ΜΕΙΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΧΑΡΝΩΝ..

ΔΗΛΩΣΗ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΠΑΡΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΗΣ ΕΤ:

«Έχουμε βάλει δυο πολύ υψηλούς στόχους: μέχρι το τέλος του έτους να έχουμε ισοσκελισμένους τους προϋπολογισμούς όλων των ΟΤΑ. Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος είναι και το πρόγραμμα εξυγίανσης που θα περάσει μέσα από διαδικασίες υποχρεωτικών μετατάξεων και αν κάποιοι δεν δεχθούν, θα περάσουν στην εφεδρεία και από εκεί στην απόλυση. Το Μενίδι και ο Πειραιάς αν δεν βρεθούν με διακόσιους  και εκατό περίπου υπαλλήλους λιγότερους δεν βγαίνουν με κανένα πρόγραμμα εξυγίανσης"

DIASPORA GRECQUE EN FRANCE :Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ - LE GENOCIDE DE SMYRNE

le 14/9/2010 12:59:59

14 Septembre : Mémoire du Génocide de Smyrne
ANATOLIE - MIKRA ASSIA - ASIE MINEURE - ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ 



Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

LE GENOCIDE DE SMYRNE



La catastrophe de Smyrne

"Nous avons une très grande confiance dans les Européens, leurs bateaux de guerre étaient près de nous sur nos rivages. Nous ne pouvions pas nous figurer que ces Européens laisseraient ces barbares faire ce qu’ils ont fait. Mais la catastrophe de Smyrne est sur l’entière responsabilité de l’armée turque sous le commandement de Mustapha Kermal”.


Paroles de plusieurs rescapés de la catastrophe de Smyrne et certainement de nombreux Smyrniotes arrivés en France après l’exode.
L’immensité du sinistre de Smyrne aurait pu être sinon évité, du moins diminué sans l’intervention d’un double facteur d’illusion : la confiance des puissances dans les Turcs et la confiance des Chrétiens d’Orient dans les puissances.

Les alliés, ignorant de la mentalité turque, ne croyaient pas les vainqueurs capables de monstruosités et traitaient de pessimistes pusillanimes ceux qui les avertissaient du danger.
Cependant, l’humanité a su créer des limites en interdisant le rapt des femmes et le pillage des propriétés privées.
Mais, les Turcs sont de quelques siècles en retard . Ce qu’ils ont fait à Smyrne en est la preuve lamentable.
Ils ont ajouté une page sanglante à une histoire déjà riche de semblables forfaits.


L’entrée des Turcs à Smyrne

Le samedi 9 septembre 1922, entre 10 et 11 heures , la cavalerie turque entre à Smyrne. Beaucoup de cavaliers portaient des rameaux d’olivier en criant “KORMA” (n’ayez pas peur). C’est la tactique adoptée par les Turcs avant le massacre. Le massacre débuta dans le quartier arménien, suivi du massacre des Grecs. Le dimanche 10 septembre, entre 16 et 17 heures, les Turcs ont capturé Mgr Chrisostomos, archevêque métropolitain de Smyrne.
Ils l’ont traîné dans la rue et la foule en délire se précipita sur lui. On le saisit par la barbe et on lui arracha les yeux avec un couteau. On déchira ses habits, on piétina son bonnet ecclésiastique et, assommé de coups de poing et de pied, le visage ensanglanté par le sang qui coulait de ses yeux crevés, on le conduisit à Tschemenoli, le quartier turc proprement dit. Là, il subit les pires supplices. Il fut mis en pièces, aux cris de “Kiopein Partsassi” (le chien, déchirez-le !). Parmi ses bourreaux se trouvaient des enfants.Ce fut la triste fin de Mgr Chrisostomos.
On ne peut vous décrire la totalité des massacres mais on va vous donner encore le témoignage du curé de Mensinli.
«Les Turcs m’avaient fait prisonnier et m’ont conduit dans l’église. Là, je fus le témoin d’une scène horrible. En ce lieu, se trouvait étendu le corps d’une jeune fille que je connaissais, Evlambie, qui avait été violée, comme on le voyait, et qui portait des blessures de baïonnette à la poitrine. Devant l’iconostase, se trouvait le corps d’une autre jeune fille, d’environ 15 ans, qui avait subi le même sort. Je n’ai pas pu la reconnaître car sa tête était enflée».
Les Turcs, au lieu de s’émouvoir à ce spectacle, disaient avec mépris «Que font ton Christ et ta Panaghia, que tu évoquais en route ? Comment n’ont-ils pas porté secours à ces filles ?». «L’église avait été pillée et saccagée. Les images saintes gisaient à terre, lacérées».
L’horrible massacre ne suffisait pas aux Turcs et ils ont incendié Smyrne, le mercredi 13 septembre 1922. Cet incendie dura jusqu’au 16 septembre. Alors commença l’exode : beaucoup de Smyrniotes débarquèrent en France.

