ΩΡΙΩΝ-ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ:Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού λύκων και αρκούδων

Φεβ 9 τις 4:31 μ.μ.

ΩΡΙΩΝ - Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ Κρήτης 2,  15127, Μελίσσια-Αθήνα www.orion.net.gr   orion@orion.net.gr

Αθήνα, 9/2/2018

Προς: Υπ.Περιβάλλοντος & Ενέργειας Υπόψιν: Αναπλ.Υπουργού κ.Σωκράτη Φάμελλου Κοιν: ΜΜΕ, Κόμματα, Βουλευτές, Κυνηγ.Οργανώσεις, Μέλη & Φίλοι του Ωρίωνα

Θέμα: Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού λύκων και αρκούδων

Κύριε Υπουργέ,

σε καθημερινή σχεδόν βάση, έρχονται στη δημοσιότητα ειδήσεις για επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα και άλλα οικόσιτα ζώα. Κτηνοτρόφοι από πολλές περιοχές της χώρας μας διαμαρτύρονται έντονα για τις ζημιές που επιφέρουν στο ζωικό τους κεφάλαιο οι λύκοι και οι αρκούδες, ζητώντας από τις αρχές να αναλάβουν δράση για να προστατεύσουν τη ζωή και τις περιουσίες τους. Σε πολλά μέρη οι άνθρωποι φοβούνται να βγουν γύρω από το χωριό τους για να μαζέψουν ξύλα, χόρτα ή μανιτάρια, ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο υπερπληθυσμός των μεγάλων σαρκοφάγων ζώων συμβάλλει στην περαιτέρω ερημοποίηση της υπαίθρου από τους ανθρώπους της. Έχουν ήδη καταγραφεί επιθέσεις αρκούδων και λύκων, με τραυματισμούς ανθρώπων, ακόμη και εντός κατοικημένων περιοχών. Από τύχη μέχρι σήμερα δεν θρηνούμε πολλά θύματα. Έχουμε όμως επίσημα καταγεγραμμένους νεκρούς από επιθέσεις άγριων ζώων που είναι σε καθεστώς προστασίας. Συχνά είναι και τα τροχαία ατυχήματα με άγρια ζώα στις επαρχιακές, ακόμα και στις εθνικές οδούς.

Τα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα της πατρίδας μας, κυρίως ο λύκος και η αρκούδα, έχουν σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα και ορθά διαβιούν σε καθεστώς προστασίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι σε καθεστώς ασυδοσίας και μπορούν ανενόχλητα να κυκλοφορούν στις περιοχές όπου κατοικούν και δραστηριοποιούνται άνθρωποι. Τα περισσότερα αν όχι όλα τα περιστατικά, συμβαίνουν, όχι εντός καταφυγίων άγριας ζωής, όπου τα ζώα αυτά πρέπει να έχουν ένα ιδιαίτερο καθεστώς προστασίας, αλλά σε χώρους ανθρώπινης παρουσίας όπου κανονικά δεν θα έπρεπε να εμφανίζονταν. Είναι προφανές ότι ο αριθμός των λύκων και των αρκούδων στη χώρα μας έχει αυξηθεί πολύ πέραν του να χαρακτηρίζονται ως είδη προς εξαφάνιση.

Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, όταν κάποιο άγριο ζώο, είτε ανήκει σε προστατευόμενο είδος είτε όχι, αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα σε ανθρώπινες δραστηριότητες, πόσο μάλλον να επιτίθεται σε ανθρώπους, τότε χαρακτηρίζεται επικίνδυνο. Ακολούθως, τα αρμόδια όργανα της πολιτείας, όχι οι πολίτες, επιβάλλουν τα ανάλογα διαχειριστικά μέτρα. Τέτοια μέτρα είναι η θανάτωσή του ή ο εγκλεισμός του σε απόλυτα ελεγχόμενο περιφραγμένο χώρο.

Ο έλεγχος του πληθυσμού των άγριων ζώων μπορεί να γίνει με κυνηγετικές πρακτικές, όπως αναφέρουν οι κανόνες συμβίωσης ανθρώπων με αρκούδες στη Ρουμανία ή με θανάτωση των επικίνδυνων για τον άνθρωπο ζώων από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας, όπως εφαρμόζεται στη Γερμανία, Γαλλία, Νορβηγία, Φιλανδία κλπ. Στη Σλοβενία, με έκταση δέκα φορές μεγαλύτερη από τη Δυτική Μακεδονία, τα αρμόδια όργανα της πολιτείας αποφάσισαν να θανατώσουν σχεδόν το 20% από τις 400 αρκούδες και τους 100 λύκους που ζουν υπό καθεστώς προστασίας. Ο ίδιος αριθμός αρκούδων εκτιμάται ότι υπάρχει στη Δυτική Μακεδονία όπου έχουμε συνεχείς εμφανίσεις αρκούδων πέριξ και εντός οικισμών, καθώς και συνεχείς επιθέσεις σε κτηνοτροφικές επιχειρήσεις. Εντούτοις, κανένα μέτρο διαχείρισης, εκτός της καταγραφής των ζημιών, δεν επιχειρείται.

