ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: επιχειρηματική ενημέρωση

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ

Ξεκινά από 1η Οκτωβρίου η ηλεκτρονική υποβολή Πόθεν Εσχες

περισσότερα »

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ

17 «παραθυράκια» με 3 προϋποθέσεις για έξοδο με μικρές επιβαρύνσεις στα όρια ή τις παλαιές διατάξεις

περισσότερα »

ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Αισιοδοξία για την Πορεία των ΕΛΠΕ το 2016 Πρόοδος στις Ερευνες Υδρογοναθράκων στον Πατραικό
περισσότερα »

ΔΙΑΦΟΡΑ

Ανακοίνωση ΒΕΠ Δελτίο Τύπου ΒΕΠ

περισσότερα »

Υπουργού Υποδομών κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΠΙΡΤΖΗ άρθρο

Liberal, Ελεύθερος Τύπος, ΣΚΑΙ και τα άλλα μέσα αναπαραγωγής της λάσπης
ΛΑΣΠΗ ΨΕΜΑΤΑ και ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ…
Τόση λάσπη δεν έπεσε ποτέ…

Η γελοιότητα στο μεγαλείο της…

Η σπίλωση του Υπουργού Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, Χρήστου Σπίρτζη, και επιλεγμένων υπουργών της Κυβέρνησης από τη ΝΔ, το ΠAΣOΚ και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που έστησαν τα προηγούμενα χρόνια καλά κρατεί…»»

Το νεοδημοκρατικό ακροδεξιάς απόκλισης site Liberal, γνωστών εκδοτών, ο Ελ. Τύπος (και αυτός γνωστός για τις διαψεύσεις του), το ΣΚΑΙ, «η αλήθεια να λέγεται» και τα άλλα μέσα αναπαραγωγής της λάσπης επιχειρούν για μια ακόμη φορά τη σπίλωση μας με χοντρά και κακοστημένα ψέματα και πολιτικές προβοκάτσιες.

Ο Ελεύθερος Τύπος με πρωτοσέλιδο του αναφέρει: «Ξήλωσαν νύχτα τον βασικό μέτοχο» «Κατάργηση του νόμου Καραμανλή για το ασυμβίβαστο εργολάβου-καναλάρχη».

Στο πάντα έγκριτο ρεπορτάζ των μέσων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων του παλαιοκομματισμού, μας κατηγορούν ότι στον Νόμο για τις δημόσιες συμβάσεις, προχωρήσαμε «εν κρυπτώ, με φωτογραφική νομοθετική ρύθμιση, στην κατάργηση του ασυμβίβαστου καναλάρχη – εργολάβου, μέσα στο κατακαλόκαιρο». Στη συνέχεια περιπλέκουν το γνωστό σίριαλ του κουμπάρου, «που έτσι μπορεί να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για τα κανάλια». Η αλήθεια να λέγεται, είναι, ότι όχι μόνο Ποτέ δεν καταργήθηκε αλλά μνημονεύεται ρητώς στον Νόμο και στην προκήρυξη του διαγωνισμού για τις αδειοδοτήσεις των καναλιών. (βλ. συνημμένο).

Προς μεγάλη τους απογοήτευση και κατάρρευση και του τελευταίου ίχνους αξιοπιστίας που θα μπορούσαν να διαθέτουν αλλά και προς πλήρη γελοιοποίησή τους, ισχύει ακλόνητα και αδιατάρακτα το εξής:

Με βάση τη νομοθεσία που η Κυβέρνηση περιφρουρεί και εφαρμόζει στη διακήρυξη για τις αδειοδοτήσεις των καναλιών είναι και θα παραμείνει – όσο κι αν λυσσάνε και φωνάζουν - ασυμβίβαστη η ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου, του Μέλους οργάνου διοίκησης ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης Μέσων Ενημέρωσης, με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου, του Μέλους οργάνου διοίκησης ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης, που συνάπτει δημόσιες συμβάσεις (έργα και προμήθειες).