De nombreux passages sont extraits du livre de René Puaux “Les derniers jours de Smyrne”.

On n'oublie pas !
Le génocide de Smyrne avec 850 000 à 1 000 000 de victimes
sur une population de 2 000 000 d'habitants.


POUR L’HISTOIRE : Dans le port de Smyrne, se trouvaient 28 navires de guerre, 3 américains et les autres européens. Pendant les 5 jours durant lesquels Smyrne brûlait, ils n’ont fait que prendre des photos !

Η ΣΜΥΡΝΗ
Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΜΑΣ
Ο ΠΟΝΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ
ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΜΑΣ
ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
ΔΕΝ ΘΑ ΗΣΥΧΑΣΗΣ ΠΙΑ
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΖΕΙΣ ΕΙΡΗΝΗ
ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ
Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ
ΣΤΑ ΠΛΟΙΑ ΟΠΟΙΟΣ ΠΙΑΝΕΤΑΙ
ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΝ ΧΤΥΠΑΝΕ

I SMIRNI
I SMIRNI MANA KEYETE KEYETE KE O VIOS MAS O PONOS MAS DEN LEYETE DEN GRAFETE O KAÏMOS MAS ROMIOSSINI ROMIOSSINI DEN THA ISSICHASIS PIA ENA CHRONO ZIS IRINI KE TRIANTA STI FOTIA I SMIRNI MANA CHANETE TA ONIRA MAS PANE STA PLÏA OPIOS PIANETE KE I FILI TON XTIPANE

SMYRNE
Mère, Smyrne brûle
Et notre vie brûle aussi
Notre douleur ne peut se raconter
Et notre peine ne peut se décrire
Grécité Grécité
Tu ne te reposeras plus
Tu vis une année en paix
Et 30 ans dans le feu
Mère, Smyrne se perd
Nos rêves s'en vont
Et quiconque s’accroche aux bateaux,
Les amis le frappent.


ANATOLIE
MIKRA ASSIA - ASIE MINEURE - ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ 



Le terme «Anatolie» vient du mot grec «anatoli»qui signifie l’Est.
La région s'appelle ainsi car selon le monde grec, l'Asie mineure était constituée des terres de l’Est qui attendaient d’être découvertes.
Quand les Grecs ont colonisé l’Anatolie en 1600 avant J-C., la région était peuplée de petites tribus.
Ephèse, Pergame, Alikarnassos, Militos étaient les villes les plus importantes. Un certain nombre de grands philosophes grecs y sont nés.
La christianisation a débuté en Asie Mineure, lieu de naissance de Saint Nicolas, Saint Basile, Saint Paul, Saint Georges, Saint Grégoire, Saint Jean Chrysostome et de beaucoup d’autres.
Durant la période byzantine, d'autres villes comme Philadelphie, Nicée, Smyrne ou encore Attalia ont connu un grand développement économique et culturel.
Les Byzantins ont contribué au prospère développement de la terre de leurs ancêtres tout en luttant contre les ennemis venus de l'intérieur de l'Asie.
La chute de Constantinople en 1453 a marqué le plus grand désastre de l'histoire grecque. Des villes grecques d'Anatolie ont été brûlées, les monuments et les églises grecs perdus pour jamais. Des milliers de gens ont été massacrés ou ont été vendus comme esclaves dans les bazars turcs.
Les génissaires (Yennitsari) la plus importante partie de l'armée turque, était composée par de jeunes garçons chrétiens, en majorité grecs, convertis de force à l’Islam…
Finalement, vers le 11 siècle, apparaissent les Seltzouki, qui deviennent maîtres d’une immense partie de l’Asie Mineure et détruisent plus de 14 siècles de rayonnement culturel grec. Ultérieurement, apparaissent les Turcs ottomans, parents des Seltzouki, continuèrent dans la même lignée.