Στη χώρα μας, υπό την επήρεια ενός ιδιότυπου καθεστώτος που δεν βασίζεται σε επιστημονικές πρακτικές αλλά σε αντικυνηγετικά ιδεολογήματα και ακτιβιστική ζωοφιλία, αποφεύγεται συστηματικά ακόμα και η λεκτική χρήση του όρου «θανάτωση άγριου ζώου». Παρά τα συνεχιζόμενα κρούσματα επιθέσεων άγριων ζώων σε ανθρώπους και οικόσιτα ζώα, δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε το αυτονόητο. Ανάμεσα σε μια ανθρώπινη ζωή και στη ζωή ενός άγριου ζώου, πρέπει να υπερισχύει η αξία της ζωής του ανθρώπου. Ελπίζουμε να είναι αυτό προφανές για όλους. Αραγε, πρέπει να θρηνήσουμε θύματα των λύκων στην Πάρνηθα και στα βόρεια προάστια της Αθήνας για να αντιληφθούν οι αρμόδιοι κρατικοί λειτουργοί το πρόβλημα του υπερπληθυσμού τους;

Κύριε Υπουργέ,

μας εκπλήξατε ευχάριστα όταν αυξήσατε το όριο κάρπωσης του αγριόχοιρου, δείχνοντας σωστά αντανακλαστικά και αντίληψη της πραγματικότητας που δημιουργεί στην ύπαιθρο ο υπερπληθυσμός του. Το κυνήγι σε όλο τον κόσμο είναι ένα επιστημονικό μέτρο διαχείρισης της άγριας ζωής και, προς τιμήν σας, εφαρμόσατε αυτή την πρακτική που οι προκάτοχοι σας, τόσα χρόνια, από όλους τους πολιτικούς χώρους, δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν και να εφαρμόσουν.

Γίνονται διάφορες συζητήσεις για τον τρόπο ελέγχου του υπερπληθυσμού του λύκου και της αρκούδας στη χώρα μας. Αρκετοί προτείνουν να εκδίδονται ειδικές άδειες θήρας για τα άγρια ζώα τα οποία προκαλούν προβλήματα και κινδύνους κινούμενα κοντά σε οικισμούς και ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι άδειες αυτές, με υψηλό οικονομικό αντίτιμο, θα μπορούσαν να προσελκύσουν ξένους κυνηγούς με πολλαπλά οφέλη για τη χώρα μας. Αφενός μεν θα ελεγχθεί ο πληθυσμός των ζώων και μάλιστα των πλέον προβληματικών εξ αυτών, αφετέρου δε, θα ενισχυθούν τουριστικά οι πλέον ορεινές και φτωχές περιοχές. Το αντίτιμο της άδειας θήρας θα μπορούσε να αποδίδεται στις οργανώσεις που ασχολούνται με την προστασία αυτών των ζώων, για να αξιοποιηθεί στην προστασία των υγιών πληθυσμών τους.

Εμείς, τα μέλη του Συλλόγου «Ωρίων - Το δίκτυο των Κυνηγών», δεν σας προτείνουμε να εντάξετε τους λύκους και τις αρκούδες στον κατάλογο των θηραμάτων. Αλλωστε, τα συγκεκριμένα ζώα, ουδέποτε αποτελούσαν παραδοσιακό θήραμα στη χώρα μας. Οι Έλληνες κυνηγοί, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις περισσότερες χώρες του κόσμου, δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το κυνήγι για συλλογή τροπαίων και ταριχευμένων ζώων.

Σας ζητούμε όμως, κύριε Υπουργέ, να ακούσετε τις φωνές των κατοίκων της υπαίθρου που διαβιούν σε πραγματικά δύσκολες και πολλές φορές δραματικές συνθήκες, χωρίς τα προβλήματά τους να έρχονται στη δημοσιότητα των Αθηνών. Δυστυχώς, στη χώρα μας, είδηση είναι μόνο όταν ένας λύκος θανατωθεί σε τροχαίο και όχι όταν ο λύκος σκοτώσει και καταναλώσει δύο οικόσιτα σκυλάκια στην αυλή μιας κατοικίας.

Ο τρόπος ελέγχου του πληθυσμού και της παρουσίας των άγριων ζώων σε κατοικημένες περιοχές είναι αρμοδιότητα και ευθύνη της πολιτείας. Ως πολίτες επισημαίνουμε το πρόβλημα και σας ζητούμε να εφαρμόσετε ό,τι ισχύει και στις άλλες χώρες του κόσμου. Χωρίς ιδεολογικές φοβίες, χωρίς λανθασμένες ζωοφιλικές αγκυλώσεις και ακτιβιστικές επιρροές, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, πολίτες και διοικούντες, ότι η θανάτωση ενός αριθμού άγριων ζώων είναι επιστημονικά και διαχειριστικά σωστό μέτρο που εφαρμόζεται σε όλο τον κόσμο για την προστασία, τόσο των ίδιων των άγριων ζώων όσο και -κυρίως- των ανθρώπων που ζουν και δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο.

