ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ: Εισήγηση του Αναπληρωτή Υπουργού ΠΕΚΑ Νίκου Σηφουνάκη στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας σχετικά με ΚΥΑ & ΣΜΠΕ Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης

Στη χώρα μας, παρόλο που η υδατοκαλλιέργεια ήταν μια γνωστή παραγωγική δραστηριότητα ήδη από την αρχαιότητα, τα βασικά είδη, όπως η τσιπούρα και το λαβράκι, άρχισαν να αποτελούν αντικείμενο συστηματικής καλλιέργειας μόνο στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Η μεγάλη έκταση της παράκτιας ζώνης, οι ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες και οι σημαντικές ιδιωτικές, δημόσιες και κοινοτικές επενδύσεις που κατευθύνθηκαν προς την υδατοκαλλιέργεια, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας, οδήγησαν την ελληνική υδατοκαλλιέργεια στο να αναδειχτεί σε έναν από τους πιο δυναμικούς εξαγωγικούς τομείς της Ελληνικής οικονομίας με το 80% περίπου της συνολικής παραγωγής εξάγεται. Τα ψάρια και, ειδικότερα, το λαβράκι και η τσιπούρα, καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση στα προϊόντα εξαγωγής μετά το ελαιόλαδο.

Η σημασία του κλάδου στον τομέα της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής είναι εξίσου σημαντική. Στις υδατοκαλλιέργειες απασχολούνται, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, περισσότερα από 10.000 άτομα κυρίως σε απομακρυσμένες περιοχές όπου η έλλειψη ευκαιριών απασχόλησης είναι μεγάλη.

Δυστυχώς, παρά τη σημασία των υδατοκαλλιεργειών στην εθνική οικονομία και στο μέγεθος της απασχόλησης, το ελληνικό Κράτος δεν στάθηκε - όσο θα έπρεπε - αρωγός στην ανάπτυξή τους. Ένα από τα κυριότερα προβλήματα ήταν η απουσία ενός ρυθμιστικού πλαισίου, κυρίως, για τη θαλάσσια χωροθέτηση των παραγωγικών μονάδων αφού η ισχύουσα νομοθεσία καλύπτει επαρκώς το χερσαίο χώρο. Κατά συνέπεια, σε όλες τις περιπτώσεις προσφυγών, το ΣτΕ ακύρωνε τις διοικητικές πράξεις αδειοδότησης των μονάδων λόγω έλλειψης χωρικού σχεδιασμού. Η θεσμοθέτηση του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες έρχεται να θέσει ένα τέλος σε αυτό το καθεστώς και να δημιουργήσει ένα σαφές πλαίσιο κατευθύνσεων ανάπτυξης για τις αρμόδιες αρχές αδειοδότησης και τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

Σκοπός, λοιπόν, του Ειδικού Πλαισίου είναι να καταγράψει και να εξυπηρετήσει τις χωρικές ανάγκες του κλάδου και να διασφαλίσει την ανταγωνιστικότητά του - μέσω της αξιοποίησης του συγκριτικού πλεονεκτήματος των Ελληνικών θαλασσών - με τρόπο που δεν θα παρακωλύει την ανάπτυξη άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων (π.χ. τουριστική δραστηριότητα) και δεν θα θίγει το περιβάλλον με τρόπο μη αναστρέψιμο. Στους γενικότερους στόχους του Ειδικού Πλαισίου ανήκουν, μεταξύ άλλων, η απλούστευση των διαδικασιών ίδρυσης και λειτουργίας των υποδοχέων και φορέων, η προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας και της υγείας και ευζωίας των ζώων στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, αλλά και η προσαρμογή της χώρας στην Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ.

Το μεγαλύτερο μέρος του Ειδικού Πλαισίου αναφέρεται στις θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες, τον κλάδο με τη μεγαλύτερη ανάγκη για χωρικές ρυθμίσεις. Οι άλλοι τύποι υδατοκαλλιέργειας που αναφέρονται στο Ειδικό Πλαίσιο - με βάση το οικονομικό και κοινωνικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν για τη χώρα - είναι οι οστρακοκαλλιέργειες, οι καλλιέργειες ειδών γλυκέων υδάτων και οι καλλιέργειες σε λιμνοθάλασσες και υφάλμυρα οικοσυστήματα

Η ΔΗΛΩΣΗ: HELMUT SCHMIDT,ΠΡΩΗΝ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ..

«Σε σχέση με την τότε κατάσταση της Γερμανίας και την προθυμία παροχής βοήθειας από τα κράτη, που λίγα χρόνια πριν ήταν εχθροί μας, το παρόν ελληνικό πρόβλημα είναι μικρότερο – και να πάρει ο διάολος τους ευρωπαίους αρχηγούς κρατών, αν δεν καταφέρουν να σώσουν την Ελλάδα..»

ECOFIN:Stronger economic governance

© Fotolia

The Ecofin Council on 4 October gave the go-ahead for a package of six laws to enhance economic policy coordination and surveillance in the European Union, and more specifically in the eurozone. The aim of this "six-pack" is to ensure fiscal and macroeconomic stability throughout the Union.

Fiscal stability

Four of the six acts will reform the EU's Stability and Growth Pact, which is the framework for the coordination of national fiscal policies to safeguard sound public finances. The Pact defines reference values for the annual general government deficit (3% of GDP) and for gross debt (60% of GDP). In case of non-compliance, a so-called excessive deficit procedure is launched to induce the country concerned to correct the deficit.

In the new legislation, greater emphasis is put on reducing public debt. Those member states whose debt exceeds 60% of GDP will be required to take steps to decrease their debt, even if their deficit is below the reference value of  3% of GDP.

In order to enforce budgetary discipline in eurozone member states, sanctions will kick in earlier and apply more consistently than before. For instance, if a country which has become subject to the excessive deficit procedure has failed to take the necessary measures to correct the deficit, a non-interest-bearing deposit amounting to 0.2% of GDP will be required. Further non-compliance would result in a conversion of the deposit into a fine. In addition, a more robust procedure with a new Council voting rule will trigger the sanction more automatically than at present.

At the same time, member states' accounting, statistical and forecasting practices will be brought into line with EU standards. If a eurozone country is found to misreport relevant data, an additional fine can be imposed.

Macroeconomic stability

The other two acts will establish an early warning system for unwieldy macroeconomic imbalances and a mechanism for their correction. These imbalances refer to unhealthy developments in diverse areas of the economy such as unit labour costs, credit growth, export-market shares or housing prices.

Under the new system, a scoreboard of economic indicators will be used to assess potential imbalances. Its aim is to trigger an in-depth analysis to determine whether these are problematic. If an imbalance is deemed severe or risky, the member state concerned can become subject to an excessive imbalance procedure. Repeated failure by a eurozone country to take appropriate action may lead to a yearly fine equal to 0.1% of the country's GDP.

Finalisation of the new rules

This approval by the ministers was preceded by the assent of the European Parliament on 28 September. After legal-linguistic revision, the texts will be officially adopted and published in the EU Official Journal.

The new rules are expected to enter into force by the beginning of 2012.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ..

Σήμερα Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου 2011, πραγματοποιήθηκε Δωρεά Οργάνων από την Μ.Ε.Θ του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου της Αθήνας. Δότρια ήταν μια 44χρονη που κατέληξε από εγκεφαλική αιμορραγία.

 Η διαδικασία ξεκίνησε το μεσημέρι της Τρίτης 4/10/11.Το περιστατικό συντονίστηκε από τον Διευθυντή και Τοπικό Συντονιστή Μεταμοσχεύσεων του 401,  κ. Γ. Λιάπη, ο οποίος και πρότεινε τη δυνατότητα της δωρεάς οργάνων στο σύζυγο της εκλιπούσας, σε συνεργασία με τον ιατρό, κ. Χρ. Τσακαλάκη.

Λόγω της κλινικής κατάστασης της δότριας (πνευμονία), οι πνεύμονες απορρίφθηκαν από την ΙGE (Italian Gate to Europe). Η καρδιά προσφέρθηκε στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (ΩΚΚ), αλλά λόγω έλλειψης συμβατού λήπτη με τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά της δότριας απορρίφθηκε. Προσφέρθηκε στην ΙGE απ’ όπου και έγινε αποδεκτή.

 Το χειρουργείο, προγραμματίσθηκε για τα μεσάνυχτα στις 04/10/2011, όμως, λόγω καθυστέρησης της Ιταλικής ομάδας λήψης, ξεκίνησε τελικά στις 02:00π.μ.  στις 5/10/2011. Προσήλθε η ομάδα λήψης της Bologna της Ιταλίας για την καρδιά, το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης για το ήπαρ και ο Ευαγγελισμός για τους νεφρούς.

Τα ληφθέντα όργανα μεταμοσχεύτηκαν επιτυχώς ως εξής:

Η καρδιά στην Bologna της Ιταλίας.

Το ήπαρ στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης.

Ο ένας νεφρός, σε ασθενή στον Ευαγγελισμό.

Ο δεύτερος νεφρός, σε ασθενή στο Λαϊκό.

Αξίζει να σημειωθεί η συμβολή, για μια ακόμη φορά, του ΕΚΑΒ και της Πολεμικής Αεροπορίας για την έγκαιρη επιστροφή της ομάδας του Ιπποκρατείου, μαζί με το ηπατικό μόσχευμα πίσω στη Θεσσαλονίκη, ξημερώματα της Τετάρτης.