Le tournant pour les Hellènes 
Pour les Turcs ottomans, afin qu'existe “une patrie”, il fallait exterminer les Grecs, héritiers historiques et revendicateurs de l’Asie Mineure, et les Arméniens. Il fallait qu'ils soient abattus ou déplacés. Les Arméniens furent exterminés lors génocide de 1915. Les Grecs furent massacrés et les survivants déplacés en 1923.
Les Grecs devaient perdre chaque fondement historique de leurs revendications nationales pour que l'Anatolie soit reconnue comme turque. Le projet de Kemal Atatürk était de créer une nation, qui ne soit pas considérée intrus en Asie Mineure.
Ainsi a été fabriquée une nouvelle “histoire turque”, à laquelle les Turcs, même d'Asie centrale, se sont conformés. C’est ainsi qu’ils acquirent l’origine des grandes cultures de l’Asie Mineure autrement dit de la culture hellénique.

L’Asie Mineure aujourd’hui Une enquête de l'Université allemande de Timpigken intitulée Ethnic Groups in the Republic of Turkey (Groupes ethniques dans la République de Turquie) mentionne qu’il existe dans la Turquie actuelle au moins 52 ethnies, avec des dialectes et des religions différents.
Malgré cela, selon l’encyclopédie “Ethnologue : Language of the world” (Langue du monde) 34 autres langues sont parlées en plus du Turc d’Anatolie.
Sa forme est semblable à un polygone régulier. Elle est délimitée par les frontières suivantes :
* au Nord, le Pont-Euxin, de la Propontide au Bosphore ; * à l’Ouest, la mer Egée ;
* au Sud, la mer Méditerranée ; * à l’Est, le Caucase ; * le fleuve Euphrate et Antitavros constituent les frontières naturelles au sud de la péninsule.
Aujourd’hui, l’Asie Mineure est composée en grande partie de l’Etat turc mais la Syrie et un morceau de l’ex-URSS en font également partie. Elle mesure 1000 kilomètres de long sur une largeur variant de 400 à 650 kilomètres. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ...

ΔΕΥΤΈΡΑ, 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Η Ελλάδα επιστρέφει στη δυτική συμμαχία - Η Τουρκία αποχωρεί

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Δύο πολύ διακριτά μεταξύ τους μα κι εξίσου συμπαγή στο εσωτερικό τους «στρατόπεδα» διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή ταχύτατα στην Ανατολική Μεσόγειο: από τη μια πλευρά, η Τουρκία και το Ιράν και, από την άλλη, η Κύπρος, το Ισραήλ και η Ελλάδα. Το πρώτο, εκδηλώνει ποικιλοτρόπως την επιθετικότητά του προς το δεύτερο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν και επιθυμούν να μην υπάρξει κλιμάκωση, αλλά, σε κάθε περίπτωση, ουδείς πρέπει να αμφιβάλλει για το ποια θέση θα λάβουν αν υπάρξει. Στην ουσία, λοιπόν, αυτό που γίνεται σήμερα, τουλάχιστον ως προς το τρίγωνο Ελλάδα - Κύπρος - Τουρκία, ανατρέπει τα όσα έγιναν στην ίδια περιοχή πριν από ακριβώς 38 χρόνια και έφεραν την καταστροφή: η Ελλάδα και η Κύπρος επιστρέφουν δυναμικά και αποφασιστικά στην αιχμή του δυτικού κόσμου, ενώ η Τουρκία ηγείται, πλέον, της αμφισβήτησής του… Η πολικότητα άλλαξε.