	Για τον Ωρίωνα, Με εκτίμηση,
O Πρόεδρος Θωμάς Μπατσέλας		Ο Γ.Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου

---

Σχετικοί σύνδεσμοι:

1. Διαμαρτυρία για την διαχείριση του πληθυσμού του λύκου μέσα στην Agrotica
   http://agrotes.eu/diamartyria-gia-tin-diachirisi-tou-plithysmou-tou-lykou-mesa-stin-agrotica/
2. Επίθεση αρκούδας σε μαντρί στις Σέρρες
   http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/580750/serres-epithesi-mayris-arkoydas-se-mantri
3. Επίθεση αρκούδας σε άνθρωπο στη Φλώρινα (2013)
   http://florineanews.blogspot.gr/2013/04/blog-post_85.html
4. Αρκούδα επιτέθηκε και τραυμάτισε άνδρα στη Φλώρινα (2017)
   http://www.protothema.gr/greece/article/706730/arkouda-epitethike-kai-traumatise-andra-sti-florina/
5. Αδειες για το κυνήγι των δύο τρίτων των λύκων στη χώρα δίνει η Νορβηγία
   https://dasarxeio.com/2016/09/18/0000/
6. Ειδήσεις με επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα και κτηνοτροφικά ζώα
   http://www.knf.gr/tag/επίθεση-λύκων/
   http://www.e-artemis.gr/tag/likos/
   https://www.ihunt.gr/taxonomy/term/498
7. Χάρτης με επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα και κτηνοτροφικά ζώα
   http://kynigetikes.selides.org/index.php?option=com_content&view=category&id=130&Itemid=209

---

Πηγή: http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2018/wolfbear.htm

Προστατευόμενα είδη (Πετροσωλήνες, Πίνες κ.α.) στα Μενού Μεγάλων Εστιατορίων της Αθήνας και του Πειραιά

