ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΑΔΑ: ΩΡ25465Θ1Ω-Χ40
Αθήνα 30/5/2017
Α.Π. Φ.80000/ΟΙΚ.Δ13/22702/966
ΘΕΜΑ: Παροχή οδηγιών για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 34 του ν.
4387/2016, σχετικά με την αναγνώριση χρόνου ασφάλισης.
Το
άρθρο 34 του ν.
4387/2016 (ΦΕΚ 85, τεύχος Α/12.05.2016) «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας-Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος-Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις», όπως έχει τροποποιηθεί με τις διατάξεις του ν. 4425/2016 (Α, 185) και ν. 4461/2017 (Α, 38), περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αφορούν στο χρόνο ασφάλισης που θα συνυπολογίζεται από 1/1/2017 στον ΕΦΚΑ με σκοπό την αντιμετώπιση ζητημάτων που θα προκύψουν από τη μετάβαση από τους επιμέρους φορείς ασφάλισης στον νέο Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. Μεταξύ άλλων θεμάτων, με τις κοινοποιούμενες διατάξεις επέρχονται αλλαγές στο ύψος της εισφοράς εξαγοράς των πλασματικών χρόνων ασφάλισης.
Ειδικότερα: 1. Αναγνωριζόμενοι - πλασματικοί χρόνοι στον Ε.Φ.Κ.Α.
Στο ως άνω άρθρο και ειδικότερα στην περ. γ' της παρ. 1, εισάγεται νέος τρόπος υπολογισμού του ασφαλίστρου αναγνώρισης των πλασματικών χρόνων ασφάλισης για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, σε όσες περιπτώσεις απαιτείται η καταβολή εισφοράς, ενώ δεν τροποποιούνται οι ισχύουσες διατάξεις που καθορίζουν ποιοι θεωρούνται πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης.
Ως εκ τούτου, εξακολουθούν να ισχύουν οι πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης του άρθρου 40 του ν. 2084/1992 (Α, 165), όπως αυτό ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το
άρθρο 10 παρ. 18 του ν. 3863/2010 και το άρθρο 40 του ν. 39
96/2011, καθώς και των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 39
96/2011 (Α,170) όπως απαριθμούνται λεπτομερώς στις εν λόγω διατάξεις, για την αναγνώριση των οποίων έχουν εφαρμογή οι σχετικές εγκύκλιες οδηγίες που έχουν δοθεί κατά το παρελθόν από τις υπηρεσίες του Υπουργείου μας.
Κατά συνέπεια, εξακολουθούν να ισχύουν και όλες οι ειδικότερες εγκύκλιες οδηγίες, οι σχετικές με τους πλασματικούς χρόνους, οι οποίοι συνυπολογίζονται ή όχι στο ανώτατο κατ' έτος όριο αναγνωριστέου πλασματικού χρόνου της παρ. 6 του αρ. 40 του ν. 2084/1992, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το αρ. 40 του ν. 39
96/2011, για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή/και προσαύξηση του ποσού της σύνταξης (ήτοι στα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες -βάσει του ν. 3863/2010-προϋποθέσεις του έτους 2011, στα 5 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του έτους 2012, στα 6 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του έτους 2013 και στα 7 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του έτους 2014 και εφεξής), καθώς επίσης και τα έγγραφα, με τα οποία έχουν αντιμετωπιστεί κατά περίπτωση θέματα που έχουν προκύψει κατά την εφαρμογή των ως άνω νόμων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εγκυκλίους με αριθμ. Φ80000/οικ.9240/597/11.08.2011 (ΑΔΑ: 4ΑΜΩΛ-Ω5Β) και Φ80000/16124/1114/30.10.2012 (ΑΔΑ: Β432Λ-ΓΑ0) και Φ80000/οικ. 19380/1401/29-92014 (ΑΔΑ:7Φ7ΑΛ-ΨΧΜ).
Αναγνωρίσεις χρόνων, οι οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί με την πλήρη εξόφληση του ποσού της εξαγοράς, συνεχίζονται στον Ε.Φ.Κ.Α. μέχρι την ολοκλήρωσή τους, βάσει των διατάξεων που ίσχυαν μέχρι 12/05/2016.
Σημειώνουμε ότι, εξακολουθούν να έχουν ισχύ οι ρυθμίσεις του άρθρου 14 του ν. 1090/1980 σχετικά με την αναγνώριση του χρόνου άσκησης δικηγορίας, με καταβολή του προβλεπόμενου ασφαλίστρου για ασφαλισμένους του ΕΦΚΑ που προέρχονται από το ΕΤΑΑ -Τομέας Ασφάλισης Νομικών άνω 5ετίας.
Όσον αφορά στις ειδικές διατάξεις του άρθρου 58 του ν. 39
96/2011 που αφορούν υγειονομικούς ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΑ - ΤΣΑΥ, με τις οποίες δίνεται η δυνατότητα σε υγειονομικούς να υπαχθούν προαιρετικά στην ασφάλιση του πρώην ΕΤΑΑ - ΤΣΑΥ (υγειονομικοί που έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος, χωρίς έναρξη άσκησης επαγγέλματος και υγειονομικοί που βρίσκονται σε αναμονή για ειδικότητα), σημειώνουμε ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις αποτελούν διατάξεις προαιρετικής υπαγωγής στην ασφάλιση και ως εκ τούτου εξακολουθούν να έχουν εφαρμογή και μετά την ισχύ του ν.
4387/2016, και ο χρόνος αυτός, ως πλασματικός χρόνος ασφάλισης, συνυπολογίζεται στο ανώτατο όριο αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης. Αντίθετα, η ειδική διάταξη του άρθρου 58 του ν. 39
96/2011 που προβλέπει την προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης των υγειονομικών που μετά την έναρξη της επαγγελματικής τους δραστηριότητας δεν αποδεικνύουν άσκηση του υγειονομικού επαγγέλματος, έχει καταργηθεί από 1/1/2017 και η προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης γίνεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο
άρθρο 37 του ν.
4387/2016.
Επίσης, εξακολουθεί να είναι ισχυρός ο χρόνος ασφάλισης που έχει αναγνωριστεί και εξαγοραστεί ή συνεχίζεται η εξαγορά του στους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. φορείς, τομείς, κλάδους και λογαριασμούς, καθώς και ο χρόνος που έχει προσμετρηθεί από προϋπηρεσία ή άλλη αιτία.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τους ασφαλισμένους στον πρώην ΟΓΑ, σας γνωρίζουμε ότι με τις διατάξεις του
άρθρου 18 του ν.
4302/2014, δόθηκε για πρώτη φορά η δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικών χρόνων και στους ανωτέρω ασφαλισμένους, πέραν της εξαγοράς στρατιωτικής υπηρεσίας, η οποία προβλεπόταν ήδη και για τον ΟΓΑ, προκειμένου να συμπληρώσουν 40 χρόνια ασφάλισης σε οποιοδήποτε ασφαλιστικό φορέα (σήμερα ΕΦΚΑ) και να συνταξιοδοτηθούν σε ηλικία 62 ετών. Η ανωτέρω δυνατότητα εξακολουθεί να ισχύει, οι δε λεπτομέρειες εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης περιλαμβάνονται στην αρ. Φ.10034/48417/1280/6-3-2015 (ΑΔΑ: 64ΒΕ465ΦΘ5-Η29) εγκύκλιο του υπουργείου μας.
2. Πρόσωπα που δικαιούνται να αναγνωρίσουν πλασματικούς χρόνους
Η μοναδική διαφοροποίηση ως προς τα πρόσωπα που δικαιούνται να αναγνωρίσουν πλασματικούς χρόνους, εισάγεται με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1γ του κοινοποιούμενου
άρθρου 34. Σύμφωνα με αυτό, οι ασφαλισμένοι που συνταξιοδοτούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της
παρ. 10 του άρθρου 10 του ν. 3863/2010, έχουν δικαίωμα να αναγνωρίζουν τους πλασματικούς χρόνους ασφάλισης των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 39
96/2011. Πρόκειται για την κατηγορία των νέων ασφαλισμένων (ήτοι των υπαχθέντων για πρώτη φορά στην ασφάλιση από 1.1.1993 και εφεξής), οι οποίοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα λόγω γήρατος με τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας και την πραγματοποίηση 40 ετών ή 12.000 ημερών ασφάλισης.
Κατά τα λοιπά με τις κοινοποιούμενες διατάξεις δεν επέρχεται διαφοροποίηση ως προς τα πρόσωπα που δικαιούνται να αναγνωρίσουν τους πλασματικούς χρόνους που αναφέρονται στην παρ. 1γ του κοινοποιούμενου
άρθρου 34 του ν.
4387/2016. Και ως προς το σημείο αυτό, εξακολουθούν να ισχύουν οι εγκύκλιες οδηγίες που έχουν κατά καιρούς δοθεί από τις υπηρεσίες του Υπουργείου μας. Συνεπώς, οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι του ν. 39
96/2011 μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για συνταξιοδότηση με βάση τις αυξημένες προϋποθέσεις του ν. 3863/2010 (ΦΚΑ), ενώ οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι του ν. 3865/2010 μόνο για συνταξιοδότηση με βάση τις διατάξεις του Δημοσίου.
3. Πεδίο εφαρμογής των κοινοποιούμενων περί πλασματικών χρόνων διατάξεων
Οι κοινοποιούμενες διατάξεις έχουν εφαρμογή από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν.
4387/2016, ήτοι από 13.5.2016 και εφεξής. Συνεπώς, αιτήσεις αναγνώρισης πλασματικών χρόνων που έχουν υποβληθεί μέχρι και την 12/5/2016 αντιμετωπίζονται σύμφωνα με την προϊσχύουσα, στους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. φορείς, νομοθεσία.
Σημειώνουμε, ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι οδηγίες που δόθηκαν με την με αριθμ. Φ80000/21935/1450/2011 (ΑΔΑ: 45ΠΧΛ-ΦΗΘ) εγκύκλιό μας, σχετικά με την ημερομηνία υποβολής της αίτησης αναγνώρισης των χρόνων των αρ. 39 και 40 του ν. 39
96/2011, σύμφωνα με την οποία η σχετική αίτηση μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, προγενέστερα ή μεταγενέστερα του έτους, τις προϋποθέσεις του οποίου επιθυμεί να κατοχυρώσει ο ασφαλισμένος, ακόμα και ταυτόχρονα με την αίτηση συνταξιοδότησης, σε καμία ωστόσο περίπτωση μετά την ημερομηνία της εν λόγω αίτησης (εφόσον καθίστανται συνταξιούχοι από αιτήσεως), ή σε χρόνο μεταγενέστερο εκείνου που ο ασφαλισμένος κατέστη συνταξιούχος (εφόσον κριτήριο για την έναρξη συνταξιοδότησης δεν είναι ο χρόνος υποβολής αίτησης συνταξιοδότησης).
Συνεπώς, εξακολουθεί να ισχύει η πρόβλεψη της παρ. 4 εδ. γ' του αρ. 40 του ν. 2084/1992, όπως αντικαταστάθηκε από 1/1/2011 με το άρθρο 40 του ν. 39
96/2011, σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή προσαύξησης του ποσού της σύνταξης πριν από το χρόνο εξόφλησης της εισφοράς εξαγοράς, παρακρατείται κάθε μήνα από τη σύνταξη και μέχρι την εξόφληση, ποσό ίσο με το 1Α του ποσού της σύνταξης.
4. Υπολογισμός της εισφοράς εξαγοράς (ποσοστό , βάση υπολογισμού , ανώτατο -κατώτατο όριο)
Μισθωτοί
α. Στις περιπτώσεις όπου, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων προβλέπεται η καταβολή εισφοράς, η αναγνώριση γίνεται με την καταβολή, από τον ασφαλισμένο, του συνόλου των εισφορών (εργοδότη και ασφαλισμένου) για κάθε μήνα αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης στο ποσοστό που ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς.Έτσι, σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια αποπληρωμής του εξαγοραζόμενου χρόνου το ύψος - ποσοστό εισφοράς αναγνώρισης διαμορφώνεται μεταβατικά (αυξανόμενο ή μειούμενο), η εξαγορά γίνεται βάσει του ποσοστού εισφοράς που ισχύει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης αναγνώρισης.
Παραδείγματα:
Εργαζόμενος στον ΟΤΕ, ασφαλισμένος στον ΕΦΚΑ (πρώην ΤΑΠ-ΟΤΕ) που αιτείται
αναγνώριση χρόνου ασφάλισης το έτος 2017, θα καταβάλλει εισφορά που θα ανέρχεται σε ποσοστό 25,99% (8,29% ασφαλισμένου - 17,70% εργοδότη)
Εργαζόμενος στη ΔΕΗ, ασφαλισμένος στον ΕΦΚΑ (πρώην ΤΑΠ-ΔΕΗ) που αιτείται την αναγνώριση χρόνου ασφάλισης το έτος 2018, θα καταβάλλει εισφορά που θα ανέρχεται σε ποσοστό 26,51% (8,84% ασφαλισμένου - 17,67% εργοδότη)
Μισθωτός - εργαζόμενος παράλληλα σε δύο εργασίες υπακτέες στην ασφάλιση του κοινού καθεστώτος του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ασφαλιστέες αποδοχές 1.000 +300 ευρώ), κατά τον τελευταίο μήνα, πριν την υποβολή της αίτησης αναγνώρισης. Η εισφορά θα υπολογιστεί με βάση το σύνολο των αποδοχών του ασφαλισμένου, ήτοι επί 1.300 ευρώ.
β. Η ως άνω εισφορά υπολογίζεται - ανεξαρτήτως αν έχει διακοπεί ή όχι η απασχόληση - με βάση τις αποδοχές του ασφαλισμένου κατά τον τελευταίο μήνα απασχόλησης που προηγείται του μήνα υποβολής της αίτησης εξαγοράς, σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του
άρθρου 5 και του
άρθρου 38 του ν.
4387/2016, όπως ισχύει, κατά περίπτωση ασφαλισμένου. Στην περίπτωση, που κατά το μήνα αυτό η απασχόληση δεν αντιστοιχεί σε πλήρη ασφάλιση (π.χ. σε 25 ημέρες ασφάλισης ή πλήρη μήνα ασφάλισης), ανάγεται σε πλήρη ασφάλιση κατά περίπτωση.
Οι ανωτέρω αποδοχές επί των οποίων υπολογίζεται η εισφορά εξαγοράς, προσαυξάνονται για το διάστημα έως και το 2020 κατά τη μεταβολή του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και για το διάστημα από το 2021 και εφεξής με βάση το δείκτη μεταβολής μισθών, που υπολογίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του αρ. 94 παρ. 7 του ν. 4461/2017 και την σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου με ΑΔΑ:7ΙΣΒ465Θ1Ω-ΘΕΒ αναλόγως εφαρμοζομένης.
γ. Ως ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών είναι το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 (περ. α) της υποπαρ. ΙΑ.11 του άρθρου πρώτου του ν.
4093/2012 (Α'222), όπως ισχύει. Επομένως, ως ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού για αιτήσεις από 13/5/2016 είναι το ποσό των 586,08 ευρώ.
Για τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί από 13.5.2016 έως και 31.12.2016 το ανώτατο όριο των ασφαλιστέων αποδοχών - όπου προβλεπόταν ανώτατο όριο - για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς μισθωτού και εργοδότη, είναι αυτό που ίσχυε κατά ασφαλιστικό φορέα και κατά κατηγορία μισθωτών ασφαλισμένων, σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις εκάστου φορέα. Όπου δεν προβλεπόταν ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών, ο υπολογισμός της εισφοράς εξαγοράς γίνεται επί των ασφαλιστέων αποδοχών, ανεξαρτήτως του ύψους αυτών.