Το 1973 υπήρξε μια από τις πιο καταστροφικές χρονιές για την Ελλάδα και την Κύπρο: μετά την άρνηση του δικτάτορα Παπαδόπουλου να επιτρέψει στα αμερικανικά αεροσκάφη να περάσουν από τη Σούδα για ανεφοδιασμό και να κατευθυνθούν στο Ισραήλ για να βοηθήσουν τη χώρα που βρισκόταν σε πολύ μεγάλο κίνδυνο, η Ελλάδα βρέθηκε αυτόματα εκτός «δυτικού» στρατοπέδου και η καταστροφή του 1974 στην Κύπρο ήταν πλέον θέμα ελάχιστου χρόνου. Κάτι αντίστοιχο, αν και πολύ λιγότερο οξύ και σαφώς πιο βραδυφλεγές που οι επιπτώσεις του δεν έχουν φανεί ακόμα, έκανε πολλά χρόνια αργότερα και η Τουρκία του Ερντογάν, όταν απαγόρευσε στην 4η Αμερικανική Μεραρχία να περάσει από τα εδάφη της για να κατευθυνθεί στο Ιράκ μόλις εκεί άρχιζε ο πόλεμος.

Ουδείς αμφιβάλλει πλέον: μια ολοένα και πιο στενή στρατηγική σχέση αναπτύσσεται de facto μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν, ξεκινώντας από τις κουρδικές περιοχές του Ιράκ όπου, αυτή τη στιγμή, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Αγκυρας και της Τεχεράνης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και, όπως όλα δείχνουν, σε στενό μεταξύ τους συντονισμό. Ομως η σχέση δεν σταματά εκεί: την ίδια στιγμή η Τουρκία επιδεινώνει έντονα τις σχέσεις της με το Ισραήλ, τον «νούμερο ένα» στόχο του Ιράν. Κι όλα αυτά, συμβαίνουν τη στιγμή που ο υπουργός Αμυνας Πάνος Μπεγλίτης υπογράφει σημαντικές στρατιωτικές συμφωνίες στο Τελ Αβίβ, αλλά, το κυριότερο, επιβεβαιώνει με αποφασιστικότητα την απόλυτη στήριξη της Ελλάδας στο Ισραήλ για τις επιθέσεις που δέχεται από αιγυπτιακά εδάφη: δηλαδή, ορθότατα, η Ελλάδα σήμερα ανατρέπει επιτέλους πλήρως την πολιτική που ξεκίνησε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος. Εν τω μεταξύ, σύντομα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν φέρεται έτοιμος να επισκεφθεί όχι μόνον την Αίγυπτο (όπου έχει ήδη επέλθει μια άλλη πολύ μεγάλη ανατροπή), αλλά και τη Γάζα, στην προσπάθειά του να αποκτήσει η Τουρκία έναν νέο στρατηγικό προσανατολισμό, αυτόν του δυναμικού ηγέτη του αραβικού κόσμου με «σημαία» τη σύγκρουση με το Ισραήλ. Εξ ου και η επιμονή του να απαιτεί από τη χώρα να ζητήσει συγνώμη για το επεισόδιο με τον στολίσκο, κάτι που για πολλοστή φορά ο πρωθυπουργός του Ισραήλ απέρριψε πλήρως ως ενδεχόμενο.

Ολα αυτά, συμβαίνουν λιγότερο από έναν μήνα πριν από τη στιγμή που η Κύπρος σε συνεργασία με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και με την ενεργό στρατιωτική στήριξη της Ελλάδας ξεκινά τις υποθαλάσσιες έρευνες, υπό τις ανοιχτές απειλές της Τουρκίας για στρατιωτική επέμβαση. Ερευνες για τις οποίες η Ουάσιγκτον και η Μόσχα έχουν ήδη εκφράσει τη δημόσια και απερίφραστη στήριξή τους.