Προστατευόμενα είδη (Πετροσωλήνες, Πίνες κ.α.) στα Μενού Μεγάλων Εστιατορίων της Αθήνας και του Πειραιά Η σπάνια και προστατευόμενη Πίννα, προβάλλεται ως έδεσμα στο διαδίκτυο Στο πλαίσιο έρευνας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγοςγια την παράνομη και καταστροφική αλιεία στην Ελλάδα, έγινε μία εκτίμηση της έκτασης του προβλήματος της εμπορίας προστατευόμενων θαλάσσιων ασπόνδυλων ειδών, ως εκλεκτά εδέσματα, σε μεγάλα εστιατόρια της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα. Τα πιο δημοφιλή προστατευόμενα είδη που διατίθενται ευρέως στα ελληνικά εστιατόρια είναι ο Πετροσωλήνας, η Πίννα, η Μπουρού, η Κοχύλα, καθώς και ο λεγόμενος γόνος (δηλ υπομεγέθη ψάρια ή γαρίδες διαφόρων ειδών). Σε ένα σύνολο 70 εστιατορίων τα οποία εν αγνοία τους συμμετείχαν στην έρευνα αυτή, το 80% είτε είχαν τα παραπάνω προστατευόμενα είδη στο μενού τους, ή δήλωσαν στους ερευνητές που τους προσέγγισαν ως πελάτες, ότι για σκοπούς μεγάλης παραγγελίας θα μπορούσαν να προμηθευτούν με διάφορα προστατευόμενα είδη, εάν έχουν περιθώριο λίγων ημερών. Πολλοί ήταν αυτοί που μας δήλωσαν ότι “με χαρά μπορούν να μας σερβίρουν οτιδήποτε βγαίνει από τη θάλασσα” (νόμιμο ή παράνομο).  Όπως εξήγησαν κάποιοι υπεύθυνοι εστιατορίων, προμηθεύονται τα συγκεκριμένα είδη από αλιείς που δεν είναι επαγγελματίες. Αυτοί τα ψαρεύουν (παράνομα) είτε με ψαροντούφεκο και μπουκάλα, είτε έχουν «ειδικευθεί» στην αλιεία πετροσωλήνα με κομπρεσέρ. Δηλαδή έχει στηθεί ένα εκτεταμένο δίκτυο μαύρης αγοράς, το οποίο αφ’ ενός αποψιλώνει και καταστρέφει ότι έχει απομείνει από τα άλλοτε πλούσια αποθέματα των προστατευόμενων ειδών στα παράκτια νερά, ενώ παράλληλα αποτελεί και παράνομο μαύρο εμπόριο. Πέρα από τα εστιατόρια αυτά, περισσότερες από 100 ιστοσελίδες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας προβάλουν στο διαδίκτυο το μενού τους που περιέχει κάποια από αυτά τα προστατευόμενα είδη. Συχνότερα αναφέρεται ο Πετροσωλήνας, που άλλοτε διατίθεται με delivery και άλλοτε ως ακριβό πιάτο σε gourmet εστιατόρια (π.χ. διαφημίζεται gourmet πιάτο «Πετροσωλήνες αχνιστοί με λάδι τρούφας»). Παράλληλα πολυάριθμες είναι και οι ιστοσελίδες και τα γνωστά περιοδικά που παρουσιάζουν συνταγές και προβάλουν αυτά τα προστατευόμενα είδη ως εκλεκτά εδέσματα. Αντίστοιχη έρευνα είχε δημοσιευθεί το 2011 στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «Mediterranean Marine Science» από τον αναπληρωτή καθηγητή του τμήματος Επιστημών της Θάλασσας του Πανεπιστημίου Αιγαίου Στέλιου Κατσανεβάκη, η οποία είχε αναδείξει από τότε τόσο στην επιστημονική κοινότητα όσο και στις κρατικές αρχές, την έκταση του προβλήματος της ευρείας παράνομης εμπορίας προστατευόμενων οστρακοειδών στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως κανένα μέτρο δεν λήφθηκε έκτοτε για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Οι ελληνικές θάλασσες στηρίζουν τους τελευταίους σημαντικούς πληθυσμούς προστατευόμενων οστρακοειδών, που όμως είναι αμφίβολο για πόσο ακόμα θα μπορέσουν να επιβιώσουν H αλιεία του Πετροσωλήνα είναι ιδιαίτερα καταστροφική, δεδομένου ότι το όστρακο αυτό ζει μέσα στους βράχους Αξίζει να τονίσουμε ότι η αλιεία του Πετροσωλήνα είναι ιδιαίτερα καταστροφική, δεδομένου ότι το όστρακο αυτό ζει μέσα στους βράχους - εξ’ ου και η επιστημονική του ονομασία Lithophaga lithophaga.Ψαρεύεται από δύτες που χρησιμοποιούν σφυριά ή ακόμα και κομπρεσέρ με τα οποία σπάνε τους βράχους μέσα στους οποίους ζουν οι πετροσωλήνες, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό εκτεταμένη καταστροφή στα οικοσυστήματα της παράκτιας ζώνης. Επιπλέον, προκειμένου να φτάσει σε μέγεθος κατάλληλο για βρώση ο πετροσωλήνας, απαιτούνται πάνω από 50 χρόνια καθώς ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης του είδους ανέρχεται στα 0.2cm/έτος, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατη την αποκατάσταση του πληθυσμού έπειτα από την εντατική αλίευση που υφίσταται, (δεδομένου ότι το απόθεμα αυτό αντιμετωπίζει παράλληλα και την πίεση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και των ανθρωπογενών επιπτώσεων στα παράκτια οικοσυστήματα. Από τη βουλιμία μας να φάμε οτιδήποτε ζει σε αυτό τον πλανήτη και σε αυτή τη χώρα, δημιουργήσαμε αυτή την παράλογη και παράνομη μαύρη αγορά Για το θέμα της ευρείας παράνομης πώλησης των συγκεκριμένων προστατευόμενων ειδών στην Ελλάδα και τη σχετική ανεπάρκεια του ελεγκτικού μηχανισμού, το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος έχει υποβάλλει καταγγελίες, τόσο προς την Συνθήκη της Βέρνης (την οποία καθώς έχει προσυπογράψει η χώρα μας και έτσι δεσμεύεται για την προστασία των εν λόγω είδων), όσο και προς τη Γενική Διεύθυνση Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας της Ε.