Αυτό προβλέπει ο Νόμος 3310/2005 που ισχύει κανονικότατα. Η προκήρυξη για τις αδειοδοτήσεις των καναλιών ρητώς αναφέρει τον Νόμο 3310/2005 που ποτέ δεν καταργήθηκε, δεσμεύει τους συμμετέχοντες και εν συνεχεία υπερθεματιστές και μνημονεύεται και στα τεύχη του διαγωνισμού (βλ. συνημμένα).

Δεν μπορεί οι διατάξεις σε ισχύ να επαναλαμβάνονται σε κάθε Νόμο. Το ξέρουν και οι πρωτοετείς φοιτητές της Νομικής Σχολής και ο κάθε νοήμων άνθρωπος. Αυτή είναι η μόνη και μοναδική αλήθεια. Η αλήθεια να λέγεται.


Συμπεράσματα

1. Το αεριλίκι και το νταβατζιλίκι τελείωσε στη χώρα

2. Η γκεμπελιστική τακτική «λάσπη – λάσπη κάτι θα μείνει» δεν πιάνει

3. Σας έχουμε δηλώσει πολλές φορές:

o Εμείς υπηρετούμε τον ελληνικό λαό, τη διαφάνεια και το δημόσιο συμφέρον

o Δεν είμαστε σαν και εσάς. Δε θα γίνουμε ποτέ ίδιοι

o Δε μπερδεύουμε τις προσωπικές και φιλικές μας σχέσεις με τις δημόσιες θέσεις που υπηρετούμε

o Το ξέρετε και αυτό σας ενοχλεί περισσότερο

o Θα συνεχίσουμε, γιατί δε μας κρατάτε

4. Χαιρόμαστε που εσείς που τον πολεμήσατε και οι πολιτικοί φίλοι σας που κρύβονται, για να μην τον στηρίξουν, γίνατε δήθεν υπέρμαχοι του βασικού μετόχου έστω και για να υπηρετήσετε τη συνέχεια της ανομίας, της διαπλοκής και της πολιτικής αθλιότητας. Έστω κι έτσι θα χαίρεται και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, και πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής.

5. Για τα ψεύδη και τα συκοφαντικά δημοσιεύματα τον λόγο θα έχει η Δικαιοσύνη. Τους βασικούς μετόχους του ψέματος, της διαπλοκής, της συκοφαντίας και της «αλήθειας να λέγεται» τους καταργεί η Κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός.


ΣΥΝΗΜΜΕΝΑ:
Απόσπασμα της Προκήρυξης δημοπρασίας για τη χορήγηση τεσσάρων (4) αδειών παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας ενημερωτικού προγράμματος γενικού περιεχομένου για μετάδοση υψηλής ευκρίνειας (high definition).
Απόσπασμα του Νόμου 3310/2005.

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ Β' ΑΘΗΝΑΣ
Χρήστος Σπίρτζης
Λ. Συγγρού 12, 11742, ΑΘΗΝΑ
Τηλ.: 2110127890-1
Fax: 2110127952

Mrs. Christine Lagarde wrote:"..Employ More Women"

To Boost Growth: Employ More Women

Posted on September 14, 2016 by iMFdirect

By Christine Lagarde

Version in Français (French)

At his swearing-in ceremony last year, Prime Minister Justin Trudeau was asked why he had appointed a gender-balanced cabinet, a first for Canada (and for most countries around the world). He replied “Because it’s 2015.”

He was right, of course, and his response demonstrated his government’s clear commitment to gender equality. But there is another important reason for promoting greater female participation in the workforce: women in jobs are good for growth. IMF studies have shown significant macroeconomic gains when women are able to participate more fully in the labor market.