Αυτό λοιπόν που στην πραγματικότητα συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι ότι ταχύτατα διαμορφώνονται δύο συμπαγή και ξεκάθαρα νέα «στρατόπεδα» στην ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτά τα στρατόπεδα, η Ελλάδα «γυρίζει το ρολόι» πριν από το 1973 και παίρνει τη θέση που είχε προτού ο δικτάτορας ασκήσει την αδιανόητη «νασερική» πολιτική του, που όχι μόνον στοίχισε στον ίδιο την εξουσία (έπεσε λίγο καιρό μετά), αλλά, κυρίως, στοίχισε στην Κύπρο την πλήρη αμερικανική απάθεια την ώρα του Αττίλα, κάτι που ως τότε δεν συνέβαινε – δέκα χρόνια πριν, το 1964 η Ουάσιγκτον είχε απειλήσει πολύ σκληρά την Αγκυρα σε περίπτωση εισβολής στην Κύπρο και η Αγκυρα είχε κάνει πίσω. Η Τουρκία κάνει την ακριβώς αντίθετη πορεία: από εκεί που επί δεκαετίες ήταν απαραίτητη σύμμαχος για τους Αμερικανούς, με ό,τι σήμαινε αυτό για την Ελλάδα και την Κύπρο, γίνεται σήμερα πρόβλημα, αν όχι και κίνδυνος γι' αυτούς και τους στενότερους συμμάχους της, το Ισραήλ.

Κάπου εκεί λοιπόν, σε αυτή τη νέα στρατηγική ισορροπία επιστρέφει ταχύτατα σήμερα το πλέγμα αυτών των σχέσεων εν όψει της μείζονος κρίσης που έχει ήδη προαναγγείλει η Αγκυρα. Κύπρος και Ελλάδα, απαιτούν επιτέλους με σοβαρότητα τα δικαιώματά τους και έχουν διαλέξει ξεκάθαρα, χωρίς αμφιταλαντεύσεις, στρατόπεδο για το πώς θα τα ασκήσουν και θα τα υπερασπιστούν. Εκείνο της Δύσης, που, όποτε ο ελληνισμός βρέθηκε στο πλαίσιο του, ισχυροποίησε τη θέση του, όπως στα έτη 1827, 1912-13, 1914-20 και 1940 και όποτε βρέθηκε απέναντί του, υπέστη βαριές ήττες, όπως το 1922 και, φυσικά, το 1973-74. Ισως να μην το αντιλαμβανόμαστε άμεσα, αλλά, αυτή τη στιγμή σημειώνονται ιστορικής σημασίας εξελίξεις που θα επανακαθορίσουν πολλά, αν όχι τα πάντα, όσο τουλάχιστον μας αφορά με την επιστροφή της Ελλάδας στη δυτική συμμαχία και την τοποθέτηση της Τουρκίας απέναντί της.

ΑΘΑΝ.Χ.ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ: "Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΤΟ"

Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΤΟ

Η κατάσταση είναι πλέον πολύ σοβαρή για την χώρα. Για μιαν ακόμα φορά, η κυβέρνηση προσπάθησε να εξαπατήσει την τρόϊκα, μέλη της οποίας αρνούνται να ασχοληθούν εκ νέου με το ελληνικό θέμα

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

«Αρνούμαι να ξαναγυρίσω για ελέγχους στην Ελλάδα. Το πράγμα δεν πάει άλλο. Δυο χρόνια τώρα η κυβέρνηση μάς κοροϊδεύει. Η αντιπολίτευση, από την άλλη πλευρά, παίζει άσχημα παιχνίδια και η αριστερά είναι επικίνδυνη και πλήρως ανεύθυνη. Αφού θέλουν σκατά οι Έλληνες, ας τα φάνε…». Ο συνήθως ψύχραιμος και μετρημένος εκπρόσωπος της τρόϊκας που εκφράζεται έτσι είναι κυριολεκτικά εκτός εαυτού. Και δεν συνέρχεται ούτε με τα δύο τζιν-τόνικ που πίνει στην αίθουσα VIP του αεροδρομίου. Αντιθέτως, το οινόπνευμα δείχνει να τον εκνευρίζει περισσότερο. «Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί οι πολιτικοί της δεν θέλουν να την αφήσουν να πάει μπροστά», προσθέτει.

Και δεν έχει άδικο. Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι η πολιτικο-οικονομική εξουσία στην μεταπολευτική Ελλάδα ανήκει σε μία κομματο-συνδικαλιστική μαφία, αδίστακτη και βαθειά αντιδραστική, η οποία ελέγχει σε μεγάλο βαθμό κα όλες τις αρθρώσεις της ζωής του τόπου. Σήμερα, λοιπόν, αυτό το κάλπικο στην κυριολεξία σύστημα δίνει αγώνα επιβίωσης, εξευτελίζοντας την χώρα και το μέλλον της. Στην προσπάθειά του αυτή κατάφερε, έως σήμερα, να παρασύρει –εκβιαστικά– τους εταίρους μας στην ΕΕ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την τρόϊκα.