Ε. Στόχος μας είναι να ασκηθεί πίεση έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός ελέχγου και να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την αναίτια καταστροφή. Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται στη διάθεση των ελληνικών εισαγγελικών ή άλλων αρμόδιων αρχών, έτσι ώστε να προβούν στις απαραίτητες κυρώσεις. Από τη βουλιμία μας να φάμε οτιδήποτε ζει σε αυτό τον πλανήτη και σε αυτή τη χώρα, δημιουργήσαμε αυτή την παράλογη μαύρη αγορά, που όχι μόνο προκαλεί καταστροφή στα οικοσυστήματα και τα είδη που παράνομα καταλήγουν στο πιάτο μας, αλλά και στους ίδιους τους καταναλωτές! Τα είδη όπως ο Πετροσωλήνας και η Πίννα που χρειάζονται πολλές δεκαετίες για να αναπτυχθούν σε βρώσιμο μέγεθος, λόγω του μεγάλου χρόνου ζωής τους, μπορούν να συσσωρεύσουν επικίνδυνες συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων (μόλυβδο, ψευδάργυρο, κάδμιο) αλλά και οργανοχλώριων (PDB, DDT). Αυτό τα καθιστά επιβαρυντικά για την υγεία αυτών που τα καταναλώνουν, πολλοί εκ των οποίων θεωρούν ότι τρώγοντας τα (και τις τοξικές ουσίες που περιέχουν) θα λύσουν τα αφροδισιακά τους προβλήματα. Σπάνια και προστατευόμενα είδη όπως η Μπουρού, αποτελούν ένα από τα θύματα αυτής της παράλογης μαύρης αγοράς Προστατευόμενα είδη απροκάλυπτα προβάλλονται διαδικτυακά σε μενού εστιατορίων για κατ' οίκων διανομή Σε μία χώρα που θεωρούμε ότι έχουμε μεγάλη θαλασσινή παράδοση, η συμπεριφορά μας δείχνει ότι είμαστε παντελώς αστοιχείωτοι για το πώς θα έπρεπε να διαχειριστούμε αυτή τη μοναδική φυσική κληρονομιά των θαλασσών μας, αλλά και να ζήσουμε αξιοποιώντας σωστά τους θαλάσσιους πόρους μας. Καθώς το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος εμβαθαίνει την πολυετή έρευνα για την κατανόηση των αιτιών που καταστρέφουν τις ελληνικές θάλασσες, κάνοντας παράλληλα μία δύσκολη προσπάθεια για την άμυνα των θαλάσσιων πόρων μας, συνειδητοποιούμε μέρα με τη μέρα πόσο πολυεπίπεδα είναι τα αίτια αυτής της συνεχιζόμενης υποβάθμισης. Ρίζα του προβλήματος είναι ένα πλέγμα ημιμάθειας και αλαζονείας που εκτείνεται σε όλα τα επίπεδα, καλύπτοντας μέρος των αλιέων, των δημόσιων λειτουργών και των πολιτικών που θα έπρεπε να πρωτοστατούν στη διαχείριση των θαλάσσιων πόρων, αλλά και των εμπόρων και των καταναλωτών. Άλλοι στοχεύουν σε βραχυπρόθεσμα οφέλη και άλλοι κρύβονται πίσω από αναποτελεσματικές γραφειοκρατικές διαδικασίες και το διαμοιρασμό αρμοδιοτήτων και ευθυνών ανάμεσα σε διάφορες υπηρεσίες, ενώ μεγάλο μέρος των επιστημόνων επικεντρώνονται στην υλοποίηση προγραμμάτων για την αλιεία χωρίς να θεωρούν ότι έχουν ευθύνη για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων και για την ανάληψη αποτελεσματικών πρωτοβουλιών, αγνοώντας την διεθνώς θεσμοθετημένη αρχή της πρόληψης στην προστασία των φυσικών πόρων. Η πώληση γόνου στις ελληνικές ιχθυαγορές είναι δυστυχώς μία συνηθισμένη εικόνα... Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. και μία από τις ελάχιστες στον κόσμο όπου η διαχείριση της αλιείας είναι τόσο ανεπαρκής, ενώ οι κρατικές αρχές επιμένουν να εθελοτυφλούν, αντί να αντιμετωπίζουν σταδιακά τα προβλήματα της καταστροφικής και παράνομης αλιείας τα οποία είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες, τόσο σε μεγάλο μέρος των πολιτών όσο και στην πολιτεία. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το παράδειγμα της ευρείας και απροκάλυπτης εμπορίας προστατευόμενων ασπόνδυλων ειδών που πλέον είναι διαθέσιμα ακόμα και διαδικτυακά για κατ’ οίκον διανομή. Αυτό το τόσο σύνηθες παράνομο εμπόριο είναι ένα ζήτημα για το οποίο οι αρμόδιες αρχές διαφωνούν για το ποιός είναι τελικά αρμόδιος να το ελέγξει (δηλαδή κατά πόσο είναι ευθύνη είναι του Υπουργείου Περιβάλλοντος (που είναι υπεύθυνο για τα προστατευόμενα είδη), ή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (που είναι υπεύθυνο για θέματα αλιείας), ή του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (υπεύθυνο για ελέγχους αλιευτικών δραστηριοτήτων), ή του Υπουργείου Οικονομικών (υπεύθυνο για τους αγορανομικούς ελέγχους). Συνολικό αποτέλεσμα είναι αντί οι έλεγχοι και οι διαχείριση αυτής της προβληματικής κατάστασης να γίνεται από τις υπηρεσίες των 4ων υπουργείων, να μην γίνεται από κανένα, και η εμπορία και κατανάλωσή αυτών των ειδών να θεωρείται αυτονόητη! Αναστασία Μήλιου  Διευθύντρια Έρευνας , Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας "Αρχιπέλαγος"

AΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ:Άλλο ένα Προαναγγελθέν Ναυάγιο Βόρεια της Μυκόνου…

Σήμερα στις 1:28 μ.μ.

Άλλο ένα Προαναγγελθέν Ναυάγιο Βόρεια της Μυκόνου… Η προσάραξη του φορτηγού πλοίου Little Seyma στις ακτές της Μυκόνου την προπαραμονή Χριστουγέννων

Άλλο ένα Προαναγγελθέν Ναυάγιο Βόρεια της Μυκόνου… Η προσάραξη του φορτηγού πλοίου Little Seyma στις ακτές της Μυκόνου. Η προσάραξη του φορτηγού πλοίου Little Seyma στις ακτές της Μυκόνου την προπαραμονή Χριστουγέννων πέρασε στα ψιλά γράμματα των ΜΜΕ, χωρίς να προξενήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή ανησυχία. Το τουρκικών συμφερόντων φορτηγό πλοίο με σημαία Παναμά (μία από τις λεγόμενες σημαίες ευκαιρίας – δηλ με ανεπαρκείς προδιαγραφές ασφαλείας), μετέφερε για καλή μας τύχη αλεύρι. Ελλείψη ουσιαστικού μηχανισμού πρόβλεψης, αποτροπής και αντιμετώπισης ναυτικών ατυχημάτων, έπειτα από την άγνωστη μέχρι στιγμής βλάβη που υπέστη, το πλοίο παρασύρθηκε ακυβέρνητο και προσάραξε στη βραχονησίδα Τραγονήσι ανατολικά της Μυκόνου. Το ναυάγιο αυτό αποτελεί τη δεύτερη προσάραξη φορτηγού πλοίου στις ακτές της Μυκόνου τα τελευταία χρόνια. Ας αναλογιστούμε όμως ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις εάν το πλοίο αυτό δεν μετέφερε αλεύρι και ήταν ένα από τα 10 -12.000 πλοία που διεπλέουν ετησίως τις θάλασσές μας, μεταφέροντας επικίνδυνα φορτία (πετρέλαιο ή χημικά)… Θα μπορούσε να έχει προκληθεί ολοκληρωτική καταστροφή του Αιγαίου, με ολέθριες επιπτώσεις για τη θαλάσσια ζωή, στην οικονομία, τον τουρισμό, την αλιεία και τη δημόσια υγεία. Η πυκνή και ανεξέλεγκτη κίνηση των εμπορικών πλοίων στο Αιγαίο μέσα σε ένα μόνο εικοσιτετράωρο Για να κατανοήσουμε το μέγεθος των πιθανών επιπτώσεων, ας θυμηθούμε το ατύχημα πετρελαιοφόρου Exxon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, όπου η προσάραξη του υπό καλές καιρικές συνθήκες και η διαρροή πετρελαίου από μόνο ένα αμπάρι (37.000 τόνοι) είχε κόστος καθαρισμού και αποζημιώσεων μεγαλύτερο από 6,5 δις δολάρια. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια το πετρέλαιο ακόμα εντοπίζεται σε πολλά σημεία των ακτών και του πυθμένα και συνεχίζει να προξενεί σημαντικές περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις.  Και εάν όλα αυτά συνέβησαν στη μακρινή Αλάσκα, ας αναλογιστούμε τί θα συνέβαινε σε περίπτωση αντίστοιχου ατυχήματος στο Αιγαίο, με τις χιλιάδες νησιών και βραχονησίδων, τους εκατομμύρια κατοίκους, τη μοναδική περιβαλλοντική σημασία και την καρδιά της τουριστικής μας βιομηχανίας που αποδίδει περισσότερο από 35 δις ευρώ ετησίως στο ΑΕΠ της χώρας (με συμβολή 18,6%). Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος, εδώ και πολλά χρόνια κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για αυτή τη μόνιμη απειλή που αντιμετωπίζει κυριολεκτικά κάθε στιγμή το Αιγαίο, καταθέτοντας στις εκάστοτε πολιτικές αρχές τεκμηριωμένα στοιχεία, στατιστικές εκτίμησης ρίσκου, καθώς και προτάσεις μηχανισμών πρόληψης και αντιμετώπισης ατυχημάτων. Όμως εδώ και δεκαετίες, καθώς οι κυβερνήσεις αλλάζουν, παραμένει σταθερή η έλλειψη πολιτικής βούλησης αλλά και ικανότητας αντίληψης αυτού του τεράστιου κινδύνου που ελλοχεύει για τη χώρα. Οι ακτές της Σαλαμίνας έπειτα από το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ Έπειτα από το Ναυάγιο του «Αγία Ζώνη» τον περασμένο Σεπτέμβριο, κανείς δεν μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τις αδυναμίες και τις τρομακτικές ελλείψεις του μηχανισμού αντιμετώπισης. Ένα μικρό ναυάγιο που θα έπρεπε να ήταν απόλυτα διαχειρίσιμο, με μία αμελητέα ποσότητα επεξεργασμένου («ελαφρού») πετρελαίου, το οποίο έγινε σε συνθήκες άπνοιας, μόλις 2,5 μίλια από την πόρτα του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, προκάλεσε το χάος στις ακτές της Αττικής, αλλά και ένα τεράστιο κόστος για την πολιτεία το ύψος του οποίου ακόμα δεν είναι ακόμα γνωστό.  Πρέπει βέβαια να αναγνωριστεί η μεγάλη προσπάθεια που έγινε για τον καθαρισμό των ακτών, έχοντας καλά αποτελέσματα στην απομάκρυνση των ορατών ρύπων, καθώς και τη γρήγορη ανέλκυση του ναυαγίου - κάτι που έγινε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά η έλλειψη αποτελεσματικού μηχανισμού πρόβλεψης, πρόληψης και αντιμετώπισης θαλάσσιων ατυχημάτων που να λειτουργεί στην πράξη και όχι μόνο στα χαρτιά, παραμένει μία χρόνια έλλειψη του κρατικού μηχανισμού. Ο κίνδυνος για ένα ατύχημα στο Αιγαίο, αντίστοιχο αυτού του πετρελαιοφόρου Prestige, είναι καθημερινός Η διεθνής εμπειρία είναι συγκεκριμένη και οι μηχανισμοί πρόληψης και αντιμετώπισης θαλάσσιων ατυχημάτων εφαρμόζονται επί πολλές δεκαετίες σε πολλές περιοχές του κόσμου, με κόστος πολύ μικρότερο από αυτό που θα είχε ένα και μόνο μεγάλο ατύχημα. Στο Αιγαίο πρέπει να εφαρμοστεί ένας ολοκληρωμένος μηχανισμός που θα απαρτίζεται από ζώνες διαχωρισμού θαλάσσιας κυκλοφορίας (traffic separation), σύστημα ελέγχου και παρακολούθησης διερχόμενων πλοίων (traffic control), δίκτυο ρυμουλκών και σταθμών αντιμετώπισης της ρύπανσης, καθορισμός λιμένων καταφυγής (δηλ. ασφαλών σημείων όπου θα μπορούν να ρυμουλκούνται τα πλοία και να υπάρξει διαχείριση της κατάστασης) κ.α. Όμως πριν γίνουν όλα αυτά και πριν γίνει το επόμενο ατύχημα, υπάρχουν άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις όπως π.χ. η δημιουργία ενός καλά εξοπλισμένου Αντιρρυπαντικού Σταθμού στο κέντρο του Αιγαίου, με τουλάχιστον ένα ρυμουλκό ανοιχτής θαλάσσης που θα βρίσκεται σε 24ωρη ετοιμότητα. Εάν υπήρχε ένας τέτοιος αντιρρυπαντικός σταθμός, θα είχε αποφευχθεί τόσο το πρόσφατο ναυάγιο, όσο και τα 8 από τα 10 σοβαρά ναυτικά ατυχήματα που έγιναν τον τελευταίο χρόνο στο Αιγαίο, καθώς ένα τέτοιο ρυμουλκό θα ήταν ικανό να αποτρέψει τις προσαράξεις και να οδηγήσει τα πλοία σε ασφαλείς περιοχές όπου θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μία διαρροή ή μία μηχανική βλάβη. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε τέτοια περίπτωση το κόστος ρυμούλκησης μετακυλίεται αυτομάτως στην πλοιοκτήτρια εταιρεία, έχοντας δηλαδή με μηδενικό κόστος για την πολιτεία. Το ατύχημα του Little Seyma στις ακτές της Μυκόνου αποτελεί άλλη μία προειδοποίηση για το δραματικό κίνδυνο που αντιμετωπίζει κάθε στιγμή το Αιγαίο, καθώς διαπλέεται από πλοία που πέραν από τα απλά φορτία, μεταφέρουν καθημερινά εκατομμύρια τόνους πετρελαιοειδών και άλλων επικίνδυνων φορτίων (χημικά ή αέρια). Εάν η πολιτεία αγνοήσει και αυτή την προειδοποίηση, θα φέρει την πλήρη ευθύνη για την επερχόμενη καταστροφή που θα προκαλέσει ένα σοβαρό θαλάσσιο ατύχημα. Θοδωρής Τσιμπίδης  Διευθυντής – Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος ©2017 Archipelagos Institute of Marine Conservation | Pythagorio 83103, Samos, Greece

"EΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ" ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ

"EΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ"

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος

Δευτέρα 18/12 στις 11:00 π.μ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλαδικού Συλλόγου Εργαζομένων Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, ανακοινώνει τη πραγματοποίηση Συγκέντρωσης Διαμαρτυρίας των Εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, έξω από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, την προσεχή Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου στις 11:00 το πρωί.

Οι εργαζόμενοι αντιστέκονται στις διατάξεις του Σχ. Νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος που αφορούν το εργασιακό τους μέλλον καθώς αυτό έπειτα από 11 συνεχή χρόνια προσφοράς προδιαγράφεται τουλάχιστον αβέβαιο, σκορπίζοντας αγανάκτηση, οργή αλλά κυρίως απόγνωση στους Εργαζόμενους στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. 

Το ΥΠΕΝ αρνήθηκε πεισματικά κάθε διάλογο με το Σύλλογο των Εργαζομένων παρά τα συνεχή αιτήματά μας για συνάντηση και απέρριψε αναίτια κάθε εναλλακτική πρότασή μας για την Παράταση των συμβάσεών μας.

Σαν να μην έφτανε αυτό, “κατόρθωσε” να μην έχει το Νομοσχέδιο ψηφισμένο το 2017, ξεπερνώντας έτσι το προ διετίας “κατόρθωμα” της παράτασης των συμβάσεων των εργαζομένων κυριολεκτικά στο παρά ένα (30 Δεκ. 2015) και πλέον υπόσχεται πως θα το κάνει στο και ένα, ή ακριβέστερα στο και δέκα και βάλε!!!