Since the global financial crisis, countries around the world have been trying to grow their economies more quickly. Canada is no exception. Low oil prices and weak demand from major trading partners have hampered its exports, and an aging population is shrinking its labor force. The policy prescription is no secret. Canada must improve its labor productivity, which is about 20 percent below the level in the United States, and is growing at less than 1 percent a year.

Women are part of the solution. Tapping into Canada’s highly educated pool of women would help offset the shrinking labor force, boost growth potential in the medium term, and raise living standards for all Canadians. Moreover, a forthcoming study by the IMF suggests that a 1 percentage point increase in the labor force participation of women with an advanced degree would raise Canada’s overall labor productivity growth by 0.2 to 0.4 percentage point a year. So, if the current gap of 7 percentage points between male and female labor force participation were eliminated, the level of real GDP could be about 4½ percent higher today.

To be sure, Canada has already made impressive strides in boosting female labor participation over the past several decades. In 1980, only 60 percent of Canadian women aged 25–54 years old were in the labor market, below the United States and significantly lower than in the Nordic countries, which led the pack. Four decades later, Canada’s female labor participation rate is over 80 percent, comparing favorably with most advanced economies—including the United States, where the rate has actually fallen since the mid-1990s to about 74 percent (see Chart 1).

Canada’s rapid progress in female labor participation was no accident; it reflects deliberate and targeted policy measures. Two Canadian reform initiatives have been particularly effective in boosting female labor participation.

• Tax reforms. A federal tax reform in the late 1980s replaced a number of deductions (including on income earned by secondary earners) with tax credits, broadened the tax base, and lowered the marginal tax rate structure. That encouraged more secondary earners (who are usually women—but that is a story for another day!) to participate in the labor force, partly because their tax burden would no longer be tied to the higher marginal tax rate of primary earners. And in the 1990s, the federal government introduced tax cuts and benefits for families with children, further improving work incentives for secondary earners.

• Family-support policies. Federal and provincial governments launched initiatives to support parenting and early childhood development starting in the late 1990s. They lengthened maternity and parental leaves from a maximum of 37 weeks to 52 weeks in 2001 and established a national system of early learning and child care, supported by increased government spending on early childhood development.

These targeted measures worked. Since 1980, Canada’s female labor force (aged 25–54 years) has increased by 3.2 million, compared with a 2.1 million increase in its male labor force.

Despite these successes, gender gaps still remain in Canada. The participation rate for women was 82 percent in 2015, well below the 92 percent level for men. But the more disappointing fact is that a substantial increase in women with an advanced academic degree has not led to a proportional increase in their participation in the labor force. In 2015, more women received university degrees than men, but their labor participation rate is 7 percentage points lower than men’s. Thus, there is still room to tap the underutilized female labor force to anchor strong growth.

A good place to start may be by narrowing the remaining policy gaps. While paid maternity and parental leave is the 7th longest in advanced Organization for Economic Cooperation and Development economies, public spending on early education and care still falls short of that in many advanced economies, and there could be further scope to improve work incentives for secondary earners (see Chart 2).

In addition, family support policies should be targeted at enhancing incentives to work. The Canada Child Benefit introduced in the 2016 federal budget is a step in the right direction, by providing benefits to low- and middle-income families (single mothers often fall in the low-income category). But the benefit program—and family support policies more generally—could be better targeted toward increasing childcare subsidies for working parents whose parental leave has expired.

To boot, Canada’s gender wage gap is well above the Organization for Economic Cooperation and Development average, and progress in promoting women’s representation in senior management has also been slow, with women making up only one in four senior managers. This “invisible glass ceiling” could discourage younger generations of women to pursue professional careers. Bold decisions are needed to change corporate cultures and shift social norms—for example, by providing incentives for women’s representation on corporate boards or reforming the current parental leave system so that more fathers are willing to take leave.

Prime Minister Trudeau recently tweeted “poverty is sexist.” Canada can grow its economy and improve prospects for all Canadian women, especially the poorest, by boosting their participation in the labor force. It is not only the right thing to do, it is the smart thing to do.