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να σημειωθεί κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό στην Ελλάδα, αλλά έχει μεγάλη σημασία για την συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας από τον διεθνή μηχανισμό στήριξης. Στην τελευταία αξιολόγηση της Ελλάδας, μετά την οποία εγκρίθηκε η εκταμίευση της πέμπτης δόσης, η τρόϊκα έκανε ουσιαστικά μία λαθροχειρία ολκής προκειμένου να παρακάμψει την αδυναμία της χώρας να εκπληρώσει τους στόχους του Μνημονίου.

Με το πρόσχημα ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα τελικά στοιχεία από την Αθήνα, η τρόϊκα άφησε …λευκά τα κρίσιμα «κουτάκια» στον πίνακα, όπου σε κάθε αξιολόγηση αναφέρονται τα τελευταία δημοσιονομικά στοιχεία ώστε να αντιπαραβληθούν με τους συμβατικούς στόχους και να βγει συμπέρασμα για το αν η Ελλάδα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της. Αυτό έγινε, στην πραγματικότητα, επειδή όλα τα στοιχεία που υπήρχαν παρέπεμπαν σε ιλιγγιώδεις αποκλίσεις, όπως φάνηκε πριν λίγες ημέρες, όταν δημοσιοποιήθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού κατά το α’ εξάμηνο του έτους. Εκεί είδαμε ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ξέφυγε στα 12,747 δισεκατ. ευρώ –δηλαδή σχεδόν 2,4 δισεκατ. ευρώ πάνω από τον στόχο των 10,374 δισεκατ. ευρώ.

Όμως, αυτή η μεθόδευση –όπου, ουσιαστικά, το ΔΝΤ παραβίασε τις πάγιες αρχές του καταστατικού του, χρηματοδοτώντας μια χώρα που δεν εκπληρώνει το conditionality (όροι) του δανείου– δεν μπορεί να συνεχισθεί, γιατί έχει προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις από εκπροσώπους μεγάλων αναπτυσσόμενων οικονομιών στο συμβούλιο του Ταμείου, όπως ενημέρωσε η κ. Κ.Λαγκάρντ τον κ.Ε.Βενιζέλο στην Ουάσινγκτον. Αυτές οι ενστάσεις κορυφώθηκαν στην πρώτη συζήτηση του ελληνικού προβλήματος που έγινε την Πέμπτη –με τους εκπροσώπους της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Ρωσίας, δηλαδή, τριών επιφανών μελών του G20, να διατυπώνουν ζωηρές αμφιβολίες για το αν πρέπει να συνεχισθεί η χρηματοδότηση της Ελλάδας, ενώ δεν πιάνει τους στόχους του προγράμματός της. Ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας, μάλιστα, αμφισβήτησε την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ακόμη και μετά την τελευταία ρύθμιση (βλ. αναδιάρθρωση) που αποφασίσθηκε στις 21 Ιουλίου.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο στοιχείο που έμεινε «αφανές» από την προηγούμενη διαδικασία αξιολόγησης είναι ότι οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αρνήθηκαν για πρώτη φορά να προσυπογράψουν την έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που συνοδεύει κάθε έκθεση της τρόϊκας, ρίχνοντας νερό στον μύλο όσων πιστεύουν ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης είναι μια χαμένη υπόθεση. Η πεποίθηση δε αυτή θα εδραιωθεί πλέον μετά την απόρρητη έκθεση των υπεύθυνων της τρόϊκας προς τους εντολοδόχους τους.

Τί μέλλει γενέσθαι; Η εκτίμησή μας είναι ότι οι πρόωρες εκλογές ίσως αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα να αποφύγει την πτώχευση και την έξοδο από την ευρωζώνη, με τον σχηματισμό οικουμενικής, τρόπον τινα, μετεκλογικής κυβέρνησης. Μία κυβέρνηση, ωστόσο, που θα πρέπει να συγκρουσθεί με τον εαυτό της και την εκτρωματική κοινωνία που εξέθρεψαν οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις.