Μόνο το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία είναι άπειρα, για το πρώτο δεν είμαι καθόλου σίγουρος».Μετά απ’ αυτή την παρατήρηση, τι να προσθέσω εγώ; Αναγκάζομαι να προσγειωθώ στα τετριμμένα και στο μπόι μου,αρκούμενος στην περιγραφή γεγονότων σε μια προσπάθεια καταγραφής πεπερασμένων αν είναι δυνατόν μεγεθών.
*Πέρασε και η Ανάσταση και η εορτή του Αγ. Γεωργίου με τα συνήθη σκηνικά να διαδραματίζονται , και τους επιτόπου να προσπαθούν για τις εντυπώσεις, αφού επί της ουσίας το κουπί της καθημερινότητας δεν έγινε ελαφρύτερο. Ήρθε και το πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής ως επισφράγισμα ήδη προαναγγελθείσας ποιότητας και επιπέδου. Ευτυχώς που υπήρχε ο Σπ. Μπρέμπος ν’ αποτελέσει την κορύφωση των εκδηλώσεων, ποιοτικά τουλάχιστον. Ο δε αοιδός με το άσμα “πωλείται όπως είναι επιπλωμένο” , πήρε τις 13000€ , φτωχό μεροκαματάκι ημιαπασχόλησης τριών ωρών και το ξεκοκαλίζει τώρα. Τα υπόλοιπα του πανηγυριού περιορίζονται στην παρουσία των περιπτέρων,της εφημερίδας “ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ” ,του ΑΟΔΑ, και της Ένωσης Γονέων. Μετά βέβαια υπήρχε μαλλί της γριάς και χαλβάς Φαρσάλων ενώ τα μαγαζιά δεν ρεφάρισαν τα έξοδα τους. Υπήρχαν υποχρεωτικά και οι λιτανεύσαντες εξ επαγγέλματος και πεποίθησης μαζί με τους υποχρεωμένους, πλαισιωμένοι από πιστούς και αγανακτισμένους. Υπήρχε και μια άλλη κατηγορία αλλά δεν είναι της παρούσης.
*Γιορταστική ατμόσφαιρα και μουντή ταυτόχρονα λόγω και των προαναφερόμενων ή της επικρατούσας αφραγγίας, αλλά δεν εμποδίστηκε η εκλογολογία, εθνική και αυτοδιοικητική. Ο Στριφτός με την πολυπληθέστερη ομάδα έκανε τις εμφανίσεις του στέλνοντας με τον τρόπο του το μήνυμα , λέει μ’ αυτό τον τρόπο όσα παραλείπει με λόγια. Ο Ντούρος χρησιμοποιεί άλλου είδους προφίλ, που είναι πιο ήπιο, μιλάει πάντα αυτοδιοικητικά και ουσιαστικά, ενώ φαίνεται να σχεδιάζει πράγματα. Οι υπόλοιποι βρίσκονται σε θεωρητικό επίπεδο.
Ο Δήμαρχος μετρά τα κομμάτια της παράταξης, την μοναξιά και υπολογίζει χωρίς τους ξενοδόχους στο χρίσμα του κόμματος όσο κι αν αυτό δεν αποτελεί ελιξήριο κάθε νόσου και πάσας ……ας. Για να μη πολυλογούμε η φτώχεια είναι μεγάλη και ο χρόνος αντιστρόφως ανάλογος με τις ανάγκες της πόλης.
*Αυτή η κατάσταση μοιάζει με τέλμα η με νηνεμία προ της έντονης αντιπαράθεσης, η οποία ευελπιστούν οι Δημότες ότι θ’ αποβεί προς όφελος της πόλης. Ίσως η μεγάλη συμμετοχή,λόγω των πολλών παρατάξε
ων, εάν καταλήξουν όλες, διορθώσει κάπως την κατάσταση.
Αρκεί βέβαια να κυριαρχήσει πολιτικός πολιτισμός και όχι επιστολές και φεϊγ-βολάν του περιεχομένου η παρόμοιου των περασμένων . Όποιος το τολμήσει, ανοίγει ασκούς του Αιόλου και τις πύλες της κολάσεως για τον ίδιο γιατί κάποιοι άλλοι, απλώς περιμένουν την ευκαιρία.
*Έστειλε και ο Αντιδήμαρχος Διοίκησης ένα έγγραφο χωρίς να σκεφτεί η να ρωτήσει, εκτός αν είχε κάτι άλλο για στόχο .Πληροφορούσε λοιπόν τις Δημόσιες υπηρεσίες της πόλης, τις Τράπεζες, και τα ΝΠΔΔ ότι λόγω της πανηγύρεως η ημέρα της ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ είναι ημέρα αργίας. Ως εκ της θέσεως του και έχοντας τόσους συμβουλάτορες δίπλα του έπρεπε να γνωρίζει, πρώτ’ απ’ όλα, ότι για τις αργίες αποφασίζει το Υπουργείο Εσωτερικών και όχι ο Δήμος η ο ίδιος. Κατά δεύτερο λόγο έπρεπε να γνωρίζει ότι υπάρχει ήδη η αργία του της εορτής του Αγ. Βλασίου και τοπική αργία υπάρχει μόνο μια για κάθε τόπο, όρεξη για άλλη κομμένη. Απάντησε λοιπόν το Υπουργείο όταν άνοιξε κάποιος άλλος ρώτησε, επίσημα αποστέλλοντας το έγγραφο του κου Χάψα: “ Επειδή δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα σας ο χαρακτηρισμός μιας τοπικής εορτής , ως αργίας χωρίς αυτή να έχει καθιερωθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις παρακαλούμε για την ανάκληση του εν λόγω εγγράφου σας.» Η αναστάτωση όμως είχε προκληθεί και ρόμπα γίναμε. Οι δε υπάλληλοι των υπηρεσιών που μνημονεύει το έγγραφο του κου Χάψα τα έχουν πάρει στο κρανίο για το χειρισμό και χρεώνουν σκοπιμότητα.
*Τέλος πάντων εγώ λυπήθηκα τους “15-50” και τα τοπικά συγκροτήματα. Προσπάθησαν να παίξουν ό,τι τέλος πάντων έπαιζαν, αλλά δεν υπήρχε ψυχή ζώσα στην Πλατεία. Τζαγκουρνούσαν τις κιθάρες, χτυπούσαν τα τύμπανα και τα πιατίνια, χοροπηδούσαν ατσούμπαλα στην πίστα, περιμένοντας κάποια προσέλευση αλλά μάταια. Κατάλαβαν ως φαίνεται, μετά από μια ώρα ταλαιπωρία των ακουστικών πόρων όποιου θαμώνα των γύρω καταστημάτων, ότι τους είχαν εγκαταλείψει ακόμη και αυτοί που τους κάλεσαν και θα τους πλήρωναν, οπότε σταμάτησαν όπως έμαθα, γιατί δεν άντεχα κι έφυγα.
*Δεν μπορώ να γράψω για το πανηγύρι τίποτα γιατί απλούστατα ήταν ΤΙΠΟΤΑ. Όποιος πήγε το διαπίστωσε, όποιος δεν πήγε γλύτωσε και δεν πήγαν πολλοί. Το άσμα του Αντύπα :”Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο,με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο. Πωλείται και το δίνω όσο- όσο προκειμένου από σένα να γλυτώσω” περικλείει όλο το νόημα. Για τα υπόλοιπα τα παρατραβηγμένα ας τα πάρει το ποτάμι. Πάντως οι μικροπωλητές είχαν χωριστεί σε εθνότητες. Αλλού οι Γκανέζοι, αλλού Πακιστανοί, αλλού οι Έλληνοι, και αλλού οι Κογκολέζοι. Όλοι όμως είχαν ένα κοινό γνώρισμα . Πουλούσαν Κινέζικα προϊόντα, με εξαίρεση τους Κογκολέζους. Αυτοί πουλούσαν προϊόντα της πατρίδας τους. Έτσι κάθε Μενιδιάτης μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει Κογκολέζικα πράγματα στο σπίτι του αγορασμένα στο πανηγύρι του τόπου του.
Αυτά..
Перечень производственных фирм Москвы и регионов [url=http://akiri.ru]Строительные работы[/url]
ΑπάντησηΔιαγραφή