Πιθανώς και πάλι τη τελευταία στιγμή θα γίνουν από πλευράς ΥΠΕΝ τα γνωστά πασαλείμματα (ΠΝΠ ή Τροπολογία) ώστε από 1/1/2018 να μην έχουμε Φορείς Διαχείρισης “φαντάσματα” εν αναμονή αναδρομικών ρυθμίσεων.

Όλα αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της προχειρότητας και της αναποτελεσματικότητας που συνοδεύει τις ενέργειες του Υπουργείου Περιβάλλοντος σχετικά με τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Υποσχέσεις και χρονοδιαγράμματα που εύκολα δίνονται αλλά ποτέ δεν τηρούνται.

Απαιτούμε την αντικατάσταση των επίμαχων διατάξεων του νομοσχεδίου, ώστε:

α) να διασφαλίζεται η νόμιμη παράταση των συμβάσεων όλων των εργαζομένων στην βάση των προτάσεων που έχουν κατατεθεί από το Σύλλογο των Εργαζομένων,

β)  να εγκαταλειφθεί κάθε σκέψη για 8μηνες ΝΕΕΣ Συμβάσεις που θα σήμαινε την απώλεια κάθε εργασιακού μας κεκτημένου και τον οριστικό τερματισμό της αδιάλειπτης εργασίας στους Φορείς Διαχείρισης, μετά από 11 συνεχή χρόνια και

γ) την άμεση προκήρυξη θέσεων Αορίστου Χρόνου για την ασφαλή μετάβαση ΟΛΩΝ των υφιστάμενων εργαζομένων σε συμβάσεις Αορίστου Χρόνου.

Λέμε ΟΧΙ στα 8μηνα, ΝΑΙ στη Νόμιμη Παράταση, ΝΑΙ στην Μόνιμη Εργασία.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Εισήγηση του Βασίλη Τακτικού στη Ημερίδα του ΕΚΠΑ 7-12-2017

Περίληψη από την εισήγηση του Βασίλη Τακτικού στη Ημερίδα του ΕΚΠΑ 7-12-2017

Με θέμα: Η Κοινωνική Οικονομία ως πυλώνας Αειφόρου Ανάπτυξης:

Εφαρμογές στην Ενέργεια και τα Απορρίμματα

ΕΝΕΡΓΕΙΑ- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ- ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Θεσμοί και εφαρμογές κοινωνικής οικονομίας

Αγαπητοί φίλοι

Ξεκινώ από ένα θεμελιώδες ερώτημα.

 ''Ενώ οι νέες τεχνολογίες καλπάζουν από  άποψη νέων δυνατοτήτων στην ενέργεια και στην πράσινη οικονομία, οι Θεσμοί   και οι εφαρμογές βραδυπορούν για την αντιμετώπιση της ενεργειακής  φτώχειας και ανεργίας».

Τι είναι αυτό που εμποδίζει την γρήγορη μετάβαση από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα, το πετρέλαιο και τον άνθρακα, στις ήπιες μορφές ενέργειας, εάν λάβουμε υπόψη τις νέες τεχνολογίες αξιοποίησης της Ηλιακής ενέργειας που επιτρέπουν την απεριόριστη χρήση της σε αποκεντρωμένο επίπεδο.

Αν ρίξουμε μια ματιά στα οικονομικά μεγέθη που επενδύονται από τις μεγάλες εταιρείες και κράτη στα ορυκτά καύσιμα θα διαπιστώσουμε ότι οι επενδύσεις στις ήπιες μορφές υστερούν κατά κράτος με μικρές εξαιρέσεις. Υπάρχουν Χώρες με ανεπτυγμένες ΑΠΕ, όπως

Ο Καναδάς που  παράγει  το 66% της ηλεκτρικής του ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ενώ άλλες χώρες που παράγουν ανάλογο  ποσό ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, η Νορβηγία, η Δανία, στη Σουηδία (53,9%), τη Φινλανδία (39,3%), τη Λετονία (37,6%) και την Αυστρία (32,1%), η Νέα Ζηλανδία, και η Βραζιλία.

Σε παγκόσμιο όμως  επίπεδο μολονότι   οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας «γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικές από πλευράς κόστους» και συμβάλλουν  στις  χαμηλές  εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, το ποσοστό   ΑΠΕ  πλησιάζει το 15% στη χώρα μας (Ελλάδα) σύμφωνα με Εurostat το ποσοστό ενεργειακής κατανάλωσης ΑΠΕ στο 15,4%.

Βλέπουμε έτσι, μια υστέρηση σε σχέση με τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα που είναι η ηλιοφάνεια και η νησιώτικη διάρθρωση της χώρας καθώς το πολιτικό μας σύστημα είναι προσανατολισμένο, περισσότερο στα πετρέλαια που απαιτούν μεγάλο κόστος και περίπλοκες διαδικασίες για να αντληθούν, πέραν από το περιβαλλοντικό κόστος.

http://socialactivism.gr/index.php/koinoniki-oikonomia/1352-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%8